การได้ดื่มน้ำอย่าลืมนึกถึงต้นน้ำ เป็นคำกล่าวสะท้อนภาพ
ความกตัญญูกตเวทีครับ ผมกำลังย้อนรอยอดีตที่ยังจำฝังใจ
ต่อจากวันก่อนครับ ที่ผมกำลังออกจากที่พักในตัวเมือง
เป้าหมายที่สถานีรถไฟ พอรถรับจ้างจอดเท่านั้น กุลีสวมชุดสี
แดง ดูลายตาเพราะเต็มไปด้วยคลื่นมหาชนมารับจ้างแบกของ เขาใช้หัวแบกของ กุลีนี้หัวแข็ง คือ เขาคอแข็งจึงแบกของหนักอย่างนั้นได้ เมื่อขึ้นรถไฟได้แล้ว
ก็นำโซ่ล่ามกระเป๋าติดกับขาเก้าอี้ที่นั่ง เหตุผล มีขโมยครับ เพื่อนรุ่นพี่เล่าให้ฟังว่า เดินอยู่กลางเมืองกลางวันผู้คนเยอะแยะ พอกลับที่พัก
จึงรู้ว่า กระเป๋าถูกกรีด เป็นรูสิ่งของต่าง ๆ หายไปหมด
ดังนั้นการเดินทางสิ่งต้องจำใส่ใจคือ อย่าประมาทในทุกสถานการณ์
วันนั้น ผมนั่งรถไฟท่ามกลางคลื่นมหาชนแออัดยิ่งกว่ารถที่ซ่อนคนต่างด้าวเข้ามาทำงานในเมืองกรุงครับ ใช้เวลา 1 คืนกับอีกครึ่งวัน
รถไฟจึงมาถึงเมืองพาราณสี ต่อจากนั้น ผมนั่งรถตุ๊ก ๆเข้าไปใน
B.H.U. เดี๋ยวเล่าต่อนะคร้าบ ๆ ฮะฮา เอิก ๆ
"Real Love are not for Love somebody, It for Everybody & Nobody”
สุขสันต์วันปีใหม่ครับ
รักคุณบุญรักษา ^^