โอกาส! มาแล้วต้องรีบไขว่คว้า
เมื่อช่วงสัปดาห์ก่อน ผมได้มีโอกาสเดินทางกลับไปเก็บเสื้อผ้าและข้าวของที่จังหวัดอุตรดิตถ์
ช่วงนั้นมีอยู่วันนั้น ผมได้เข้าไปเคลียร์งานเอกสารที่มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ และได้เจอนักศึกษาคนหนึ่ง เดินเข้ามาถามผมว่า
"อาจารย์คะ อาจารย์ทราบเรื่องการอบรมคอมเตอร์ที่มหาวิทยาลัยจัดหรือเปล่าคะ ว่าเขารับบุคคลภายนอกหรือเปล่า"
ผมก็เลยถามนักศึกษาตอบกลับไปว่า "หนูจะให้ใครมาอบรมเหรอ"
นักศึกษาก็เลยตอบว่า
"หนูเองค่ะ หนูเรียนจบแล้ว พอดีมาเห็นป้ายเขาติดประกาศไว้ ก็เลยสนใจ ช่วงก่อนตอนสมัยเรียน เขาประกาศไว้หนูไม่เคยสนใจเลย บังคับไปก็ไม่อยากไป บังคับอบรมถ้าไม่เช็คชื่อหนูก็ไม่เข้า แต่ตอนนี้เรียนจบแล้วเริ่มรู้ค่ะว่าสิ่งเหล่านั้น จำเป็น"
ฝากไว้เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
ความเห็น (3)
น่าคิดเหมือนกันครับอาจารย์
บางครั้งผมเองก็เหมือนกับนักศึกษาคนนี้ พอถึงช่วงที่จำเป็นต้องรีบไปหา ...บางทีก็ไม่ทัน ...บางทีก็พลาดโอกาสสำคัญๆไป น่าเสียดายครับ
เช่นเดียวกันครับคุณจตุพร
ตอนที่ผมทำงานอยู่ในมหาวิทยาลัยก็เหมือนกันครับ มีสิ่งดี ๆ เข้ามานำเสนอเราถึงที่ครับ แต่บางครั้งผมก็มองข้ามโอกาสไม่เข้าไปรับรู้ไม่เข้าไปสัมผัส เพราะมัวแต่คิดว่า งานคณะอื่น เขาจะให้เราเข้าไปดูได้ไหมหนอ
แต่ตอนนี้ผมมาอยู่ที่อุบลฯ ถ้ามีอะไรเข้ามาจัดงานที่นี่ ผมจะเข้าไปจับโอกาสนั้นให้ได้มากที่สุดครับ
พื้นฐานของคน คือไม่ชอบการโดนบังคับค่ะ อาจารย์ ถึงแม้จะรู้ว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งจำเป็น แต่ถ้าโดนบังคับก็จะมีอติ เมื่อมีอคติก็จะไม่อยากทำค่ะ นี่คือมุมมองของแป้นนะคะ