การวิ่งเป็นการออกกำลังกายที่ลงทุนน้อย แต่ได้ประโยชน์มาก...การวิ่งให้ได้ประโยชน์อย่างเต็มที่มีหลักการดังนี้
1 ไม่ควรวิ่งลงปลายเท้า เพราะทำให้กล้ามเนื้อหน้าแข้งกล้ามเนื้อน่อง และเอ็นร้อยหวายอักเสบได้ง่าย เวลาวิ่งควรใช้แรงจากกล้ามเนื้อโคนขา เนื่องจากเป็นกล้ามเนื้อใหญ่ที่แข็งแรงและมีพลังมาก
2 ให้วิ่งยาว คือ วิ่งในระยะทางมาก ๆ จนกล้ามเนื้อปวดเมื่อย อาทิตย์ละครั้ง เนื่องจากกล้ามเนื้อใช้พลังงานจากไกลโคเจนในการออกกำลังกาย ซึ่งในกรณีที่เราใช้ไกลโคเจนหมดกล้ามเนื้อจะเริ่มสะสมใหม่ และจะมากกว่าคราวที่ผ่านมา นั่นก็หมายถึงคราวหน้าเราจะวิ่งได้ไกลขึ้น
3 วิ่งเร็วอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง เพราะการวิ่งเร็วจะทำให้ร่างกายทำงานหนักทำให้ได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอทำให้ต้องหันไปใช้วิธีให้พลังงานบบไม่ใช้ออกซิเจน ส่งผลให้เส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจขยายใหญ่ขึ้น เป็นการป้องกันการเป็นโรคหัวใจแบบธรรมชาติบำบัดได้เป็นอย่างดี
4 เวลาวิ่งให้หายใจโดยใช้กะบังลม เพราะทำให้หายใจลึกและยาวเราสามารถฝึกหายใจโดยใช้กะบังลม โดยการนอนหงายเอาหนังสือวางบนหน้าท้อง ถ้าหนังสือขยับขึ้นตอนสูดลมหายใจเข้าลดลงตอนลมหายใจออกถือว่าใช้ได้
สวัสดีครับ คุณนัติยา ทุมทัน
ผมเห็นด้วยกับคุณที่ว่า การวิ่ง ลงทุนน้อยแต่ได้ประโยชน์มาก ผมเคยวิ่ง 16 ก.ม. ได้รู้รสชาต
ของการวิ่ง และยังรักการวิ่งอย่างไม่เสื่อมคลาย
ลู่ในสนามฟุตบอล ของ มอ. ปัตตานี ที่ผม
เคยใช้ฟึกออกกำลังกายกับเพื่อน ๆ ในยามเย็น ก่อนที่ผมจะจากไปอยู่บนภูเขา ผมยังคิดถึงมันอยู่เสมอ
ทุกครั้งที่ผมเจอนักวิ่งหรือคนออกกำลังกาย
ผมจะชื่นชมพวกเขาอยู่ในใจครับ
ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ