"ถ้าจะ Comment แบบเด็กๆนั้นไม่ยาก คิดอย่างไร ก็พูดไป แต่ตอนนี้ เรามองถึงเหตุและปัจจัย ที่ก่อให้เกิด ผลที่เราเห็น ได้ยิน ได้ฟัง และได้สัมผัส"
เว้นวิจารณ์ว่างเว้นสดับฟัง เว้นที่ถามอันยังไป่รู้
- ผู้เขียนได้ทบทวนตนเอง เรื่องทักษะการวิจารณ์ มีพัฒนาการอย่างไรบ้าง?
ในเวทีครอบครัวเข้มแข็ง ผู้ควบคุมทีมการจัดงานจะถามถึงคำวิจารณ์ เกือบทุกช่วงที่เดินมาเจอกัน ในวันสุดท้าย ช่วงสาย ผู้เขียนตอบว่า "ถ้าจะ Comment แบบเด็กๆนั้นไม่ยาก คิดอย่างไร ก็พูดไป แต่ตอนนี้ เรามองถึงเหตุและปัจจัย ที่ก่อให้เกิด ผลที่เราเห็น ได้ยิน ได้ฟัง และได้สัมผัส" ผู้เขียนหยุดพูดชั่วอึดใจ บอกผู้จัดว่า "เราอาจเก็บสถิติข้อมูลผู้เข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้ ...เป็นคนใหม่ในสมาชิกครอบครัวเข้มแข็ง สักกี่เปอร์เซ็นต์ ? ถ้าเราตั้งสมมุติฐานว่า เพราะคนหน้าใหม่ ทำให้การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ยังไม่บรรลุผลตามความตั้งใจ" แม้ว่าภาพรวมจะถูกประเมินว่าผ่าน...
-
ผู้เขียน มีพัฒนาการ การตั้งคำถามแบบแปลกๆ เช่น เงียบถาม ใช้สายตาถาม ทำผิดๆถาม(การเริ่มลงมือปฏิบัติก่อนมีข้อแม้) แทนการตั้งคำถาม เมื่อมองย้อนดูตนเองตอนผู้เขียน วัย 26-28 ปี ให้นึกสงสาร อาจารย์จากหลายสำนัก ที่ถูกผู้เขียนจี้ถามทุกรูปแบบ แบบถามไม่เป็น บางทีก็ใช้คำถามแบบหลักสูตรผู้ตรวจติดตามบ้าง คงน่ารำคาญไม่น้อย แต่ไม่มีผู้ให้ท่านไหน ตำหนิผู้เขียน มีเพียงคำชี้แนะ ว่า "MD ของผู้เขียน ตั้งคำถามเป็น"
-
อีกคำสอนหนึ่งที่ลืมไม่ได้ เมื่อผู้เขียนถามไม่เข้าเรื่อง ...
"เว้นวิจารณ์ว่างเว้นสดับฟัง เว้นที่ถามอันยังไป่รู้"
การเรียนรู้ KM ปฏิบัติ ที่ สคส. นับถอยหลัง วันนี้เป็นวันที่ 13