สาระน่ารู้เรื่องปาล์มน้ำมัน ( ตอนที่ 35 )

อาการขาดธาตุอาหารในปาล์มน้ำมัน

อาการผิดปกติจากการขาดธาตุอาหารมักจะแสดงออกให้เห็น เมื่อพืชขาดธาตุอาหารในขั้นรุนแรง และผลผลิตอาจจะลดลงแล้วด้วย ซึ่งอาการขาดธาตุอาหารต่างๆ สามารถมองเห็นได้โดยสายตา และสังเกตได้ดังนี้          ไนโตรเจน (N) ลักษณะอาการใบมีสีเหลืองซีดเกิดที่ทางใบแก่ก่อน แก้ไขโดยใช้ปุ๋ยแอมโมเนียซัลเฟต อัตรา 1 - 2 กก. สำหรับต้นปาล์มที่มีอายุ 1 - 2 ปี และ อัตรา 3 - 4 กก. ต่อต้นสำหรับต้นปาล์มที่มีอายุ 5 - 10 ปี          ฟอสฟอรัส (P)  ลักษณะอาการจะชะงักการเจริญเติบโต  ใบมีสีเขียวเข้ม   แก้ไขโดยใส่ปุ๋ยร็อกฟอสเฟต อัตรา 1.25 – 1.5  กก. ต่อต้น          โปแตสเซียม (K) ลักษณะอาการ คือ จะมีจุดสีเหลืองส้มเป็นจ้ำ ๆ บริเวณทางใบตอนล่าง ขนาดเล็กไปหาใหญ่ รูปร่างไม่แน่นอน เมื่อเป็นมาก ๆ เนื้อใบส่วนที่มีสีเหลืองจะแห้ง และอาจเกิดเฉพาะต้นได้แทนที่จะเป็นบริเวณกว้าง อาจทำให้เข้าใจผิดกว่าเนื่องมาจากพันธุกรรม ลักษณะเด่นชัดในปาล์มน้ำมันที่ขาดธาตุโปแตสเซียม คือ ทางใบล่างซีดและแห้งก่อนกำหนด          แมกนีเซียม (Mg) ลักษณะอาการทางใบล่างจะมีสีเหลืองเริ่มจากปลายใบและขอบใบย่อย บริเวณที่มีสีเหลืองจะเห็นชัดเจนเมื่อถูกแสงแดด ส่วนที่ไม่ถูกแสงแดดจะคงมีสีเขียว อาการขาดแมกนีเซียมมักพบในดินที่มีความเป็นกรดจัด ในบางกรณีเกิดจากธาตุอาหารในดินไม่สมดุลย์ระหว่างแมกนีเซียมกับโปแตสเซียม หรือแมกนีเซียมกับแคลเซียม ทำให้พืชไม่สามารถดูดแมกนีเซียมไปใช้ได้ดีเท่าที่ควร เช่น ใส่ปุ๋ยไนโตรเจน หรือปุ๋ยโปแตสเซียม หรือปุ๋ยที่มีแคลเซียมเป็นองค์ประกอบที่มากเกินไป เป็นต้น วิธีการแก้ไขสำหรับอาการขาดแมกนีเซียม ให้ใส่กีเซอร์ไร้ท์ 1 - 2 กก. ต่อต้นต่อปี จะช่วยให้อาการขาดแมกนีเซียมดีขึ้น          โบรอน (B) มีลักษณะผิดปกติแสดงให้เห็นหลายชนิด เช่น ปลายใบย่อยหักงอเป็นรูปตะขอ อาจเกิดเฉพาะทางหรือทุกทางได้ ทางและใบย่อยสั้นผิดปกติในกรณีที่ขาดรุนแรง หรือเกิดแถบยาวใสโปร่งแสงขนานกับแถบทางใบ  ใบย่อยย่นหรือหยิก  แก้ไขโดยใส่โบแรกซ์ อัตรา 50 - 100 กรัม ต่อต้นต่อปี   เมื่ออายุ 2 - 3 ปี และ อัตรา 150 – 200  กรัม  ต่อต้น ต่อปี   เมื่อมีอายุ 4  ปีขึ้นไป