ขอขอบคุณ คุณสุบิน คนไทยชาวมอญ… ที่ตั้งชื่อปรัชญา ที่ไม่เคยมีชื่อให้
มดเป็นสัตว์ที่มีความอดทน สัมผัสที่รวดเร็วสื่อสารกันเองได้ดี ขยันขันแข็ง รู้ถึงแก่นของอาหารเมื่อมีภัยรู้จักระวัง รักหมู่พวกพ้อง ฯลฯ ปลาไม่ว่ายน้ำ คือ ปลาตาย มดไม่เคลื่อนไหว คือ มดตาย สรรพสิ่งในโลกนี้ ไม่เที่ยงแท้เหมือนกังหันน้ำที่หมุนตลอดไป ปลงได้ก็ปลงบางสิ่งบางอย่างต้องปลง และคิดได้ด้วยตัวเองเท่านั้น สงบได้ก็สงบ ผลบุญ ผลกรรม ผลเวร ผลทาน วาสนาจะมีหรือไม่อยู่ที่ไขว่คว้า ค้นหา วาสนา เมื่อเอื้ออำนวย ไม่รู้จักรักษาและถนอมไว้ก็ประดุจไร้วาสนานั่นเอง
6 มกราคม 2541
ข้างหลังก้อนเมฆยังมีอาทิตย์ส่องแสงอยู่ (ของเดลคาร์เนกี้) ท่ามกลางพายุฝนฟ้าคะนอง มีความน่ากลัว แต่หลังจากพายุฝนฟ้าคะนอง จะเริ่มปรากฏความสดชื่นของพืชพันธุ์ไม้ ไยต้องทอดอาลัยตายอยากของชีวิตแห่งตนเล่า ชีวิตไม่มีวันที่จะสิ้นหวัง (ยกเว้นความตาย) ทุกชีวิตในโลกใบนี้ ยังมีความหวังอยู่เสมอ ไม่รู้จักพอมันก็พร่อง แต่ถ้ารู้จักพอมันก็จะเต็ม คือ คนเราไม่รู้จักพอสิ่งที่ได้มาจะไม่มีวันเต็ม คือ มันจะคอยพร่อง หรือ บกพร่องอยู่เรื่อยๆ แต่ถ้าคนเรารู้จักพอมันก็จะเต็มอยู่เสมอ
5 เมษายน 2541