วันนี้ (14 ก.ค.49) ผมหลบฉากจากงานประชุมเครือข่าย UKM ไปร่วมงาน KM โรงเรียน & สพท. ที่มีชื่อยาว ๆ ข้างบนที่หาดใหญ่ แล้วกลับมากรุงเทพฯ ด้วยความสุข เพราะมีความหวังว่าทีมงานของโครงการนี้ที่นำโดย ดร. เลขา & ดร. สุวัฒน์และทีมจาก มรภ.สวนสุนันทาและ สกศ. จะสามารถขับเคลื่อน KM เข้าสู่สถาบันการศึกษาระดับพื้นฐานได้
หญิงเคยเอามา AAR ที่ สคส. เมื่อ 2 - 3 สัปดาห์ก่อนว่าทีมนี้จัด workshop ได้เก่งกว่าทีมของ สคส. ผมไปเห็นด้วยตาในวันนี้และยืนยันข้อสังเกตของหญิง
บรรยากาศในห้องเรียน KM แบบไม่บรรยาย
ที่ดีกว่าก็ตรงที่ผู้เข้าร่วม workshop จะเอาผลงานจาก workshop ไปใช้ต่อในงานประจำของตนเองได้เลย ยอดเยี่ยมจริง ๆ
ความสุขประเด็นที่ 2 ก็คือ ผู้เข้าร่วม workshop เอาจริงเอาจังมาก มีสมาธิอยู่กับการประชุม ไม่วอกแวกอย่างเมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่ผมไปเห็นที่อุดร ซึ่งมีผู้บริหารจำนวนไม่น้อยมาแค่ครึ่งวันหรือวันเดียว เรื่องวอกแวกและมัวไปต้อนรับนายและต้อนรับนักการเมือง ไม่มีสมาธิในงานนี้เป็นจุดอ่อนของวงการศึกษาไทยเรานะครับ เราต้องช่วยกันแก้ และมีคน (ในวงการศึกษาเองนั่นแหละ) บอกผมว่าครู & ผู้บริหารภาคอีสานเป็นมากกว่าภาคอื่น
ครูใหม่ KM Intern ที่เพิ่งมาฝึกที่ สคส. เพียง ๑๒ วัน ทำหน้าที่ คุณอำนวย (facilitator) การเรียนรู้ KM แบบไม่บรรยาย
หลังดู VCD KM รพ. บ้านตาก ก็แบ่งกลุ่มร่วมกันตีความ ว่า KM คืออะไร ทำอย่างไร จะทำ KM ได้ดีต้องทำอย่างไรบ้าง
นี่ก็อีกกลุ่ม ทั้งหมดมี ๘ กลุ่ม
สรุปผลงานกลุ่ม
สรุปประเด็นสำคัญของอีกกลุ่ม
นำเสนอผลงานกลุ่ม
นำเสนอผลงานการตีความ KM ของอีกกลุ่ม
เทคนิคการจัดกลุ่มขุมความรู้ เป็นแก่นความรู้
ความสุขประเด็นที่ 3 คือผมได้พิสูจน์วิธี "สอนแบบไม่สอน" ให้คนเข้าใจ KM ในเวลา 3 ชม. ได้ดีกว่าวิธีบรรยายครับ โดยให้ดูวิดีโอการจัดการความรู้ใน รพ.บ้านตาก 30 นาที ประชุมกลุ่ม 1 ชม. นำเสนอผลการประชุมกลุ่ม กลุ่มละ 5 - 10 นาทีแล้ว dialogue อีก 30 นาที
ความสุขประเด็นที่ 4 คือได้ฝึกครูใหม่ KM Intern คนที่ 2 ของเราให้เป็นผู้ดำเนินการประชุมและตอบคำถามแทนผม ผมอวดด้วยว่าครูใหม่เพิ่งมาฝึกกับเราแค่ 12 วัน ผู้เข้าร่วมประชุมตาค้างเลยครับ ครูใหม่ได้คิดนวัตกรรมในการประชุมและนำเสนอด้วยครับ เอาไว้ให้ครูใหม่เล่าเอง
วิจารณ์ พานิช
14 ก.ค.49
อยากผู้บริหารเห็นและให้มีกิจกรรมแบบนี้ที่บุรีรัมย์ เขต 1 บ้าง คงเป็นประโยชน์ไม่น้อย
ขอบพระคุณครับ
เห็นภาพและอ่านเรื่องราวแล้ว พอจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร พลอยมีความสุขไปด้วยกับ การเอาการเอางาน ของผู้เข้าร่วมประชุมครับ ทำให้นึกถึงบรรยากาศที่เคยตะลอนไปกับ คุณหมอทวีศักดิ์ นพเกษร ทำกับกลุ่มต่างๆ พบความหลากหลาย ได้เรียนรู้อะไรมากมาย จาก คน และ เวที เหล่านั้น