เป็นโอกาสดีของชาวแนะแนวฯ ที่ได้ต้อนรับ อาสาสมัครจาก Coss - Culture Section (CCS) ชื่อ Vanessa Thomas แต่พวกเราตั้งชื่อใหม่ให้ว่า "ว่าน"
"ว่าน" เป็นสาวน้อยชาวอเมริกัน อายุ 21 ปี มาอยู่ดูงานที่สถาบันฯ ประมาณ 6 สัปดาห์
ใครๆ ก็รู้ว่าการพูดภาษาอังกฤษกับชาวต่างชาติสำหรับคนไทยมันช่างยากเย็นเหมือนการบังคับให้กินยาขม ในช่วงแรกๆ พวกเรา กลัวๆ กล้าๆ ที่จะเข้าไปพูดคุยกับว่าน การสื่อสารระหว่างคนในกลุ่มงานกับว่านจึงต้องอาศัยพี่เจี้ยบและพี่ขวัญเป็นตัวช่วย แต่พอนานๆเข้า ด้วยอัธยาศัยไมตรีที่มีต่อกัน ทำให้ความไม่รู้ภาษาของเราไม่เป็นอุปสรรคต่อการพูดคุย
จนกระทั่งวันหนึ่งพวกเราก็ขอให้ว่านช่วยสอนภาษาอังกฤษให้ วันละครึ่งชั่วโมง หลังอาหารเที่ยงจนถึงบ่ายโมง โดยมี พี่ๆ น้องๆ ชาวแนะแนวฯ เป็นนักเรียน (ทั้งที่โดนบังคับและสมัครใจ) น้องว่านก็แสนน่ารัก เธอรับปากและกระตือรือร้นกับการได้เป็นคุณครูจำเป็นครั้งนี้เอามากๆ....
วันแรกของการเรียนภาษาอังกฤษ เนื่องจากมีนักเรียนหลายคนไม่เคยเรียนภาษาอังกฤษมาก่อน การสอนของเราจึงมีถึง 3 ภาษา ภาษาอังกฤษ ภาษาคาราโอเกะ และภาษาไทย
How are you? ฮาว อาร์ ยู คุณสบายดีไหม?
I am fine. ไอ แอม ฟายน์ ฉันสบายดี
ถึงแม้ว่าการเรียนการสอนจะไปกันอย่างช้าๆ เพราะแต่ละคนมีพื้นฐานที่ไม่เท่ากัน แต่ก็ไม่มีใครย่อท้อ มีแต่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทำให้เวลาเรียนมีแต่ความสนุกกับเสียงหัวเราะ แถม...พวกเราบางคนยังสอนภาษาไทยให้ครูว่านเป็นการ ลปรร. กันอีก เพราะความสนุกสนานเป็นกันเองนี่เอง ชั้นเรียนของเราจึงมีนักเรียนหน้าใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ....
ติดตามความคืบหน้าในห้องเรียนภาษาอังกฤษ ระหว่างครูว่านกับนักเรียนแนะแนว ใน ฟุด..ฟิด..ฟอ...ไฟ ภาค 2 นะคะ
อยากเรียนด้วยจังมีค่าใช้จ่ายหรือไม่ ถ้ามีประมาณเท่าไร