ถ้าจะพูดถึงปัญหาและข้อจำกัดในวงคุณเอื้อก็คงไม่ต่างจากที่อ.วิจารณ์ พานิชสรุปไว้ แต่เราจะเริ่มจากข้อ2คือจะเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นได้อย่างไร?
ไม่พูดถึงทุกข์และเหตุให้เกิดทุกข์ แต่จะพูดถึงทางดับทุกข์
ผมจะใช้วิธีการเดียวกับวงเรียนรู้คุณอำนวยคือ ใช้เรื่องเล่าจากตัวอย่างดี ๆที่พูดถึง
1)การพัฒนาระบบจัดการและคนภายในหน่วยงาน
2)ความร่วมมือระหว่างหน่วยงาน
โดยใช้พื้นที่ระดับตำบลเป็นโครงของเรื่องเล่า แบบเดียวกับบ้านทุ่งทอง(จำชื่อจริงไม่ได้)เป็นบริบทของเรื่องขวัญเรียม
จากเรื่องเล่า ถอดเป็นขุมความรู้ และยกระดับเป็นแก่นความรู้
นอกจากเรื่องเล่าจากประสบการณ์แล้ว ก็เพิ่มจินตนาการและญาณทัศนะด้วย
คุณเอื้อ 9 คน และคุณอำนวย 9 คน น่าจะจัดเป็น 3 กลุ่มย่อย ลปรร.กัน
จากนั้นสรุปเป็นแก่นความรู้และประเด็นหลักในขุมความรู้
ซึ่งจะแบ่งเป็น 2 ส่วนใหญ่ ๆเช่นเดิมคือ
แก่นความรู้ที่เป็นความเข้าใจ
แก่นความรู้ที่เป็นทักษะ
ขั้นตอนต่อไปคือ ประเมินความสามารถของคุณเอื้อตามแก่นความรู้และขุมความรู้
จากนั้นวางแผนพัฒนาตนเอง
ปัญหาที่น่าห่วงคือ คุณเอื้อมาจากตัวแทนหน่วยงาน ส่งมาเพื่อรับรู้ นำกลับไปแจ้งเพื่อทราบ
ใครมีเวลาว่างหรือสะดวกก็ส่งมาร่วมประชุม ถ้าเป็นอย่างนั้น วงเรียนรู้คุณเอื้อลำบากแน่
ต้องเข้าใจร่วมกันว่า การจัดการความรู้เป็นการเรียนรู้ของนักเรียนที่ฝากเรียนกันไม่ได้
ลักษณะและบทบาทของคุณเอื้อหลายอย่างยังคาดเดาไม่ได้
วงเรียนรู้คุณเอื้อภายในหน่วยงานก็ยากพอแล้ว ข้ามหน่วยงานจะเป็นอย่างไร
วันที่15ก.ย.คงชัดเจนขึ้นครับ
ไม่มีความเห็น