งานสอนงานเสี่ยง

      เมื่อวานวันที่ 13 กันยายน 2548 ที่โรงแรมรอยัล ริเวอร์ สถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษาและสำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (กคศ.)ได้ร่วมกันจัดเสวนาโต๊ะกลมระดมความคิดการพัฒนาสมรรถนะครู โดยเชิญครูผู้ปฏิบัติจริงจากทุกภาค เช่น อ.สังคม ทองมี รวมทั้งผู้ทรงคุณวุฒิ ศ.สุมน อมรวิวัฒน์ ,รศ ดร.พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์,รศ.ดร.สุนทร โคตรบรรเทา,ดร.สุชาดา โทผล จาก.มรภ สวนดุสิต และผู้บริหารระดับสูงของกระทรวงศึกษาธิการ ปลัดกระทรวง รองปลัดกระทรวง เลขาธิการ กคศ. ผชช.เป็นต้น  เสียงสะท้อนจากครูทุกภาคมากมายเป็นข้อคิด และประเด็นที่ผู้เกี่ยวข้องต้องคำนึงถึง....เหมือนกับข้อคิดเห็นของผมที่ผ่านมางานอะไรไม่รู้ที่เต็มไปหมดที่อยู่ในความมรับผิดชอบของครู....เป็นภารกิจที่ไม่มีใน Job Description ท่านอาจารย์แว ยูโซะ  จากยะลาเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนนี้.. ...ไปกับตำรวจทหารชาวบ้านอุ่นใจ ..แต่ทุกวันนี้ไปกับตำรวจทหารชาวบ้าน(ไม่)ปลอดภัย.....ก่อนออกจากบ้านไปสอนตอนเช้า...คิดอยู่อย่างเดียวว่า...วันนี้จะถึงโรงเรียนหรือเปล่า...โรงเรียนเลิกก็ต้องคิดอีก.....เย็นนี้จะถึงบ้านหรือเปล่า กลางคืนก็เงียบสงัดบรรยากาศ..เอื้ออำนวยให้เตรียมงานวิชาการ..แต่เป็นค่ำคืนที่ต้องการให้สว่างเร็วๆ...มันเงียบแบบน่าสะพึงกลัว เมื่อสถานการณ์เป็นอย่างนี้....ภารกิจที่จะต้องสร้างเด็ก...สร้างชีวิตจิตใจ ด้วยวิญญานของความเป็นครู..จะได้จากตรงไหน...เผลอเมื่อไหร่ครู...น่ะ  ไม่มีวิญญาน...ดังนั้น.สมรรถนะของครูใน 3 จังหวัดภาคใต้จึงมีมากกว่าภาคอื่น ก็คือ สมรรถนะเผชิญความเสี่ยง..สมรรถนะที่ต้อง(ไม่)กลัว.....ซึ่งเป็นสมรรถนะที่ไม่มีใครอยากได้....เห็นหรือยังว่ามันเป็นงานสอนงานเสี่ยงจริงๆ ขอคาราวะด้วยความจริงใจ