เมื่อวันที่ 3 ก.ค. 2549 ดิฉันได้ไปรับรางวัลข้าราชการพลเรือนดีเด่น ที่ทำเนียบรัฐบาล ซึ่งเลื่อนมาจากวันที่ 1 เม.ย. 2549 (ทุกปีแจกในวันข้าราชการพลเรือน) สิ่งที่ดิฉันอยากบันทึกไว้คือ เป็นรางวัลที่ดิฉันไม่เคยคาดคิดหรือไม่เคยคาดหวังไว้ในชีวิตการทำงานเลย เพราะดิฉันรู้สึกว่าตนเองยังไม่เหมาะสมกับรางวัลนี้
ท่านแรกที่ต้องกล่าวถึงและต้องขอขอบคุณ คือ คุณหมอศิริวรรณ สิริกวิน ที่ท่านเป็นพลังสำคัญอย่างยิ่งในการจัดการ, สนับสนุนและส่งเสริม ดิฉันจึงได้รับการคัดเลือกในครั้งนี้
เมื่อไปสัมผัสบรรยากาศของการรับรางวัล เห็นความปลื้มปิติยินดีของผู้คนในงาน ทั้งตัวผู้รับรางวัลและญาติๆ จึงรู้ว่าเป็นรางวัลที่น่าภาคภูมิใจและสร้างความปิติยินดีแก่ผู้คนที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างยิ่ง ทำให้ดิฉันมีกำลังใจเพิ่มขึ้นและได้ตั้งปณิธานไว้ว่าจะพยายามทำแต่สิ่งที่ดีๆ เพื่อองค์กรต่อไปโดยไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคและสิ่งที่จะมาบั่นทอนกำลังใจที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคต
ขอบคุณสถาบันบำราศฯ ที่ให้โอกาสดิฉันได้ทำงานอย่างมีความสุข,
ขอบคุณท่านผอ.ที่ชี้แนะในเรื่องการทำงานและการครองตน,
ขอบคุณพี่เยาวรัตน์ที่ได้ไปร่วมแสดงความยินดีในวันรับรางวัลด้วยค่ะ,
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่ปฏิบัติงานร่วมกันด้วยความเข้าใจและเป็นกำลังใจ,
ขอบคุณน้องๆ ในศูนย์พัฒนาคุณภาพทุกท่านที่ช่วยงานด้วยความเต็มใจเสมอมา,
และท่านอื่นๆ ที่ไม่ได้กล่าวถึง ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับมอมด้วยนะคะ
"เพชรอยู่ที่ไหนก็เป็นเพชรค่ะ"
ขอแสดงความยินดีกับพี่มอมด้วยนะคะ พี่มอมสมควรได้มาตั้งนานแล้ว เพราะพี่มอมมีคุณสมบัติครบถ้วนทุกอย่างที่ทุกคนน่านำเอามาเป็นแบบอย่างในการทำงาน มีความอดทนสูง ไม่ท้อต่อปัญหาและอุปสรรค มีเมตตาต่อน้องๆ หรือผู้ที่ใกล้ชิดทุกคน