R2R : เรื่องเล่า..ภาษาของคนไข้
จากเวทีเล่าเรื่อง...ความภูมิใจในงานที่ทำ..พี่แดง-พยาบาลตึกสูติกรรม2 ผู้ที่มีความตั้งใจอย่างยิ่งที่จะเข้ามาร่วมในการทำ R2R พี่แดงเล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งมีผู้ป่วยมาคลอดลูก...แรกๆ ไม่ทราบว่าผู้ป่วยเป็นคนต่างด้าว..เพราะคิดว่าเป็นหญิงไทยธรรมดาคนหนึ่ง แต่พอเข้าไปพูดคุยด้วย..คุยเท่าไรก็ไม่มีการโต้ตอบ..พี่แดงจึงกลับไปดูประวัติคนไข้อีกครั้งถึงได้ทราบว่าเป็น "พม่า" พูดไทยไม่ได้มาเป็นแรงงานต่างด้าวในไทย..."เอาล่ะ!" พี่แดงก็ตกใจ "ตายล่ะว้า...แล้วฉันจะไปสอนวิธีการให้นมลูกได้อย่างไรกันนะ" พี่แดงรำพึงรำพันกับตัวเอง...สักพักก็คิดได้ว่าแม้จะพูดกันไม่รู้เรื่อง แต่ก็จำเป็นที่จะต้องสอน(พี่แดงเป็นคนที่มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่สูงมาก)
พี่แดงเล่าว่าภาษามือ ภาษาใบ้..ภาษาท่าทางทุกอย่างมารวมกันในตัวพี่แดง ทุกท่าทุกอากัปกิริยาที่จะสามารถสาธิตและสื่อสารให้คนไข้ทราบได้ว่าจะสอนสุขศึกษา และแนะนำวิธีการให้นมบุตร ตลอดจนสาธิตวิธีการอาบน้ำเด็กได้อย่างไร...พี่แดงเล่าว่าจากความเคยชินที่ตนเองมักจะพูด พูด..และพูด แต่พอมาเจอคนไข้ที่พูดไม่เข้าใจกัน(สื่อสารกันคนละภาษา)นี้..ทำให้ตนเองได้เรียนรู้วิธีการสอนสุขศึกษาแบบไม่ต้องพูดได้ แม้จะตะกุกตะกักขลุกขลักบ้าง..และทุกวันนี้พี่แดงบอกว่าคนไข้..ชาติไหนมาได้หมดพี่แดงสามารถรับสถานการณ์ได้แม้จะสื่อสารด้วยภาษาพูดไม่ได้ก็ตาม
ขณะที่พี่แดงเล่าเรื่องนั้นทุกคนในกลุ่มตั้งใจฟังกันมาก...แล้วพี่ตุ๊กก็แซวว่าไม่เคยทราบเรื่องมาก่อนเลย ซึ่งคนไข้จะต้องผ่านห้องคลอดก่อนไปถึงตึกสูติ ซึ่งพี่ตุ๊กเป็นหัวหน้าห้องคลอดอยู่...ถ้าพี่แดงไม่เล่าเรื่องในวันนี้ก็คงจะไม่ทราบเลย..ทำให้ได้คิดว่าอย่างน้อยเราน่าจะได้มีการเตรียมความพร้อมบ้างหากว่ามีคนต่างชาติ หรือว่ามีคนไข้ที่ไม่สามารถสื่อสารด้วยคำพูดได้มาอยู่ในความดูแลของเรา..เราจะได้มีวิธีสื่อสารที่เหมะสมกับคนไข้เหล่านั้น...เพราะ รพ.ยโสธรนั้น นานๆทีจะมีคนต่างถิ่นแดนไกลมารักษา
ความเห็น (2)
คุณ"ชายขอบ"
พี่แดงเป็นนักเล่าที่ดีคนหนึ่งคะ เพราะขณะที่เล่าเรื่องให้ฟังนั้นดูมีพลังมาก อาจออกมาทั้งใจ...และเรื่องที่เล่านั้นเป็นเรื่องจริงรู้สึกจริง...มีอีกหลายเรื่องนะคะเดี๋ยวดิฉันจะทยอยนำมาเล่าให้ฟัง ครั้งสุดท้ายที่เจอกันตอนประชุมติดตามความก้าวหน้า R2R นี้ก็มีเรื่องเล่าของพี่แดงและอีกหลายๆ คนน่าสนใจเช่นกันคะ