ไปภูเก็ต...3) ยกทีมกลับ


เราทำ AAR บนรถตู้ เราเปิดใจคุยกัน...แม้เราเหนื่อยก็ไม่บ่น
ต่อจากบันทึกที่ 1)ไปเป็นทีม และ 2)ทำงานเป็นทีม
3 ก.ค. เวลา 16.00 น. พวกเราก็พร้อมเดินทางกลับ หลังจากได้กล่าวร่ำลา ขอบคุณกับการต้อนรับที่ประทับใจกันเรียบร้อยแล้ว เราก็ออกเดินทางกลับด้วยรถตู้ของ "ลุงฉาย" คันเดิม
ลุงฉายพาพวกเราไปแวะซื้อของฝาก ที่ร้าน "แม่จู้" ด้วยความรู้สึกขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่ลุงฉายมีให้กับพวกเรา พี่เม่ยจึงแบ่งแกงไตปลาแห้ง ของฝากที่ขายดีอันดับหนึ่งของร้านที่ซื้อมาสองขวด ให้ลุงไปขวดนึงพร้อมกับขนมอีกสองสามอย่างฝากให้ลุงฉายนำไปฝากครอบครัวค่ะ
เมื่อจัดเก็บของฝากที่ซื้อมาเรียบร้อย ก็เริ่มออกเดินทางต่อ ท่านเอื้อก็เอ่ยว่า "เอาล่ะ  มา AAR กันได้แล้ว"
ไชโย๊!!! ดีใจมากค่ะ พี่เม่ยได้ทำ AAR ในรถตู้ แล้ว!
เราใช้เวลาในการ AAR ไม่นานค่ะ ประมาณ 3-5 นาทีต่อคน  หลังจากนั้นก็เป็นการคุยกันแบบเปิดใจ พี่เม่ยพบว่าการคุยกันแบบนี้ทำให้เราได้รับคำแนะนำที่ดีๆเพื่อมาใช้ในการปรับปรุงการทำงานของตัวเองได้อย่างดีทีเดียวค่ะ
ระหว่างทาง ประมาณ 19.00 น.ก็แวะรับประทานข้าวต้ม ที่ อ.เหนือคลอง จ.กระบี่  เมื่อกลับขึ้นรถอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้พี่เม่ยสังเกตเห็นว่าทุกคนเริ่มเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง จึงพักผ่อนกันเงียบๆ  แต่ไม่มีใครบ่นว่าเหนื่อยเลยค่ะ พี่เม่ยหลับไปพักหนึ่งตื่นมาก็เห็นคุณโอ๋ยังนั่งทำงานกับโน้ตบุ๊คส่วนตัวอย่างขมักเขม้น
ท่านเอื้อบอกว่า "อยากมีพลังทำงานได้มาก อย่างคุณโอ๋จังเลย"
พี่เม่ยก็เห็นด้วยค่ะ.....แต่ยังไงๆทุกท่านก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ....
23.30 น. ลุงฉายส่งเราถึงหน้า ร.พ. เพื่อให้ท่านเอื้อลงก่อน ท่านเอื้อต้องขับรถกลับบ้านที่ อ.เมือง สงขลา ใช้เวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงค่ะ พี่เม่ยบอกว่า "ท่านขับช้าๆนะคะ ไม่ต้องรีบ"....ท่านเอื้อบอกว่า "จ้า..."
หลังจากนั้นลุงฉายพาเราทั้งสามมาส่งที่แฟลตที่พัก  พวกเราขอบคุณลุงฉาย ทุกคนลงจากรถหิ้วของพะรุงพะรังกลับที่พักของตัวเอง.....กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพค่ะ......
************
หมายเหตุ  กลับจากภูเก็ตได้สามสี่วันแล้วค่ะ พี่เม่ยจึงได้นึกถึงแกงไตปลาแห้งขวดที่ซื้อมาตั้งไว้ในตู้เย็นขึ้นมาได้   เมื่อเย็นวันศุกร์ (ที่ 7 ก.ค.) จึงนำมารับประทานกับข้าวร้อนๆ อร่อยมากค่ะ
....แต่..... ก็เป็นเรื่องจนได้.....เมื่อ.....
     ตลอดทั้งคืนวันศุกร์กับวันเสาร์ที่ผ่านมา มีอาการระบบทางเดินอาหารปั่นป่วนไปหมด ทั้งท้องเสียทั้งอาเจียน เข้าใจว่าอาหารเป็นพิษและน่าจะติดเชื้อจากแกงไตปลารสเด็ดนี้แหล่ะค่ะ เพราะไม่ได้นำมาอุ่นให้ร้อนก่อนรับประทาน
     พี่เม่ยหวนคิดถึงลุงฉายกับแกงไตปลาขวดที่ฝากไปกับลุง......

ป่านนี้ ลุงจะเป็นอย่างไรบ้างหนอ....? 

หมายเลขบันทึก: 37947เขียนเมื่อ 9 กรกฎาคม 2006 17:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
     หลัง ๆ นะครับ ได้ AAR กันบนรถบ่อย ผมว่าได้บรรยากาศดีนะครับ แล้วเกิดประสิทธิภาพด้วยเพราะประหยัดเวลาได้ดีทีเดียวครับ
  • อยากกินแกงไตปลาแห้งครับ
  • คิดถึงพี่โอ๋ทำงานตลอดเวลา พี่เม่ยเล่าเรื่องแล้วเห็นภาพเหมือนผมไปกับพี่เม่ยด้วยเลยครับ

ลุงฉายคงจะจัดการแกงไตปลาเรียบร้อยไปตั้งแต่วันแรกๆแล้วล่ะค่ะ พี่เม่ย (ท่าทางคุณลุงเชี่ยวชาญนะคะ น่าจะไม่เก็บไว้นาน) คงจะเป็นเพราะพี่เม่ยไม่รีบจัดการให้หมดเสียแต่เนิ่นๆ

ว่าแล้วก็นึกถึงน้ำพริกกุ้งเสียบสดที่ซื้อมาฝากสมาชิกห้อง chem ถ้ายังไม่หมดคงต้องเก็บไปกำจัด (ซื้อมาซะขวดใหญ่เลยค่ะ) ยิ่งหยุดหลายวันอยู่ด้วย ก่อนจะมีใครท้องไส้ทำงานเกินปกติถ้าเผลอมาหม่ำเข้า

  • เต้าส้อ   จากร้านแม่จู้   ก็อร่อยนะคะ   ไม่รู้คุณไมโตซื้อมาฝากใคร  เห็นท่าทางน่าอร่อยก็เลย...
  • ดีใจจัง  ที่ทีม KM ของพยาธิ   มอ. มีชื่อเสียง   เริ่ม go ตจว.  กทม.   อีกเดี๋ยวก็ go inter ได้แล้วค่ะ
โดยปรกติ แกงไดปลาแห้งส่วนใหญ่พี่ ๆ  น้องที่ห้องชอบซื้อมาทาน กินกันเป็นสัปดาห์ บางครั้งที่บ้านกินกันเป็นเดือนเลยค่ะ  ไม่น่าจะเสียเน๊าะ อาจเป็นเพราะธาตุของแต่ละคนไม่เหมือนกันรึเปล่าค๊ะ ?
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท