ตามรอยความคิด ก่อนจะเป็นบันทึก #3 การเชื่อมโยงพัฒนาบูรณาการศาสตร์กับมุมมองของคุณขจิต คุณปภังกร คุณนิว ครูน้อย-สิริพร และ ผอ.บวร
ลูกฟุตบอลลูกกลมๆ อะไรก็เกิดขึ้นได้ แม้แต่ทีมเต็งในฟุตบอลโลก ยังพลิกล็อคตกรอบ
ในการเขียนบันทึกหนึ่งๆของนายบอน! ก็สามารถที่จะพลิกมุมมองได้เช่นกัน
ในบันทึกตอนนี้สำหรับ gotoknow จะตามรอยความคิด ก่อนที่จะเป็นบันทึก หยิบศักยภาพของ นักศึกษาปริญญาเอกมาใช้ประโยชน์ # 3 ; การเชื่อมโยงพัฒนบูรณาการศาสตร์กับมุมมองของคุณขจิต คุณปภังกร คุณนิว ครูน้อย-สิริพร และ ผอ.บวร
ที่บางท่านคลิกไปอ่านแบบผ่านๆไป ก็ได้แง่มุมความรู้ไปแล้วส่วนหนึ่ง แม้แต่การตามรอยความคิด จากบันทึกเดียวกัน ท่านก็จะได้ความรู้ในอีกแง่มุมหนึ่งที่ต่างออกไป
จากบันทึกเดียวกันนี่แหละ!!
ตามรอยความคิดกัน เจาะเบื้องหลังบันทึก หยิบศักยภาพของ นักศึกษาปริญญาเอกมาใช้ประโยชน์ # 3 ; การเชื่อมโยงพัฒนบูรณาการศาสตร์กับมุมมองของคุณขจิต คุณปภังกร คุณนิว ครูน้อย-สิริพร และ ผอ.บวร
1) หลังจากเขียนบันทึก #1 หยิบศักยภาพของนักศึกษาปริญญาเอกมาใช้ประโยชน์ ; มองดูคุณขจิต ฝอยทอง
แล้ว วันต่อมากลับมาเปิดดูบันทึก อ่านข้อคิดเห็น แล้วมองแบบเชื่อมโยงประด็น จากข้อความของทั้ง 5 ท่าน (คุณขจิต คุณปภังกร คุณนิว ครูน้อย-สิริพร)
2) หยิบ keyword 3 ประโยคสำคัญมาเป็นแรงบันดาลใจ
- คุณนิว “อ่านแล้วกลับมามองตัวเอง...เทียบไม่ได้กับนักศึกษาปริญญาเอกคนอื่น ๆ”
- ครูอ้อย “การเป็นนักศึกษาปริญญาเอกนั้น ได้ผ่านการมองตนเอง มองเพื่อนรอบข้าง มองไปข้างหน้า เหลียวมองคนข้างหลัง”
- คุณขจิต “ผมมีความสุขกับการอ่านบันทึก การแสดงความคิดเห็น การฝึกการเขียน ในหลักสูตร ในหนังสือเรียนไม่มี”
3) เอา 3 Keyword เป็นเป้าหมาย เขียนข้อสังเกต+ประเด็นน่าคิด ออกมาได้ 24 ประเด็น
4) เหลือบไปเห็นข้อความของครูน้อย “บางครั้งมองไปถึงผู้บริหารจนเกิดเรื่องก็มี…..”
สะดุดใจตรงคำว่า “ผู้บริหาร” พอดีเปิดอ่านบล็อกต่างๆ เห็น ผอ.บวรเขียนข้อคิดเห็นในหลายบล็อก เลยหยิบมา เขียนประเด็นน่าคิดสำหรับ ผอ.บวร อีก 5 ข้อ
5) คุณปภังกร เขียนในข้อคิดเห็นฝากให้นายบอนว่า “โอกาสหน้าผมขออนุญาตเชิญคุณบอนมาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในชั้นเรียนของ "พัฒนบูรณาการศาสตร์" บ้างนะครับ”
หลังจากเขียนประเด็นน่าคิดถึงคุณปภังกร ไปหลายข้อ มองไกลไปว่า เค้าจะเชิญนายบอนไปจริงๆหรือ งั้นไม่ต้องรอถึงชาติหน้า เอ๊ย โอกาสหน้าหรอก เอากันตอนนี้เลย เขียนบันทึกซะยาวเหยียด ประมาณว่า ถ้าไปนั่งในชั้นเรียนก็จะพูดมาประมาณนี้ ( แต่ของจริง คงจะยิ่งกว่านี้ พร้อมสื่อประกอบ หรือ ยกกรณีศึกษาให้ลุ่มลึกกว่านี้)
6) หลังจากเขียนบันทึกจนถึงจุดที่คิดว่า พอได้แล้ว (ยาวเชียว) พิมพ์ใน MicroSoft Word นายบอนก็ทำการ Copy ข้อความไปวางในเพิ่มบันทึกของ gotoknow
7) ข้อความยาวเกินไป เปิดโปรแกรมบราวเซอร์ท่องอินเทอร์เนตคู่ใจของนายบอน “Thai Firefox Community Edition 1.5” เข้าไปในบล็อกของทั้ง 5 ท่าน ดึงภาพแต่ละท่านมาแทรกในบันทึก
8) คลิกเข้าไป http://www.ubu.ac.th มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี เข้าไปดูรายละเอียดหลักสูตรที่ คุณปภังกรไปเรียน พร้อมทำลิงค์เชื่อมโยงในบันทึกทันที
9) คลิกที่ปุ่มเพิ่มบันทึกทันที….
10) เวลาผ่านไป กลับมาอ่านข้อคิดเห็นอีกครั้ง เกินคาด กับข้อคิดเห็นของ นายรักษ์สุข (คุณปภังกร) เหมือนเขื่อนแตก ความรู้ทะลัก เขียนบันทึกถึง 6 ครั้ง แบบได้ใจกันจริงๆ
จนนายบอนต้องเขียนบันทึก ตามรอยความคิดในตอนนี้ออกมา….
ประเด็นน่าคิด
1) ท่านให้สิ่งใดกับใครไป สิ่งนั้นก็จะกลับคืนมาสู่ท่านไม่วันใดก็วันหนึ่ง
2) คุณปภังกร ได้เติมเต็มความรู้คือพลังให้กับหลายๆคน นายบอนเลยตอบแทนอย่างสาสมด้วยการเสริมแรง เติมฮักเติมแฮงให้คุณปภังกรได้มีพลังเพิ่มขึ้น ซึ่งคุณก็พิสูจน์ออกมาให้เห็นแล้ว ที่ความรู้ทะลักออกมาเขียนข้อคิดเห็นซะ 6 ครั้งในเวลาใกล้ๆกัน (ถ้าเขียนแบบนี้บ่อยๆ สงสัยต้องรีบไปเยี่ยมนายรักษ์สุข อุบลราชธานีซะแล้ว)
3) บล็อก Keep in Mind นี้ ใครมาเขียนข้อคิดเห็นที่โดนใจเจ้าของบล็อก ก็จะมีบันทึกถึงเจ้าของข้อคิดเห็นในแบบพิเศษจริงๆ…..!!!! (ในแบบที่คนอื่นใน gotoknow คงจะไม่เขียนกัน)
ความเห็น (8)
- เมื่อไรจะได้ F2F ครับผม
- รอมากินข้าวเหนียว ไก่ ย่าง
รอผู้ที่จะนัดหมายวันเวลาที่แน่นอนครับ เมื่อไหร่ ก็เมื่้อนั้น
หรือบางที ผมไปเยี่ยมเพื่อนที่ มทส. ผมก็จะแจ้งให้พี่ขจิตทราบล่วงหน้าละกันนะครับ
ไม่น่าพลาดบทความนี้เลยครับ
วันนี้นายรักษ์สุขได้มีโอกาสเปิดย้อนกลับมาหาบันทึกเก่า ๆ ของนายบอนอีกครั้ง คุ้มค่ามาก ๆ เลยครับ
กลับมาอ่านบันทึกนี้อีกครั้ง ได้แนวคิดและมุมมองในหลายประเด็น ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณที่กลับมาอ่านอีกครั้งครับ ผอ.บวร
ทึ่งเลย
ครูอ้อย ก็ตามมาอ่านค่ะ คิดถึงคุณบอน
โห
ความคิดถึง กำลังเดินทางหรือครับครูอ้อย