เมื่อคราวที่ผมได้มีโอกาสเข้ารับการอบรมในโครงการ "เพชรราชภัฏ"
ที่จังหวัดกาญจนบุรี ผมได้มีโอกาสทำกิจกรรมหนึ่งที่เรียกว่า
"เรือความรู้สึก"
เป็นกิจกรรมที่สอดแทรกสิ่งดี ๆ และเกิดประโยชน์อย่างมากมาย
เมื่อมีโอกาส ผมก็จะนำสิ่งดี ๆ เหล่านั้นมาให้กับนักศึกษาเสมอ ๆ
ครับ
เรือกระดาษ เป็นกิจกรรมง่าย ๆ
เริ่มตั้งแต่
1. จัดการความรู้เรื่องของการพับเรือ
ผมเองก็พับไม่เป็นหรอกครับ
แต่ผมก็ใช้ความรู้ของนักศึกษาที่พึ่งพาได้เสมอครับ
เพราะผมใช้กิจกรรมนี้ทุกครั้บ ไม่มีครั้งใดเลย
ที่นักศึกษาในห้องนั้นจะไม่มีใครเลย ที่พับเรือไม่ได้
อย่างน้อยก็ต้องมี 1 คน
จากนั้นก็ให้นักศึกษาออกมาสอนเพื่อน
ๆ พับเรือ รวมถึงสอนผมพับเรือด้วยครับ สร้างความมั่นใจให้เขาครับ
ให้เขามายืนหน้าห้อง สอนเพื่อน สอนอาจารย์
เทคนิคสร้างความเชื่อมั่นง่าย ๆ ให้เขาครับ
2. เมื่อพับเรือเสร็จแล้ว
ก็ให้นักศึกษาเขียนชื่อไว้ที่ข้าง ๆ เรือ
ชื่อเล่นหรือชื่อจริงก็ได้ครับ แต่ต้องเป็นชื่อที่เพื่อน ๆ
รู้จัก
3.
ต่อมาเราอาจจะเตรียมกระดาษที่ฉีกเป็นแผ่นเล็ก ๆ ให้กับนักศึกษา
หรือให้นักศึกษาฉีกไว้เองก็ได้ครับ
ขนาดพอประมาณที่จะเขียนอะไรได้สักสองสามบรรทัด
4. ชี้แจงกับนักศึกษา
เรื่องของสิ่งที่ต้องทำเมื่อเรือมาถึง ให้ดูชื่อเพื่อน
แล้วเขียนความรู้สึกที่อยากจะบอกกับเขา ความรู้สึกอะไรก็ได้
ที่อยากบอกให้เพื่อนรู้ ถ้าเรือใครมาก็ให้เขียนใส่กระดาษแผ่นเล็ก ๆ
ให้เจ้าของเรือลำนั้น เขียนเสร็จ แล้วก็พับกระดาษเป็นชิ้นเล็ก ๆ
แล้วก็ใส่เรือของเขา จากนั้นก็ส่งต่อให้เพื่อนข้าง ๆ ต่อไป
5. เมื่อเขียนเสร็จเรียบร้อยทุกคน
ก็ให้เรือนั้นกลับคืนมาสู่เจ้าของเรือ จะเปิดอ่านเลย
หรือว่าเปิดอ่านที่บ้านก็ได้ครับ (แต่ปกติจะตื่นเต้นอยากอ่านกันมาก)
รวมถึงผมด้วยครับ
เพราะผมก็จะพับเรือของผมส่งให้นักศึกษาเขียนเหมือนกัน
และผมก็จะเขียนถึงนักศึกษาทุก ๆ คนครับ
ลองทายสิครับว่า
จากกิจกรรมเล็ก ๆ นี้นักศึกษาและอาจารย์จะได้อะไรบ้าง?
ฉันมิใช่
"ครูดี" แต่ฉันเป็นคนมีหัวใจที่ทำเพื่อ "ศิษย์"