มือเกือบพอง

        เมื่อกี๊ไปอุ่นแกงมาอุ่นเสร็จแล้วพอจะเก็บก็ยกหม้อลงมาจากเตา แล้วผ้าที่ใช้จับหม้อด้านขว่าเจ้ากรรมดันหลุด เลยกลายไปใช้มือปล่าวๆจับหม้อที่ร้อน แถม นิ้ว ชี้ กลาง นาง ก้อย ยังไปโดนตัวหม้อซึ่งเป็นแสตนแลต โดยที่ใช้นิ้วโป้งเกี่ยวหูหม้อเอาไว้ พอยกออกมาพ้นจากเตาจึงเริ่มรู้สึกร้อนจนแทบไม่ไหวอยากจะทิ้งหม้อลงไปเดี๋ยวนั้นเลย แต่ทำไม่ได้ เพราะรู้ว่าถ้าทำแล้ว หม้อมันต้องหกลงรดตัวเราแน่ๆ เลยตั้งสติ รีบย่อตัววางหม้อลงกับพื้นแล้วรีบหายามาทาทันที แล้วจึงยกหม้อเอาไปเก็บเข้าที่
        ยังดีที่มีบันทึกของ blog ทรงพระเจริญ  เก็บเอาไว้ เลยไม่ต้องมานั่งพิมเพีย copy=>patse ลงไป ตกแต่งเล็กน้อยก็บันทึกได้ทันที
        แต่บันทึกนี้ต้องมานั่งพิมพ์ด้วยความทรมานเพราะว่าใช้มือซ้ายพิมพ์ได้ข้างเดียว แถมเป็นคนถนัดขวาด้วย เลยลำบาก
        พรุ่งนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะใช้มือขวาได้เหมือนเดิมไหม ยาที่ใช้ก็พึ่งใช้ครั้งแรก ซื้อมาตั้งแพง ตั้งแต่เดือน มีนาคม พึ่งได้มาใช้วันนี้ ตอนไปชื้อเค้าก็สาธิตโดยการเอาเหล็กเผาไฟแดงๆ แล้วเอากระดาษมาแตะแป็บเดียวกระดาษก็ลุกเป็นไฟเลย แล้วเค้าเอามือไปตี 2 - 3 ครั้งจนได้กล้นเนื้อไหม้ แล้วเค้าเอามาให้เราดูมือของเค้า แล้วเอายามาทา สักครู่ใหญ่ พอที่เค้าหายบหวดแสบปวดร้อน เค้าก็เอามือมาให้เราดู ปรากฎว่ามือเค้าก็ปกติทุกอย่างเพียงแต่ยังคงได้กลิ้นเนื่อไหม้จางๆ และตอนนี้มือดิชั้นเองก็ยังปวดบ้าง แต่ไม่มากเหมือนตอนแรก และตอนนี้ก็ไม่ได้บวมอย่างที่ควรจะเป็น แต่ไม่กล้าเสี่ยงเอามือไปจับอะไร เพราะยามันแพงเลยใช้ไม่มาก แต่ที่เค้าทำให้ดูนั้น เค้าใช้พอสมควร


        เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงตรวจดูอุปกณ์ให้เรียบร้อยมั่นคงก่อน ก่อนที่จะทำอะไรต่อไป แม้ว่าสิ่งนั้นเราจะใช้อยู่เป็นประจำก็จงอย่างไว้ใจ เช่นหม้อและที่จับหม้อ และจงเตรียมยาเอาไว้ให้พร้อมอยู่เสมอ

[โอ๋-อโณ]

ทายาให้หายไวๆนะคะ อย่าหวงยาเลยค่ะ ทาตั้งแต่ตอนนี้น่าจะทำให้อาการทุเลาเร็วกว่าเก็บไว้วันหลังๆนะคะ เอาใจช่วยอยู่ค่ะ

[ทิวา ราตรี]

    ขอบคะที่เป็นห่วง หลังจากเข้านอนแล้ว พอตื่นเช้ามามือก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วค่ะ สมกับที่ชื้อมาตั้งแพง