R2R : ความรู้สึก "คุณอำนวย" วันที่สอง
หลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการของวันแรกผ่านไปวิทยากร ทีมผู้จัด และทีมคุณอำนวย คุณลิขิต ก็มาร่วมคุยกันเพื่อ ลปรร. สิ่งที่เราได้เรียนรู้กันในวันนี้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง...เริ่มที่คุณวีระวัฒน์ที่มองกลุ่มว่าวันนี้เรามาเหมือนหลังชนฝา ที่คิดอย่างนี้เพราะว่าเราจะทำอย่างไรกับคุณหมอที่ท่านยึดเอาความคิดตนเป็นเสียงดังกว่าคนอื่น พยายามที่จะกระตุ้นให้คุณกิจมองกิจกรรมที่ทำร่วมกันให้ได้ เมื่อวานกลับไปที่ตึกก็ช่วยกันคิด และ clear-cut แต่พอวันนี้ที่คุณหมอเองก็ไปทำการบ้านเช่นกัน จึงพอที่จะทำให้อะไรราบรื่นและเข้าที่เข้าทางได้ ส่วนพี่นาถมองว่าวันนี้"หัวใจ"ของคุณกิจทั้งหลายยังอยู่ แม้จะยังนิ่งแต่ก็พอเดินไปได้กว่าเมื่อวาน
จากนั้นคุณเบญ เล่าถึงกลุ่มสูติ-เด็กว่า ทางกลุ่มจะผลัดกันออกมาเขียนที่กระดานในสิ่งที่ตนเองคิดได้ ก็ทำให้ทุกอย่างลื่นไหลพอได้ คุณอำนวยมองว่าอาจเป็นเพราะทุกคนลองสวมหัวโขนเป็นคุณกิจ...และใช้ใจร่วมกันจึงทำให้ไปได้ในทิศทางที่น่าพอใจ ส่วนคุณอำนวยกลุ่ม CVA พี่นารี บอกว่าตนเองก็ยังไม่แม่นและไม่แน่ใจเช่นเดิม แต่ก็เชื่อในเรื่องความพยายามเดินเรื่องให้เป็นไปตามธรรมชาติมากที่สุด และที่สำคัญคุณกิจในกลุ่มก็พยายามช่วยกัน ส่วนกลุ่ม DM ที่มีพี่ตู่เป็นคุณอำนวยนั้น พี่ตู่ยังมองว่าทางกลุ่มยังแยกออกเป็นกลุ่มย่อย มีแต่การถกกันแต่ขาดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ตนก็อาศัยการมองธรรมชาติกลุ่ม และนำเทคนิคการทำกลุ่มมาช่วยในการเดินเรื่องนี้แบบผสมผสานกันไป แต่พี่ตู่บอกว่ายังหนักใจ...เพราะลึกๆ แล้วตนก็ไม่แน่ใจว่าตนเองจะพากลุ่มเดินไปอย่างไรดี และคุณลิขิตไม่ได้จดประเด็นที่ควรจด...อาจเป็นเพราะไม่คุ้นชิ้นหรืออย่างไร (แต่ในวันถัดมาจึงเปลี่ยนเป็นพี่ดาแทน)...
การเรียนรู้ที่ได้ในวันนี้..ถึงแม้ว่าเราจะเจออุปสรรค หรือสิ่งที่เราไม่คาดหวังแต่ทุกคน ก็พยายามที่จะเดินหน้าต่อไป ความโชคดีที่มีอยู่นั้นอาจเป็นเพราะว่าทุกคนมีใจที่จะมาเรียนรู้ร่วมกัน และเรารู้สึกว่าเป็นเรื่องที่อยู่ใกล้ตัวและเราเริ่มมองเห็น สามารถที่จะทำได้จริงโดยไม่ได้เป็นการบังเบียดงานประจำของเรามากมายนัก
