เรามาเติมบุญและหนีบาปด้วยกัน
โดยธรรมและการสวดพุทธคุณ
ธรรม อันเป็นเหตุให้เกิดสุข
คือความสามัคคี แปลว่าความพร้อมเพรียงกัน
คุณข้อนี้มีความสำคัญเพราะเป็นสิ่งจูงใจให้เราชื่นบานและเป็นผลให้เกิดความสุข
“ความสำคัญของหมู่คณะทำให้เกิดความสุข” น่านำไปใช้ในองค์กร
กองทัพ
สามัคคี ที่เรารุ้จักกันมี
2 อย่างคือ กายสามัคคี
และจิตสามัคคีต้องเกิดพร้อมกัน ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้
ธรรมที่ไว้ยึดเหนี่ยวจิตใจการมีน้ำใจโอบอ้อมอารีไว้ได้นั้นมี
4 ประการ คือเรียกว่า สังคหวัตถุ ได้แก่
-
ความเผื่อแผ่แบ่งปันกัน
-
กล่าวถ้อยคำที่มีน้ำใจต่อกัน
-
ช่วยเหลือทำประโยชน์แก่กัน
- ประพฤติตนสม่ำเสมอ
ร่วมสุขร่วมทุกข์กัน
สามัคคีธรรม
เป็นคุณสำคัญสำหรับหมู่คณะในยุคปัจจุบันเพราะเมื่อพร้อมเพรียงกันทั้งกายทั้งใจ
อาจทำกิจตามหน้าที่ของตนให้สำเร็จลุล่วงถึงที่สุด
เพราะฉะนั้นเราทั้งหลายควรที่จะยึดธรรมเครื่องบำรุงทางด้านจิตใจ
เพิกเฉยในกิจการของหมู่คณะ ไม่ประพฤติตนเป็นคนโลเล
ไม่เที่ยงธรรมต่อหน้าที่ พึงบำรุงอัธยาศัยให้เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน
กล่าวประพฤติตนสม่ำเสมอ ควรแก่ฐานะของตน จะได้รับผลแห่งธรรม คือ
ความสามัคคีปรองดองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ช่วยกันทำกิจสำเร็จ
ลุล่วงตามหน้าที่บทบาทของแต่ละบุคคลที่ได้รับการมอบหมาย
ธรรมะเป็นสิ่งที่ช่วยให้เรารู้จักวางจิตใจให้สงบ
การสวดพระพุทธ
ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เรามีสติดีได้
ถ้าเราประพฤติปฏิบัติเป็นประจำจะช่วยส่งผลบุญนี้ให้เราได้
เราเริ่มต้นตั้งแต่ นะโม พุทธัง ธรรมมัง สังฆัง พุทธคุณ
ธรรมคุณ สังฆคุณ พาหุงมหากา
แล้วเราย้อนกลับมาข้างต้นเอาพุทธคุณห้องเดียว ห้องละ 1
จบต่อ 1 อายุ เช่น อายุ 40 ปี สวดพระพุทธคุณ 41
จบทุกครั้งต้องเกินไป 1 ตลอดนะค่ะ
ถ้าเราทำอย่างนี้ประจำจะได้ผลดี
เราต้องทำให้เป็นประจำผลกุศลนี้จะส่งผลให้เราทุกคนที่ปฏิบัติในการสวดพระพุทธคุณจิตใจดีงามและจะส่งผลไปในทางที่ดีได้
การที่เราฝึกปฏิบัติธรรมให้จิตใจสงบโดยการ
อ่านหนังสือบ้าง นั่งสมาธิบ้าง
การสวดมนต์หรือสวดพระพุทธคุณและการทำบุญทำทานก็ทำให้เรามีจิตใจโอบอ้อมอารีได้จะทำให้มีจิตใจสงบ
ใจเย็น
โดยเฉพาะเราจะมีสมาธิในการทำงานทำให้ผลงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น
“บาป”
เปรียบประดุจน้ำเสีย น้ำโสโครก ไม่เป็นที่ต้องการของใครๆ
ทุกคนก็ใฝ่ฝันหา อุปมาดั่งน้ำสะอาดบริสุทธิ์ประดุจเหมือนกับน้ำทิพย์
ทั้งบุญและบาปย่อมมีอยู่ในมนุษย์ทุกคน
ไม่มีผู้ใดปฏิเสธได้
“บุญ”
ย่อมบังเกิดขึ้นได้ก็ด้วยการกระทำของเราเองเท่านั้น
ถ้าเราสร้างทำความดี ด้วยการเจริญพระกรรมฐาน
ด้วยการมีปัญญาที่จะดำรงตนให้อยู่ในกรอบแห่งศีลธรรม
สมาธิก็จะเกิดขึ้นด้วยความบริสุทธิ์บริบูรณ์
หากทุกคนเพียรพยายามเติมบุญให้แก่ตนอยู่เป็นนิตย์
ก็เสมือนว่าท่านได้เติมน้ำสะอาดเพื่อขับไล่น้ำที่เสียที่มีอยู่ในร่างกายของเรา
ถ้าเราคิดจะตัดบาปออกจากตัวเรานั้นและไม่ให้บาปอกุศลมาเยือนเราได้ด้วยการอาศัยบุญที่เราสร้างอย่างเดียวเท่านั้นนะค่ะ
ขอบคุณค่ะ