บทกลอนจากอีสาน : วันนี้.....ไม่มีเสียง “กะลอ”

            (13 มิ.ย. 49) ไปบรรยาย หัวข้อ “กระบวนการนโยบายสาธารณะของไทยในปัจจุบันและการมีส่วนร่วมของประชาชน” ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร “นักปกครองระดับสูง รุ่นที่ 50” จัดโดย “สถาบันส่งเสริมการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี” (สำนักงาน กพร.) ร่วมกับ “สถาบันดำรงราชานุภาพ” (กระทรวงมหาดไทย) ที่ “วิทยาลัยมหาดไทย” อ.บางละมุง จ.ชลบุรี

            ผู้เข้าร่วมหลักสูตรคนหนึ่ง ซึ่งเป็นนายอำเภอ ได้นำบทกลอนหนึ่งมาอ่านในระหว่างการอภิปราย แล้วมอบบทกลอนนี้ให้ผมไว้ ผมเห็นว่าดีมาก จึงขอนำมาลงบันทึกใน blog นี้ เพื่อผู้สนใจอื่นๆจะมีโอกาสได้อ่านด้วย

                                                                  วันนี้....ไม่มีเสียง “กะลอ”

              ·       นั่นต่างคน  ต่างมา  ศาลาวัด                   เข้ามาร่วม  กันจัด  ชุมชนใหม่

               ออกระเบียบ  เงินล้าน  บ้านห่างไกล                  จากกองทุน  ที่รัฐให้  กู้ทำกิน

              ·       นั่นเขาทำ  อะไร  ในหมู่บ้าน                  อบต.  ทำโครงการ  ของท้องถิ่น

               ซ่อมถนน  ลงลูกลัง  ทั้งถมดิน                           กลบโคนต้น  กระถิน  บ้านกำนัน

              ·       เขาประชุม  อะไร  ในหมู่บ้าน                เหล่าลูกหลาน  เยาวชน  ช่างคิดฝัน

               รวมกลุ่ม  สร้างเครือข่าย  สายสัมพันธ์               กองทุน “ซิฟ”  จัดสรร  มาทันที

                     ·       เขาเข้าแถว  กลุ่มใหญ่  ทำไมหนอ          กกต.  จัดเลือกตั้ง  ครั้งที่สี่

              ป้ายศาลา  กลางบ้าน  ในวันนี้                            เป็นป้ายศูนย์ฯ  เทคโนโลยี  เกษตรกร

                     ·       เกิดพหุ  ภาคี  ที่หลายหลาก                    เปลี่ยนยุคจาก  ผู้ใหญ่ลี  หลายปีก่อน

               ทางการสั่ง  ให้เลี้ยงเป็ด  และสุกร                     จะประชุม  ราษฎร  ตีกะลอ

                     ·       พ่อกำนัน  พ่อผู้ใหญ่  พาหายหน้า           กลายเป็นสิงห์  ที่เหนื่อยล้า  หรือเปล่าหนอ

               คนเก่า  ในยุคใหม่  ไม่ดีพอ                                 เสียงกะลอ   แหบพร่า  มาเนิ่นนาน

                     ·       พอเสร็จสิ้น  หน้านา  ฆ่าโคถึก               พอเสร็จศึก  ก็จะฆ่า  ขุนทหาร

               ธุรกิจ  จะรุกฆาต  ราชการ                                 ในหมู่บ้าน  ไม่มีแล้ว ...... เสียง “กะลอ” 

                                                                        โดย  นายณรงค์ศักดิ์  พลศักดิ์

                                                           นายอำเภอยางชุมน้อย     จังหวัดศรีสะเกษ 

ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม

27 มิ.ย. 49

[เสือราญ]

เฉียบขาดแหลมคม สมเป็นนายอำเภอจริงๆครับ ขอเสริมนิดนึงนะครับ...    คำว่า "กะลอ" เค้าทำจากไม้ไผ่ ตัดมาปล้องนึง เจาะรูตรงกลาง กำนัน ผู้ใหญ่บ้านในสมัยก่อนใช้ตีเรียกประชุมลูกบ้าน หรือเวลามีเหตุการณ์ต่างๆ เช่น วัวควายหาย เป็นต้นแต่สมัยนี้เค้าใช้โทรโข่งแทนครับ

อย่าลืมแวะเยี่ยมชม www.yebkapao.com ของชาวบ้านด้วยเด้อครับ

[สะ-มะ-นึก]

สวัสดีครับท่าน

• สมัยเป็นเด็กอยู่บ้านนอก เคยเห็นและได้ยินเสียง "กะลอ" ดัง ป๊อกๆๆๆๆ....ป๊อกๆๆๆๆ
• แสดงว่าผู้ใหญ่บ้านเรียกชาวบ้านมาประชุม
• ถ้ามีโอกาสกลับบ้านนอกจะไปตามหาและถ่ายภาพ"กะลอ" มาให้เยาวชนรุ่นหลังดังชมครับ

ขอบคุณครับ

 

[ธวัชชัย]

เคยได้ยินตอนเด็กๆ แถวบ้านผม (ชุมพร) เขาเรียก โละโคะ ครับ, คุ้นๆ ว่ามีตำนานเล่าว่า กะลอ นี่เป็นที่มาของโปงลาง ...