ยิ่งเดินไกล เส้นทางกลับดูเหมือนไม่สิ้นสุด
ยิ่งใกล้กัน ความแตกต่างยิ่งชัดเจนมากขึ้น
ยิ่งแสวงหา สิ่งที่ไม่รู้กลับพอกพูน
ยิ่งคิด ยิ่งคาดหวัง เพื่อควบคุมเปลี่ยนแปลงผู้อื่น ยิ่งประจักษ์เส้นทางนิรันดร ว่าไม่สามารถควบคุมตัวเอง
จะควบคุมตัวเองได้ คงต้องเริ่มเดินสั้นลง อยู่ห่างกันมากขึ้น และไม่คิดควบคุมใครเลย
แม้แค่คิด...
ควบคุม....
ก็ผิดแล้ว...
หากจะควบคุม...
ควรคุม...เข้มที่"จิต"...แห่ง"ตน"
สบายดีหรือยัง Dr .Ka-Poom
เลิกคิดควบคุม ถึงจะเจอหาทางเลือก
เลิกจำกัดผู้อื่น ก้เท่ากับปลดปล่อยตัวเอง
อย่างนั้นหรือไม่