บทสวดปลงสังขาร


โอ้ว่าอนิจจัง สังขารเอ๋ย

ชาวพุทธเมือไปวัดหรือว่าไปงานศพ มักจะได้รับแจกหนังสือเป็นที่ระลึกเสมอ ซึ่งผู้จัดทำหวังว่าจะได้เผยแผ่สาระดี ๆ ไว้เป็นเครื่องเตือนสติป้องกันความประมาทในชีวิต

คืนนี้ไปงานศพได้ยินอุบาสกคนหนึ่งได้ว่าบทสวดปลงสังขาร ฟังแล้วได้สาระดีเลยขอมาดู สอบถามจึงได้รู้ว่าหนึ่งฉบับนี้พระที่วัดให้อุบาสกมา สอบถามท่าน ท่านก็ไม่รู้เหมือนกันว่าได้มาจากที่ไหน    เห็นความชำรุดของหนังสือเลยขอมาเขียน เพือแจกจ่ายไปให้คนอื่นได้รับรู้ รับทราบ  ถ้าผู้ใดเป็นเจ้าของผลงานขออนุญาติด้วย

 

 

                                           บทสวดปลงสังขาร 

 

 

            โอ้ว่าอนิจจัง สังขารเอ๋ย                    มาลงเอยสิ้นสุด  หยุดเคลื่อนไหว

เมื่อหมดหวังครั้งสุดท้าย  ไม่หายใจ            ธาตุลมไฟน้ำดิน  ก็สิ้นตาม

นอนตัวแข็งและ สลด   เมื่อหมดชีพ            เขาตราสังใสหีบ  สี่คนหาม

สู่ป่าช้าสิ้นเชื้อ  เหลือแต่นาม                     ใครจะถามเรียกเรา  ก็เปล่าตาย

นี่แหละหนอมนุษย์  เราเท่านี้                     หมดลมแล้วก็ไม่มี  ซึ่งความหมาย

วิญญาณปราณขาด  ดับจากกาย              หยุดวุ่นวายทุกสิ่ง  นอนนิ่งเลย

เมื่อชีวิตเรานี้  มีลมอยู่                             จงเร่งรู้ศีลทาน  นะท่านเอ๋ย

ทั้งภาวนาทำใจ  หัดให้เคย                       อย่าละเลยความดี  ทุกวี่วัน

เมื่อสิ้นลมจิตพราก  จากโลกนี้                  จะได้พาความดี  ไปสวรรค์

อย่าทำบาปน้อยนิด  ให้ติดพัน                  เพราะบาปนั้นจะเป็นเรา  ตามเราไป

สู่นรกอเวจี  ที่มืดมิด                                สุดที่ใครจะตามติด  ไปช่วยได้

ต้องทนทุกสยดสยอง  ในก่องไฟ               ตามแต่กรรมของผู้ใด  ที่ได้ทำ

หมั่นสวดมนต์ภาวนา  รักษาศีล                 ลอนลูกหลานให้เคยชิน  ทุกเช้าค่ำ

ให้รู้จักเคารพ  นพพระธรรม                     อย่าลืมคำที่พระสอน  วอนให้ดี

เราเกิดมาเพื่อตาย  ไม่ใช่อยู่                    ทุกทุกคนจะต้องสู่  ความเป็นผี

เมื่อเกิดมาเป็นคน  ได้ทั้งที                       ก็ควรสร้างความดี  ติดตัวไป

เพื่อจะได้เป็นสุขแท้  จงแน่ใจ                   ใครทำชั่วทุกข์ยากไร้  ย่อมถึงตน

เร่งบำเพ็ญทานศีล  และภาวนา                  แสวงหาแต่สิ่งบุญ  คุณกุศล

ทรัพย์ภายนอกเป็นของโลก  โศกระคน   ทรัพย์ภายในประดับตน  พ้นทุกข์เอยฯ

 

            บทสวดนี้ได้รับการเอื้อเฟื้อมาจากพระสว่าง ทีปโก  วัดสุวรรณคีรี   อาตมาภาพเห็นว่ามีสาระดี และประกอบด้วยต้นฉบับหนังลือนั้นชำรุด  จึงได้จัดพิมพ์ ขึ้นใหม่  เพื่อเป็นการเผยแผ่  ข้อคิด ดีๆ  เป็นการป้องกันความประมาทในชีวิต เป็นเครื่องเตือนสติ

 

พระอธิการมงคล  ปญฺญาวุโธ   วัดสุวรรณคีรี   / ๖ เมษายน ๒๕๕๓

คำสำคัญ (Tags): #สังขาร#อนิจจัง
หมายเลขบันทึก: 350081เขียนเมื่อ 6 เมษายน 2010 23:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

นมัสการหลวงพี่ หายไปนานมาก สบายดีไหมครับ คงได้พบกันที่สงขลานะคับ ชวนหลวงพี่ชัยวุธไปด้วยนะครับ...

นมัสการพระมงคล ปีนี้คงได้ ปุจฉา วิสัชนากันที่แหลมสมิหราครับ ไกล้ๆวัด

นมัสการพระอาจารย์..หลวงพี่..มาแวะกราบนมัสการค่ะ..

สวัสดีอาจารย์ ขจิต, วอนญา,อ้อยเล็ก

ขอบใจมาที่เข้ามาเยียมกัน

วันงานเจอกันนะครับ

อาตมาภาพ จะไปพร้อมกับพระมหาชัยวุธ

เจอกันทีงาน ถ้ามีเวลาจะพาไปเที่ยวที่วัดด้วย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท