กำลังใจ...จากพี่
การทำงานในประเด็นที่อ่อนไหว การทำงานกับคน การประสานงานกับผู้คน องค์กร บวกกับความตั้งใจอันแรงกล้า ล่าฝัน ที่ผมกับพี่ช่วยกันทำอย่างหนักหน่วง (อยากใช้คำนี้)
บ่อยครั้งที่เรานั่งปรับทุกข์ ปันสุข เรื่องราวที่เข้ามากระทบ มีทั้งเคยท้อแบบสุดๆ และลิงโลดอย่างออกหน้าเมื่องานสำเร็จ
แต่เรายังต้องอาศัย "วัคซีนใจ" ด้วยการเติมพลังใจให้กัน เมื่อมีปัญหา
วันหนึ่งผมได้รับ "อีเมลล์" ที่พี่ตั้งใจเขียน พี่บอกว่ามอบให้ "น้องชาย" และ ให้ตัวพี่เองด้วย
ถ้อยความที่อ่านทำให้ผมมีกำลังใจ และรับรู้อารมณ์ของพี่มากยิ่งขึ้น ยิ่งเข้าใจ และพร้อมจะเป็นกำลังใจให้กันต่อไป
ความในใจของพี่ และผมพร้อมที่จะนำมาเผยแพร่สาธารณะ เพื่อแบ่งปันกำลังใจให้เพื่อนๆที่มาเยี่ยม Blog ทุกคน
แด่...คนของแผ่นดิน
เคยถามตัวเองบ้างมั้ยว่า ทำไมถึงเลือกทางเดินเส้นนี้
เส้นทางอันไม่ราบเรียบ ขรุขระ มีฝุ่นบางครั้งมีโคลนตม
มีแต่ความอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว
มีใครบอกได้ไหมว่าทำไม? ถึงเลือกทางเดินเส้นนี้
มีทางเดินอื่นๆ อีกหลายหมื่นเส้นทางที่คนส่วนใหญ่เลือกเดิน
แต่ทำไมไม่เลือก?
ทำไมชอบลำบากกันนักหรือ
หรือคิดว่าที่ตรงนั้นมีทองพอขุดให้ร่ำรวย
ไม่มีหรอก มีแต่ในโลกของนิทานปรัมปรามีแต่ในละคร
หยุดเถิดหยุดคิดทบทวนแล้วจะเปลี่ยนใจก็ยังไม่สาย
หรือยังจะดันทุรังไปตลอดทาง
แม้จะรู้คำตอบอยู่แก่ใจว่ามันคือความว่างเปล่ากระนั้นหรือ
อะไรละ? คือสิ่งที่เจ้าปรารถนา เจ้าหวังสิ่งใดหรือ ?
แม้ข้าเป็นคนใกล้ชิดเจ้าแต่บางครั้งข้าไม่เข้าใจสิ่งที่เจ้าคิดเอาเสียเลย แต่ข้าเพียงรู้ด้วยสัญชาตญานว่าสิ่งที่เจ้าทำอยู่นั้นมันทำให้คนหลายคนเป็นคนดีและยืนหยัดได้ในสังคมที่สวมหน้ากากเข้าหากัน มันคงน่าภูมิใจอยู่หรอกในสิ่งที่เจ้าทำ
หลายครั้งที่เจ้าพยายามหาคำตอบว่า ทำเอามัน แต่ลึกๆแล้วในใจเจ้าย่อมไม่คิดอย่างนั้นข้ารู้ว่าเจ้าแกล้งพูดเพื่อกลบเกลื่อนความขมขื่นที่เจ้าได้รับ
ข้าเข้าใจดี เพราะข้าก็เคยรู้สึกเช่นเจ้ามาก่อน นานมากแล้ว นานจนพอจะจำได้ว่ามันคือ "หัวใจทองคำ"
นี่เองที่เจ้าและตัวข้าแสวงหามันอยู่ มันเป็นทางเดินที่ถูกต้องแล้ว
ข้าเข้าใจและจะเข้าใจตลอดไป .....ถอดบทเรียนยามว่างก่อนปีใหม่
พันตรีปิยวุฒิ โลสุยะ
ธันวามคม ๒๕๔๗
ความเห็น (3)
เห็นด้วยกับ "ชีวิตคือภาคปฏิบัติของธรรมะ" คะ มันเป็นประโยคที่มีความหมายมากมาย และก็ลึกซึ้ง
จากเรื่องราวที่ได้แบ่งปันและระบายออกมาให้อ่านทำให้เห็นมิตรภาพที่สวยงามของทั้ง 2 คน อยากให้คงอยู่ตลอดไป เพรายากจะหาใครที่เข้าใจเราได้ดีในสภาวะการเปลี่ยนแปลงและการเล่นละครของสังคมปัจจุบัน...........
ชอบบทความนี้มากคะ จะเอาไปอ่านและทบทวนดูนะคะ
ดีใจจังที่มีคนคิดเหมือนเรา