เมื่อนักเดินทางหมื่นลี้ ต้องนอนอยู่กับที่.....เดินไม่ได้ (โชคดีที่ไม่ต้องผ่าดัด)

เพื่อนใหม่คือของขวัญให้กับตัวเอง ส่วนเพื่อนเก่าคืออัญมณีที่มีค่า นับวันจะเพิ่มคุณค่า

26 มีนาคม หมอที่ มอ.นัดเวลา 10 . 30 น. ยื่นบัติก่อนเวลา 30 นาที ทำตามระบบทุกอย่าง ได้เวลาเข้าตรวจ 10 .40 น. วิตกจริตพอประมาณ เพราะหมอสั่งไว้ว่า ถ้าอาการไม่ดีขึ้นอาจต้องผ่าตัดเพื่อเอาสิ่งที่ไม่ได้ปลูกแต่ งอกเพิ่มในกระดูกออก ยกมือวันทาสวัสดี หมอทักทันทีว่าเดินดีขึ้นนี้ แล้วกระบวนการตรวจ ถามอาการ พร้อมทั้งดูฟิล์มเก่า แล้วชี้ให้ดู ตรงที่มีปัญหา สรุปรวมความว่ามาถูกทาง ผู้เขียนถามว่า อาการปวดลูกน่องเวลาเดินยังมีอยู่ หมอบอกจะค่อยหายไปเอง หรืออาจจะเป็นมากขึ้น เมื่ออายุมากขึ้นให้ยามากินต่อ กลับบ้านได้ คลายวิตกจิตเบิกบานเดินมารับยาทางห้องเภสัช พบสิ่งดีๆสู่ชิวิตอีกแล้ว "เวทีสุขภาพ จิตอาสาฉื้อจี้" นำดนตรีมากล่อม นำโดยคุณ สุชล แซ่เฮง และทันตแพทย์ ฉลอง เอื้อสุวรรณ มีทีมอาสาคอยบริการเก้าอี้ให้นั่ง ฟังจนจบ ประทับใจในการอาสา เที่ยงกว่ากลับบ้านนอนหลับพักผ่อนนอนหลับอยู่กับบ้านอันประเสริฐ

27 มีค.ตื่นแต่เช้าเข้า มรภ. สงขลา นำเสนอผลงานกลุ่ม

วิชาสัมนาต่ออาจารย์ กลับมาถึงบ้านรีบเปิดบันทึกเยี่ยมสมาชิก พบความเห็นนี้มาจากครู ดาวเรืองความว่า

สวัสดีค่ะ

ไปอบรมหลายวันเพิ่งเสร็จค่ะ
วันนี้น้องกานต์เขากลับมาเยี่ยมตาเขา ที่หารเทา
จะแวะไปหาบังด้วย / ส่งเบอร์โทร.มาทาง เมล์แล้วนะคะ
ติดต่อด้วย .....พรุ่งนี้น้องกานต์กลับถ้าไม่เจอกัน ก็จะมาใหม่โอกาสหน้านะคะ

จึงเข้าไปเปิดเมล์ ปรากฎว่าไม่มีข้อความ จึงออกเจ้าสี่เกียร์ไปหาน้องกานต์ ที่บ้านคุณตานิตย์ ที่หารเทา ขณะที่เดินเข้าประตูรั้วบ้านคุณตานิตย์ เห็นคุณแม่น้องกานต์ เดินออกมาและน้องกานต์ กำลังจะถอยรถออก ได้ความว่าน้องกานต์ น้องกวางและคุณแม่ก็กำลังจะมาหา ลุงวอญ่าเช่นกัน เป็นอันว่าเราใจตรงกัน ผู้เขียนตั้งใจจะไปเลี้ยงข้าวค่ำตามที่ "ชันชี"(ตกลง)กันไว้ในความเห็นในบันทึก

แต่ปรากฎว่าเจ้าบ้านเตรียมอาหารไว้ก่อนแล้ว คุยกัน ถามถึงอาการป่วยของน้องกานต์ ให้กำลังใจ คุณตาที่ป่วยก็ออกมานั่งสนทนาด้วยความยินดี

มิตรภาพผ่านทาง GOTOKNOW อาจมีคนโชคไม่ดีที่พบมิตรไม่จริงใจ แต่ผู้เขียนโชคดีที่ผ่านมาได้พบพานกัณยาณมิตร มีมิตรใหม่

" เพื่อนใหม่คือของขวัญที่ให้กับตัวเอง ส่วนเพื่อนเก่าคือ อัญมณีที่มีค่า นับวันจะเพิ่มคุณค่า "

และหวนนึกถึง นวนิยาย เรื่องลอดลายมังกรของ ประภัสสร เสวิกุล ที่กล่าวไว้ว่า

"เนื้อใช่เนื้อถ้าไม่มีการเอื้อเฟื้อเหมือนเนื้อกลางป่า

เนื้อใช่เนื้อถ้ามีการเอื้อเฟื้อเหมือนเนื้ออาตมา

บางครั้งบางมุมในความในความมีเคราะห์ ย่อมมีโชคดีอยู่

เขียนใน GotoKnow โดย วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใน เหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้ฉันเขียน

คำสำคัญ (Tags): #จิตอาสาฉือจี้#มิตรภาพน้องกานต์#เข้าระบบที่มอ.

หมายเลขบันทึก: 347612เขียนเมื่อ 27 มีนาคม 2010 20:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2012 01:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน