ความยิ่งใหญ่ของ GotoKnow
14 มิ.ย.49 ผมเดินทางไปร่วมงานฉลองครบ 1 ปี gotoKnow ถึงดอนเมืองสามทุ่มกว่า มองหารถโรงแรมที่ สคส.บอกว่าจัดไปรับอยู่พักหนึ่ง ไม่เจอ จึงเข้าคิวเรียกแท็กซีไปโรงแรมที่พัก คือ โรงแรม แอร์พอต สวีท บางกอก
ไปถึงโรงแรมที่พัก เช็คอิน แจ้งว่าเป็นแขกของ สคส.ชื่อจำนง ยังไม่ทันจะได้เขียนข้อมูลอะไรให้กับทางโรงแรม น้องผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่โซฟาข้างๆ ถามว่าครูนงเมืองคอนใช่ไหม พร้อมแนะนำตัวเขาว่าคือคุณชายขอบ และแนะนำสุภาพสตรีที่นั่งอยู่ข้างๆว่าคือ Dr.Ka Poom ชื่อทั้งสองผมคุ้นอยู่แล้ว เพราะผมอ่านบันทึกของเค้าเป็นประจำ และเค้าทั้งสองก็เข้าไปให้กำลังใจบล็อกผมอยู่บ่อยๆ คุยกันอย่างออกรสออกชาติอยู่พักหนึ่ง โดยเฉพาะเรื่องที่คุณชายขอบเล็งให้ผมเป็น Node ชุมชนคุณอำนวย จังหวัดนครศรีธรรมราช ผมง่วงมากจึงขอตัวไปพักผ่อนก่อน ไม่น่าเชื่อว่าคุยกันเหมือนกับคนที่รู้จักกันมาก่อนตั้งหลายปี เพราะ B2B แท้ๆ ขอบคุณ อาจารย์ ดร. ธวัชัย ปิยะวัฒน์ และดร.จันทวรรณ น้อยวัน ที่สร้าง gotoKnow ให้ User อย่างเราได้ใช้
พอตอนเช้าวันที่ 15 มิ.ย.49 เนื่องจากต้องเดินทางไปประชุมอีกโรงแรมหนึ่ง คือ โรงแรมหลุยส์ แทเวิร์น ผมรีบลงมารอท่านทั้งสองแต่เช้าเผื่อว่าจะได้คุยกันต่อ อย่างน้อยก็ก่อนขึ้นรถหรือในระหว่างนั่งรถเดินทางไปโรงแรมที่ประชุม (ผมเข้าใจผิดนึกว่า สคส.จัดรถไปส่งอีก) เมื่อเวลาแปดโมงกว่าแล้วผมไม่เห็นแขกผู้เข้าประชุมคนใด ผมจึงเรียกแท็กซีไปที่โรงแรมหลุยส์ แทเวิร์น ไปถึงที่นั่นน้องทั้งสองถึงก่อนแล้ว ได้รับการต้อนรับจาก สคส.อย่างอบอุ่นที่สุดเลย เข้าไปทักทายอาจารย์หมอวิจารณ์ ปรมาจารย์ที่ชาวบล็อกเกอร์นับถือ
ผมแปลกหูแปลกตากับห้องประชุมเล็กๆจุผู้เข้าประชุมราวๆ 30 คนได้ นึกว่าเป็นห้องพิเศษอะไรสักห้องหนึ่งของโรงแรม คงไม่ใช่ที่สำหรับนั่งประชุมกัน แต่เมื่อทราบว่าใช่ที่ประชุม ผมจึงทึ่งกับความคิดของคนออกแบบห้องประชุมนี้ ผมชอบบรรยากาศการประชุมแบบนี้ครับ จัดที่นั่งเหมือนนั่งจิบน้ำชากาแฟ โต๊ะกลมนั่งกันโต๊ะละ 3 คน ตกแต่งห้องประชุมให้รู้สึกว่าสบายๆ เดินทางไปเหนื่อยๆรู้สึกผ่อนคลาย ผ่อนคลายทั้งกับสถานที่และกับการต้อนรับที่ดีเยี่ยม ( ถ้าโพสต์รูปเป็นคงไม่ต้องบรรยายเลย)
ช่วงประชุมเสวนาผมได้ความรู้และความรู้สึกดีๆมากมาย ทั้งจากวิทยากรคือ ดร. ธวัชัย ปิยะวัฒน์ และดร.จันทวรรณ น้อยวัน และจากผู้เข้าร่วมเสวนาด้วยกัน ทำให้ผมเห็นงานที่ผมกำลังทำอยู่ว่าผมจะคืบเคลื่อนต่อไปข้างหน้าอย่างไร นึกไม่ถึงว่าจากเค้าโครงวิจัยของนักศึกษาหลักสูตรปริญญาเอก ขอทุนโครงการนักวิจัยรุ่นใหม่ จาก สคส. จะส่งผลให้เกิดเว็บไซต์ gotoKnow ที่มีประโยชน์อันยิ่งใหญ่ต่อบ้านเมืองถึงเพียงนี้ เรื่องเล่า หรือบันทึกความรู้ดีๆจากบล็อกต่างๆของ เว็บไซต์ gotoKnow ทำให้เวบไซต์แหล่งสืบค้นยักษ์ใหญ่อย่าง Google ต้องนำไปเผยแพร่ให้ได้สืบค้นกัน ผมได้เข้าไปดูของผมแล้ว หลายบทความเป็นอย่างนั้นจริงๆ Google ได้นำไปเผยแพร่ให้ได้สืบค้นกันแล้ว เป็นความรู้ใหม่กับผมจริงๆ
ดร.ประพนธ์ ผาสุกยืด บอกว่าเสร็จจากประชุมแล้วให้กลับไป action ต่อความรู้กับงานให้ได้ ผมทำได้แล้ว สองอย่างคือ เอานามแฝงมาใช้ได้ กับทำป้ายได้ ส่วนอีเมลแอดเดรสยังดึงเมลแอดเดรสเก่ามาไม่ได้ ลูกเล่นอื่นๆก็จะทยอยเรียนรู้ไป เพราะคิดว่าเป็นเรื่องเทคนิคที่เรียนรู้ได้ไม่ยาก
เลิกประชุมกันสี่โมงครึ่ง ผมสังเกตเห็นว่าแต่ละคนไม่ใคร่จะกลับบ้านกัน ยังจับกลุ่มกันสองคน สามคน คุยกันไม่หยุด เป็นบรรยากาศที่ผมประทับใจไปอีกนาน คุณธวัช หมัดเต๊ะ ทำหน้าที่คุณกระบวนการครั้งนี้ได้เยี่ยมจริงๆ ถ้าผมมัวเพลินกับบรรยากาศคงไม่ทันเที่ยวบินแน่ๆ จึงชวน ดร.อโณทัย โภคาธิกรณ์ หรือคุณโอ๋-อโณ ซึ่งจะบินไปหาดใหญ่ นั่งแท็กซีไปดอนเมืองพร้อมกัน ครับ
Happy Birthday ครับ gotoKnow อย่าลืมปีหน้าจัดอีกนะครับ
15 มิ.ย.49
ความเห็น (7)
Dr.Ka-Poom
รู้สึกเป็นเกียรติมากครับที่ได้ F2F กับอาจารย์ แถมได้ทราบว่าเป็นคนบ้านเดียวกัน ยิ่งดีใจใหญ่ครับ
เช้าตอนที่อาจารย์เดินอยู่หน้าห้องอาหาร ผมเข้าใจว่าอาจารย์จะเข้ามาร่วมวงอาหารเช้า เงยหน้าจากโต๊ะอีกที อ้าวอาจารย์ออกไปเสียแล้ว
ต้องขอโทษด้วยนะครับ ตอนนั้นพวกผมมี Dr.Ka-poom พี่ยุทธ และผม 3 คนครับ
แกะรอย ท่านชายขอบมาครับ อาจารย์ เลยทิ้งรอยไว้ตามแบบท่านทั้ง สอง ข้างบนครับผม
สิงห์ป่าสัก
ผมบันทึกภาพช่วงสุดท้ายของวันที่ 15 และฝากนำเสนอเผื่อหลายท่านไม่ได้ร่วมงานจะได้เห็นบรรยากาศ แม้งานจะเลิก...แต่พวกเราไม่มีใครอยากกลับบ้าน? ทุกคนมีความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ
ครูนงเมืองคอน
ดีใจที่ได้คุยกับคุณครูในงาน แล้วยังได้มีโอกาสคุยระหว่างนั่งรถไปดอนเมืองด้วยค่ะ ดีใจว่า GotoKnow จะได้รับการเติมเต็มโดยคุณครูด้วยอีกคน คุยกับคุณครูแล้วทำให้มีศรัทธาในการทำความดี และเชื่อว่าความดีไม่มีวันตายค่ะ ผลตอบแทนไม่จำเป็นต้องเป็นลาภ ยศ สรรเสริญ
เอารูปมาเผื่อด้วยค่ะ แสดงบรรยากาศที่คุณครูบรรยายตอนเข้าไปทีแรก
