กำลังใจในการทำงาน

มีคนส่ง e-mail มาให้ เรื่อง ประสพการณ์ดีๆที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงรับสั่งให้กำลังใจในการทำงาน ของท่าน องคมนตรีสุเมธ ไม่ทราบว่าผู้ส่ง e-mail นำเรื่องนี้มาจากที่ไหน แต่เห็นว่าน่าจะเกิดประโยชน์ได้ดี จึงขอนำมาเล่าสู่กันฟัง องคมนตรีสุเมธ ท่านได้เล่าให้ฟังว่า "ตอนนั้นผมกำลังทำงานอยู่ในสภาพจิตใจที่แย่มาก ไม่มีกำลังใจจะทำอะไร ท้อแท้กับงานมาก ไม่มีใครเข้าใจ เหมือนทำดีแต่ไม่ดี ในหลวงท่านทรงเสด็จมาพอดี และท่านได้เห็นสีหน้าผมไม่สู้จะดี ท่านได้สอบถามจนได้ความว่าผมกำลังท้อแท้กับงาน ท่านจึงตั้งคำถามและรับสั่งว่า ท่านสุเมธเคยขายเศษเหล็กไหม เศษเหล็กเหล่านั้น เวลาขาย คุณค่ามันต่ำมาก คงได้เงินมาไม่กี่บาท แล้วถ้าเราเอาเศษเหล็กมาหลอมรวมกันเป็นแท่งเหล็ก เวลาหลอมเหล็กมันคงรู้สึกร้อนมาก พอหลอมเสร็จเรานำมาทำเป็นดาบ คงต้องนำมาตีให้แบนอีก เวลาตีก็ต้องคอยเอาไปเผาด้วย ต้องตีไป เผาไป อยู่หลายรอบกว่าจะเป็นรูปเป็นร่างดาบที่เราต้องการ ต้องผ่านความเจ็บปวด ความร้อนอยู่นาน แถมเมื่อเสร็จแล้ว ถ้าจะให้สวยงามดังใจ ก็ต้องนำไปแกะสลักลวดลาย เวลาที่แกะลวดลายก็คงต้องใช้ของแข็งมีคมมาตีให้มีลวดลายอีก แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงามก็จะมีคุณค่าที่สูงมาก เทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ จะเห็นว่ากว่าที่เศษเหล็ก ไม่มีคุณค่ามากนัก จะกลายเป็นดาบที่งดงามนั้น ต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย ทั้งความเจ็บปวดต่างๆ กว่าจะประสบความสำเร็จ ดังนั้น ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น จงอย่าได้หาญคิดทำการณ์ให

[ขจิต ฝอยทอง]

• ขอบคุณมากครับ
• รู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นครับพี่บุญ
  

[ชายขอบ]

     เช่นกันครับ รู้สึกเป็นแรงใจมากทีเดียวครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

• รูปใหม่คนข้างบนหล่อมาก
• จำไม่ได้เลยครับผม
  

[ใบบุญ]

ยินดีด้วยที่อ่านแล้วมีกำลังใจ

[นาย สถิตย์ แก้วบุดตา]

อะแฮ่ม....ผมมาแล้วครับ....(ติดตามมาอ่าน)

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาอ่านเลย...... จึงต้องเลือกคนอ่านครับ........

       ......ผมว่านะครับ...... ทุกครั้งที่เราทำอะไรลงไป เราก็อยากจะได้รับการตอบรับ ได้รับกำลังใจ แรงสนับสนุนจากคนอื่นๆ.......... ซึ่งบางครั้งก็ใช่ว่ามันจะมีกลับมาเสมอไป..........ดังนั้น...หลายๆ ครั้งเราจึงต้องให้กำลังใจตนเอง...สนับสนุนตนเองด้วย.........

    .......... มีหลายๆ ครั้งที่ผมผิดหวัง เซ็ง กังวลใจ หรือเสียใจ.... ผมก็จะทำตัวผิดหวัง ทำตัวเซ็ง ทำตัวกังวลใจ (ทำแบบไหน?อิอิอิ) ทำตัวเสียใจ อย่างเหมาะสม.(น๊าน)....(คือประมาณว่ามีกิจกรรมฉลองความเสียใจประมาณนั้น) แต่ก็จะตระหนักในใจเสมอว่า "อย่านานนะ"......และไม่นาน...แอ๊นแอนแอ๊น....ก็กลับมาสู้ใหม่............ นี่แหละครับ..."ชีวิต"

[ขจิต ฝอยทอง]

• เห็นด้วยครับพี่สถิตย์