ฝ่ายบริการ สำนักหอสมุดเผชิญกับปัญหาโลกาภิวัฒน์เข้าแล้ว ใครจะรู้ได้ว่า ผู้ใช้บริการหน้าไท้ยไทย ที่เดินเข้ามาหาเราแต่ไม่พูดไทยกับเรา หลังจากปรับหูรับเสียงแล้วถึงพบว่า เขาพูดภาษาอังกฤษ ใช่แล้ว ผู้ใช้คนนั้นของเราเป็นสาวสวยจากประเทศที่มีหน้าตาเหมือนคนไทยเราที่สุด ฟิลิปปินส์ ทำไงละทีนี้ แว่บแรกที่คิดได้ วิ่งหาหัวหน้าฝ่ายมารับแขกให้เร็วเลย หลังจากที่หัวหน้าหันมาทำตาดุใส่ เพราะว่าพึ่งเรียนภาษาอังกฤษกับ อาจารย์วลุลีมาหยกๆ ยังไม่ยอมใช้อีก มานะชัย หนุ่มไม่น้อยไม่ใหญ่ ขวัญใจผู้ใช้บริการ จึงเริ่มขวนขวายหาวีซีดีภาษาอังกฤษ มาเปิดฟังขณะทำงานบริการยืม-คืนเพื่อเตรียมตัวรับแขกต่างประเทศคนต่อไป พักนี้คนต่างประเทศเดินเข้าห้องสมุดถี่ขึ้นเรื่อยๆ เพราะมหาวิทยาลัยเรามีวิทยาลัยนานาชาติซึ่งมีอาจารย์เป็นชาวต่างชาติมากขึ้น มีนิสิตชาวต่างชาติมากขึ้นด้วย
เลยเกิดเรื่องตลกโลกาภิวัฒน์ขึ้นจนได้ หลังจากเมื่อวานหัวหน้าฝ่ายเปรยขึ้นว่า เราน่าจะพูดภาษาต่างประเทศกันนะ จะได้ฝึกปรือฝีมือเตรียมรับผู้ใช้บริการ เช้าวันต่อมาเราก็เริ่มจากง่ายๆ ก่อนเลย
มานะชัย Good morning. How are you?
วันเพ็ญ Good morning. I'm fine, thank you. And you?
มานะชัย I'm fine, thank you.
จรัญ เดินเข้ามาทักทายเพื่อนร่วมงานด้วยภาษาต่างประเทศที่คุ้นเคยที่สุด ซำบายดี๋
ก็ลืมตกลงกันไปว่า ภาษาต่างประเทศนั้นเราหมายถึง ภาษาอังกฤษ ฮา
เห็นความตั้งใจของน้องๆฝ่ายบริการแล้วชื่นใจ ถ้าเราไม่สามารถหาแหล่งฝึก (กับชาวต่างชาติของจริง) ได้ ใช้วิธีหาเทป ซีดีมาฟังแบบที่ว่านี้ก็ดีค่ะ เคยอ่านหนังสือฝึกภาษาอังกฤษของครูเคท แล้วเอามาลองใช้ คิดว่ามีผลนะคะ คือฟังให้เยอะๆ ให้เข้าหู จะได้ชินสำเนียง ยังไม่ต้องสนใจความหมายก็ได้ ทั้งยามตื่น และยามหลับ ประสาทส่วนใต้สำนึกจะจำไว้เอง หรือดูหนัง soundtrack ก็ได้ อยากเชิญชวนอีกอย่างคือ เราลอง(บังคับตัวเอง)ฝึกทักทายกันเป็นภาษาอังกฤษกันเองบ้างก็ดีนะคะ