วันแรกในพื้นที่ : เริ่มต้นเดินทาง หันมองย้อนอดีต
วันนี้เป็นวันแรกของการเริ่มต้นงานในพื้นที่ของทีมนักวิจัย หลังจากเมื่อวานใช้เวลาเดินทางออกจากกรุงเทพมาถึงระนอง ก็หมดแรงแล้ว ที่จริงผู้ช่วยวิจัยมาล่วงหน้าแล้วอาทิตย์กว่าๆ แต่สำหรับเราทั้งสองคนครั้งนี้เป็นครั้งแรก สำหรับงานกับพี่น้องชาวบ้านทางภาคใต้ ก็รู้สึกตื่นเต้นดี ที่มาเห็นตัวคนจริงๆ หลังจากที่อ่านข้อมูลในแผ่นกระดาษหรือคำบอกเล่ามานานตั้งแต่ก่อนเตรียมงาน
อย่างรสิตา หรือทีมเครือข่ายไทยพลัดถิ่น ที่ได้ยิน อ.แหวว พูดถึงอยู่นาน วันนี้ก็ได้มาเจอตัวจริง และได้เริ่มต้นเรียนรู้แนวคิด และ "กระบวน" ของพวกเขา แต่ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงประมวลข้อมูลกันในทีม ค่อยตามอ่านใน archanwell.net ละกันค่ะ
ช่วงเย็นๆ ได้เข้าไปคุยต่อในหมู่บ้านหินช้างกับพี่น้องไทยพลัดถิ่นกลุ่มหนึ่ง ก็ได้รับความรู้ด้านประวัติศาสตร์จาก "พี่พงษ์" เจ้าหน้าที่โครงการเมืองน่าอยู่ องค์กรพัฒนาเอกชนในจังหวัดระนอง ที่จริงตั้งใจจะไปพบผู้ใหญ่บ้านก่อน แต่ติดลมจนค่ำ เลยยังไม่ได้แวะไป กะว่าพรุ่งนี้เช้าจะเข้าไปคุย
เหตุการณ์อีกอย่าง ที่สะดุดใจในวันนี้ คือช่วงเช้า ขณะที่ประชุมวางแผนกับทีม ได้รับทราบข่าวที่น่าตกใจจากอาจารย์แหวว ว่ามีระเบิดหลายจุดพร้อมกันทาง 3 จังหวัดภาคใต้ จุดหนึ่งคือหน้าห้องนายอำเภอหนองจิก พี่ลือชัยที่พวกเราเคารพรักจากที่ได้เคยร่วมงานกันตั้งแต่พี่เขายังเป็นหัวหน้ากลุ่มชนกลุ่มน้อย สำนักกิจการความมั่นคงภายใน กรมการปกครอง
พวกเราจึงหยุดประชุมชั่วครู่ เพื่อร่วมใจกันภาวนาส่งแรงใจให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองพี่ลือชัย รวมทั้งคนอื่นๆ และความสงบในพื้นที่
สิ่งหนึ่งที่แวบขึ้นมาในหัวใจ ท่ามกลางความเป็นห่วงมิตรเก่าที่เคยร่วมงานเพื่อคนไร้รัฐไร้สัญชาติ และการเริ่มต้นเรียนรู้จักมิตรใหม่ในงานวิจัยสึนามิครั้งนี้ คือ ...
ไม่ว่าจะมีความคิดที่แตกต่างหรือแม้กระทั่งขัดแย้งกันอย่างไร แต่เมื่อถอดเปลือกของแนวคิด อุดมการณ์ กระบวน หรือหัวโขนต่างๆ ออกหมด "ชีวิต" ก็คือ "ชีวิต" เท่ากัน เหมือนกัน และก็ชั่วประเดี๋ยวเดียวเช่นกัน จะเอาเป็นเอาตายกันไปถึงไหนกัน เพื่อใคร เพื่อประชาชนหรือเพื่อ "อัตตา" ของตน!!
ความเห็น (2)
แล้วตกลงว่า พี่ลือชัยสบายดีอยู่ไหมเนี่ย
ขอให้พี่ปลอดภัยกลับมาทำงานช่วยพี่น้องชนกลุ่มน้อยต่อไป