เรื่องเล่าจากภาพ : ธรรมะงานศพ

บุญเป็นต้นทุนทำให้เกิดเป็นคน เกิดจากการกระทำ ทางกาย วาจา ใจ

สวัสดีครับ

วันนี้ขอนำเสนอภาพจากพีธีงานศพคุณแม่ของคุณอรปภา ผิวเหลือง หรือ พี่ประ ของน้องๆในภาควิชารังสีวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนพิธีเผาศพหลวงพ่อท่านได้เทศนาให้ญาติโยนผู้เข้าร่วมพิธีได้รับฟังและพิจารณา

ผมได้ถอดธรรมะที่ท่านเทศนา เรื่องบุญ ที่เป็นคำสอนของท่านเพื่อถ่ายทอดต่อไป

บุญเป็นต้นทุน ทำให้เกิดเป็นคน การได้เกิดเป็นคน เป็นบุญของคน ดีกว่าเป็นเทพ เทวดา นางฟ้า นางสวรรค์ เพราะมีโอกาสที่จะบรรลุมรรคผลนิพพาน

บุญเป็นที่พึงของสัตว์ทั้งหลาย การที่เราได้เกิดมา เพราะเรามีพ่อ มีแม่ พ่อและแม่ ถือว่าเป็นบุคคลคนเดียวกัน ทำหน้าที่เหมือนกัน ใครไม่อยู่อีกคนก็ทำหน้าที่ได้

เมื่อเราโชคดี ได้เกิดเป็นคน ก็ควรที่จะทำหน้าที่ของตน สร้างประโยชน์แห่งตน ได้แก่ การศึกษาหาความรู้ การพัฒนาตนเอง การเป็นแบบอย่างที่ดี การทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม

ท่านได้ยกตัวอย่างว่า ที่วัดป่าหนองหลุบแห่งนี้หลวงพ่อกิตติศักดิ์ (เจ้าอาวาส) เป็นพี่ชายของคุณอรปภา ได้มาจำพรรษาที่วัดแห่งนี้ ได้พัฒนาวัด ได้สอนธรรมะแก่ประชาชน ได้สร้างพุทธสถาน ได้สร้างแผ่นศิลาที่เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า(พระไตรปิฏก) ได้สิ่งที่คุณประโยชน์แก่คนทั้งหลาย ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ดี

เกิดเป็นคน ควรศึกษา ปฏิบัติในสิ่งที่ดีงาม ใช้สติ

อ่านตัวเองให้บอก บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตัวเองให้เป็น รู้จักตนเอง

ท่านได้เล่านิทานธรรมะ เรื่องแค้วนหนึ่งในประเทศอินเดีย ชื่อว่า ลิจฉวี เมืองนี้เมื่อทำสงครามมักจะชนะแคว้นอื่นๆ แต่ไม่ชอบรุกรานแคว้นใด มักป้องกันตนเองมากกว่า ชาวเมืองมักจะตื่นนอนแต่เช้า คนตื่นเช้าจะได้รับมงคลจากเทพ เทวดา น่าตาสดใส รวมถึงให้ความเคารพผู้หญิง เพศแม่ เป็นลูกที่กัตตัญญู

แม่เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นร่มโพธ์ ร่มไทร เป็นต้นไม้ใหญ่คุ้มครองลูก เป็นธนาคาร เป็น.... มากมายหลายอย่าง เราควรเคารพ กราบไหว้ บูชาพ่อแม่

หนทางไปสู่พระนิพพาน หลุดพ้นจากโทสะ โมหะ โลภะ ต้องใช้ มรรค 8 ต้องพร้อมเป็นอันเดียวกันทั้งแปดอย่างดุจเชือกฟั่นแปดเกลียว องค์แปด คือ
1. สัมมาทิฏฐิ คือความเข้าใจถูกต้อง
2. สัมมาสังกัปปะ คือความใฝ่ใจถูกต้อง
3. สัมมาวาจา คือการพูดจาถูกต้อง
4. สัมมากัมมันตะ คือการกระทำถูกต้อง
5. สัมมาอาชีวะ คือการดำรงชีพถูกต้อง
6. สัมมาวายามะ คือความพากเพียรถูกต้อง
7. สัมมาสติ คือการระลึกประจำใจถูกต้อง
8. สัมมาสมาธิ คือการตั้งใจมั่นถูกต้อง

อ่านเพิ่มเติมที่ http://www.learntripitaka.com/scruple/muck8.html

เกศา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ ตะโจ ทันตา นะขา โลมา เกศา

เกศา-ผม โลมา-ขน นะขา-เล็บ ทันตา-ฟัน ตะโจ-หนัง

ชีวิตไม่เที่ยง เกิด แก่ เจ็บ ตาย

ชราธัมมตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความแก่เป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความแก่ไปได้)

พยาธิธัมมตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดา ไมล่วงพ้นความเจ็บป่วยไปได้)

มรณธัมมตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้)

ปิยวินาภาวตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เราจักต้องมีความพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น)

กัมมัสสกตา (ควรพิจารณาเนืองๆ ว่า เรามีกรรมเป็นของตน เราทำกรรมใด ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักต้องเป็นทายาท ของกรรมนั้น)

สุดท้ายหลวงพ่อท่านก็ได้สรุปว่า ปุญญานิ ปรโลกัสมิง ปติฏฐา โหนติ ปาณินัง (บุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า)

เขียนใน GotoKnow โดย รศ.ดร. เพชรากร หาญพานิชย์
ใน เรื่องเล่า ซำปะปิ

คำสำคัญ (Tags): #งานศพ#บุญ#เรื่องเล่าจากภาพ

หมายเลขบันทึก: 339817เขียนเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2010 09:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน