ติดตามGotoknow...เพื่อเติมความสุขให้เต็มหัวใจ

จากไปนานคิดถึงจังเล้ย......คอเพลงเพื่อชีวิต (รุ่นส.ว. = สูงวัยนะค่ะ) คงจะรู้จักเพลงนี้ของคุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญและร้องเพลงคลอตามได้ อะไรที่ห่างหายไปจนต้องมาครวญเพลงหรือคะ ?

     คำตอบที่ถูกต้องคือ Gotoknow น่ะซี้

ดิฉันคิดว่าหลาย ๆ ท่านที่มีอาการติด Blog คงจะรู้สึกคล้าย ๆ กับดิฉัน  เพราะขณะที่เราบันทึกหรือเขียน Blog  นั้น เป็นช่วงที่เรากำลังนึกถึง รับรู้และสัมผัสกับแง่มุม ความดีงาม ส่วนที่ดี ๆ ที่น่าชื่นชมของคน สรรพสิ่งรอบข้างหรือเหตุการณ์ที่เต็มอิ่มอยู่ในหัวใจที่เราเก็บเกี่ยวมาได้จนต้องถ่ายทอดออกมาเป็นบทความ ถ้อยคำต่าง ๆ และบันทึกเป็น Blog  และในช่วงที่ Gotoknow หยุดปรับปรุงโฉมใหม่ ดิฉันจึงรู้สึกว่าความสุขที่เต็มอยู่ในหัวใจ..ได้หายไปบางส่วน แถมเมื่อเปิดให้ใช้ก็ยังมีปัญหาตามมาคือกว่าจะเข้าGotoknow ได้ต้องใช้ทั้งโชค ความเฮงและสิ่งศักดิ์สิทธิ์เข้าช่วย วันนี้เพิ่งเป็นวันแรกที่เข้าได้ ช่วงที่เข้าสู่ระบบได้อยากจะบอกค่ะว่าเมื่อเธอกลับมาทำให้เราได้มีโอกาสพรรณาสายธาร KM ประจำวัน Gotoknow ทำให้ความสุขที่ขาดหายไปกลับมาเติมเต็มอีกครั้งจริง ๆ สำหรับปัญหาการเข้าระบบยากมีเพื่อน ๆ บ่นให้ฟังหลายคนแล้วค่ะก็อยากจะบอกปัญหาให้กับผู้ดูแลระบบทราบด้วยนะคะ หมดเรื่องบ่นแล้วค่ะ....บาย..

[mom]

พยายามเข้ามาอ่านเช่นเดียวกันค่ะ รู้สึกว่าเข้ายาก และหน้าตา Blog แปลกๆ ไม่คุ้นเคย เหมือนเดิม)เห็นน้องเล็กรำพึงออกมาโดนใจจริงๆ ค่ะ และขอบคุณด้วยนะคะที่เป็นกำลังใจเรื่อง Competency น้องเล็กต้องเป็นกำลังสำคัญอย่างแน่นอนเพราะเรื่องนี้ต้องใช้พลังที่เข้มแข็งของทีมอย่างมากๆ เลยค่ะ

[ping]

น้องเล็กมาครวญเพลงกระตุ้นต่อมคอเพลงเพื่อชีวิต ทำให้คิดถึงเพื่อร่วมก๊วนเก่าๆที่ห่างหายกันไปนาน ได้เข้ากับบรรยากาศการติดขัดในการสื่อสารทางblog พอดี  แต่ตอนนี้คิดว่าเรื่อง blogน่าจะเข้าที่แล้วนะคะ  เริ่มเปิดได้ง่ายแล้ว

 

[ศุภลักษณ์ หิริวัฒนวงศ์]

ช่วงวันหยุดแห่งความปิตินี้..ช่องทางเข้าสะดวกขึ้น สงสัยว่าผู้คนกำลังเก็บเกี่ยวบรรยากาศความสุขนะคะ มองอีกแง่หนึ่งคือระบบใหม่กำลังเข้าที่ค่ะต้องดูในวันราชการอีกนิดหน่อยนะคะ