ดนตรีบำบัด

ทุกวันอังคารและวันพฤหัส ผู้เขียนใช้เวลาเที่ยง ชะแว๊บ ไปเรียนดนตรีไทย ดังนั้นทั้งสองวันนี้ผู้เขียนก็เลยต้องหาเวลา ยัดข้าวเที่ยงใส่ท้องอย่างรวดเร็ว เพราะไม่ให้มีเสียงดนตรีประกอบขณะเล่น (ท้องร้อง)

ไม่น่าเชื่อนับนิ้วไปมา แป๊บเดียวหัดเล่นมาปีกว่า ๆ แล้ว จะว่าไปก็ไม่ค่อยอยากเชื่อตัวเอง แม้ฝีมือจะไม่ได้ไพเราะนักหนา แต่ถ้าจะฟังให้เป็นเพลงก็เป็น ฟังให้ไม่เป็นก็ยังได้ อึ๋ย!!!

วันก่อนดู ITV เห็นผู้เล่นเปียโน ฟังจากสัมภาษณ์ที่เขาแปลแล้ว ถึงได้รู้ว่าผู้เล่น (จำชื่อไม่ได้) เป็นนักเทคนิคการแพทย์จากฟิลิปปินส์ เล่นมาตั้งแต่เด็ก เธอบอกว่าบ้างก็ไปเล่นให้เด็ก ๆ กำพร้าหรือพิการนี่แหละฟัง เธอมีความสามารถึง 5 ภาษา ร้องเพลงเป็นเพลงไทยด้วย

วกกลับมาที่ตัวเองต่อ เริ่มแรกที่คิดอยากเรียนเพราะตอนเด็ก ๆ ไม่มีโอกาสได้เรียนดนตรีไทย เคยได้ยินเพื่อน ๆ สมัยประถมมั๊งเขาพูดกัน (ยังจำได้อีก) และส่วนหนึ่งมีหลายคนพูดให้ได้ยินว่าเราเป็นคนทำอะไรเร็ว เลยคิดว่าจะไปฝึกสมาธิ control สติ ประเภทว่าคิดอะไรพูดเลย ไม่ค่อยได้ไตร่ตรองกลั่นกรอง (ใช้ไขสันหลัง) เลยคิดว่าถ้าเล่นดนตรีเผื่อว่าจะดีขึ้น สำหรับผลส่วนนี้พบว่าไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไร อาจต้องให้เวลามากกว่านี้

แต่สิ่งที่ได้คือ เวลาเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ เราก็ไปนั่งตีขิม