พรุ่งนี้เช้า...สว่างเสมอ...


พลังที่ยิ่งใหญ่ คือ พลังใจที่มอบให้กับตน เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่สำหรับชีวิต เพราะชีวิตคือการเดินทาง


          กลางคืนมันมีแต่ความมืดสนิท...จึงจำเป็นที่ต้องรอแสงสว่างรุ่งอรุณของวันใหม่ พร้อมกับการเริ่มต้นของสรรพสิ่งต่าง ๆ บนโลกใบนี้ เฉกเช่นเดียวกับชีวิตตนที่ต้องพยายามเดินให้หลุดพ้นกรอบเดิม ๆ เพื่อเริ่มต้นทำสิ่งใหม่ ๆ ให้กับชีวิต

          “การตัดสินใจ” เริ่มต้นในตอนเช้าของวันใหม่...มันดูยากลำบากหากจะเลือกทางเดินของชีวิตใหม่  ในขณะที่มีเส้นทางให้เลือกเดินสองเส้นทาง เส้นทางหนึ่งเดินมากจนชินและพบการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปทีละเล็กทีน้อยแต่มั่นคง กับอีกเส้นทางหนึ่งที่ตนกำลังจะย่างก้าวเข้าไปยังไม่รู้แน่อนาคตแต่มีแสงสว่างจ้าอยู่ปลายทางฝั่งฝัน สองเส้นทางต่างก็มีข้อดีอยู่ในตัวของมัน ไม่ได้สลัดทิ้งของเก่า สถานที่เดิม แต่จำเป็นต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิตตน พบว่า “หากตัดสิ่งหนึ่งสิ่งนั้นย่อมหายไป แล้วสิ่งใหม่จะเข้ามาแทนที่เสมอ” ดังนั้น ก่อนการเลือกตัดสินใจจำเป็นที่ต้องนั่งทบทวนคิดพิจารณาถึงความเป็นไปให้มากที่สุด หากกรอบที่เคยเดินไม่ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นจึงจำเป็นต้องหันหลังแล้วเลือกเส้นทางเดินใหม่  หากแต่การตัดสินใจครั้งนี้ตนยังมีความยึดติดกับสิ่งของเดิม ๆ ยศ ตำแหน่ง ศักดิ์ศรี เป็นสิ่งที่ทำให้คนบางคนอาจต้องกลับไปเดินในเส้นทางเดิม และไม่เคยค้นพบการเปลี่ยนแปลงของชีวิตใหม่อีกเลย “ความอิสระ” ทางด้านความคิด การตัดสินใจ และการกระทำ ไม่ยึดติดกับพันธนาการใด ๆ ทำให้ตนเลือกตัดสินใจในทางเดินใหม่ได้ง่ายขึ้น ในที่สุดเราก็พบว่า “หลุดพ้น”

          การตัดสินใจ ครั้งยิ่งใหญ่ของชีวิต กับการเปลี่ยนแปลงที่น่าจะเป็นไปด้วยดี หากแต่พบว่า “การคิดคนเดียว” ไม่ได้ช่วยประเทืองปัญญาขึ้นมาเลย นึกถึงนักปราชญ์สองท่าน “รศ.ดร.ณรัณ  ศรีวิหะ และ ผศ.ดร.อริยา  คูหา” เพร็ชเม็ดงามของ มอ.ปัตตานี ที่มีแต่การให้ศิษย์เสมอมา หลังจากการพูดคุยเสวนากันพักใหญ่ พบว่า หนทางในการตัดสินใจเลือกเดินบนเส้นทางสายใหม่ทำให้เกิดความมั่นใจขึ้นเต็มร้อย อีกทั้งยังได้กำลังใจมาเต็มกระเป๋า “วิจิตรา...กำลังใจอยู่รอบ ๆ ตัวเธอเยอะแยะเลยนะ” แค่นี้ก็สุขใจ  เมื่อรู้ว่าทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี...

          เส้นทางข้างหน้ายังมีขวากหนามให้ฝ่าฟันอีกมากมาย...แต่ตรงปลายสุดของเส้นทางเดินกลับมีดอกไม้ชูช่อทักทาย ผีเสื้อ นกน้อยโบกบินไปมา ส่งกลิ่นหอมหวนอบอวลตลอดเส้นทาง มีเหรอนักล่าฝัน “อิสระ” แห่งชีวิตตนคนอย่างเราจะไปไม่ถึง…จึงขอตั้งปณิธานแน่วแน่ในชีวิต จะขอโน้มกิ่ง เด็ดใบ เด็ดดอก เด็ดผล มาให้ได้ยลสมดังหวัง...จะขอเป็นกำลังใจอีกหนึ่งดวงที่มอบเป็นพลัง...

         พลังที่ยิ่งใหญ่ คือ พลังใจที่มอบให้กับตน เป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่สำหรับชีวิต เพราะชีวิตคือการเดินทาง”


หมายเลขบันทึก: 32580เขียนเมื่อ 31 พฤษภาคม 2006 21:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • จำได้ว่ามีคนกล่าวว่า" ร้อยร้าวในใจของนักสู้ไม่ได้อยู่ที่การพ่ายแพ้ แต่อยู่ที่การไม่เริ่มต้นใหม่"
  • กำลังเดินทางไปพบกับคุณชายขอบและDr.Ka-poom มีข่าวแล้วจะบอกครับผม

รักและเคารพ อาจารย์อริยา คูหามาก ๆ เพราะอาจารย์คอยเป็นผู้ที่ให้กำลังใจยามที่ท้อแท้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท