วันนี้ฉันกับเด็กๆ เล่น บทบาทสมมติกันในชั่วโมงเรียน
เรื่องมีอยู่ว่าเด็กๆ เขาจะออกไปเรียนในสถานประกอบการ พูดง่ายๆ ก็คือไปฝึกงานนั่นเอง
บทบาทสมมติของพวกเขาคือทดลองเป็นเจ้าของฟาร์ม เป็นคนงาน และเป็นนักศึกษาฝึกงาน
เด็กๆ คิดภาพเจ้าของฟาร์มไว้ว่า น่าจะเป็นคนนั่งเต๊ะจุ๊ย และคอยสั่งการ แต่สิ่งที่สองกลุ่มทำเหมือนกันคือ"นักศึกษาฝึกงานไม่พูดอะไรเลย" แปลกแต่จริงคือสิ่งที่พบและประจักษ์แก่สายตาคือ พวกเขาไม่พูดอะไรเลย ไม่ซักถาม ไม่มีปฏิกิริยา
มีผู้ชม และผู้วิจารณ์ ก็ไม่แสดงความคิดเห็น
ครู ผู้ทำหน้าที่คุณอำนวย ต้องจัดหากิจกรรมอื่น ที่กระตุ้น และน่าเร้าใจมากกว่านี้
ไม่มีความเห็น