ทริปสุดยอดเเห่งปี "เดินป่าเขาเจ็ดยอด"
เดินทางออกจากกรุงเทพฯ ในช่วงเย็นที่ขนส่งสายใต้ ซึ่งก็หมายความว่าทั้งคืนผมต้องนอนไปกับรถทัวร์ตรงไปพัทลุง ตามตารางเวลาที่สอบถาม กว่าจะไปถึงพัทลุงก็คงรุ่งสาง...
การเดินทางครั้งนี้มีเพื่อนร่วมเดินทางไปด้วยสามคน (พี่หนานเกียรติ น้องซากี้และผม) เป็นครั้งแรกๆที่ผมเดินทางโดยรถทัวร์ตรงไปทางใต้ของประเทศ แต่ก็ตื่นเต้นเมื่อคิดถึงสิ่งที่จะพบเจอในวันสองวันนี้ทริปเดินป่า “เขาเจ็ดยอด” โดยมี บังหีม เป็นผู้ประสานงาน มีนายหัวบุญเลิศเป็นผู้นำเดินป่า การเดินป่าหน้าฝนเต็มไปด้วยความท้าทายจากสภาพอากาศที่ชื้นสูง สายฝน น้ำป่า อีกทั้งยังมีสัตว์ดูดเลือดเช่นทากที่ชุกชุม
ท้องฟ้าเปิด ม่านฟ้าด้านทิศตะวันออกมีแสงสีทองเรื่อๆเป็นสีของเมฆสะท้อนกับแสงแรกของตะวันยามเช้า ผมชี้ชวนให้เพื่อนร่วมเดินทางมองเมฆสีทอง ในใจอยากจะกดชัตเตอร์สักรูปแต่ก็ทำไม่ได้ นั่งมองวิถีชีวิตข้างทางเพลินๆ ผมหยิบเอาหูฟัง สแกนวิทยุท้องถิ่นสำเนียงใต้เสียงหยอกเย้าระหว่างดีเจวิทยุชุมชนกับคนขอเพลงสำเนียงใต้ เป็นเสน่ห์ที่น่ารักของคนท้องถิ่น ทำให้ผมฟังไปยิ้มไป
พวกเราไปถึงพัทลุงราว หกโมงเช้า ลงที่ตลาดแม่ขรี ซึ่งเป็นจุดนัดพบบังหีมที่นั่น ผมเพิ่งทราบว่าที่จุดลงรถเราได้พบเพื่อนร่วมทริปสาวน้อยอีกท่าน ทราบชื่อภายหลังว่าชื่อ คุณน้อง สาวจากนนทบุรี เธอเป็นหนึ่งในทริปเดินป่าของเรา ท่าทางเธอทะมัดทะแมง สังเกตจากการแบกเป้คล่องแคล่ว ...บังหีมและคุณนะไร มารอรับเราอีกฟากถนน ตะโกนทักทายกันอย่างยินดีเมื่อเห็นหน้ากัน ...
อิ่มหนำกับอาหารมื้อเช้า ที่ตลาดแม่ขรี พวกเราเดินเตร็ดเตร่ตลาดยามเช้าที่นั่นเพื่อหาซื้อของใช้ส่วนตัว และ รองเท้ายางสีดำที่บังหีมแนะนำว่า ผมควรเปลี่ยนจากรองเท้าคู่เก่งมาเป็นรองเท้ายางสีดำ สนนราคาไม่เกินร้อยคู่นั้น เพราะในการเดินป่าเราต้องขึ้นลงลำธาร อยู่กับความชื้นแฉะตลอดเวลา รองเท้ายางจึงน่าจะดีที่สุดสำหรับทริปนี้ ...ไม่น่าเชื่อว่า รองเท้ายางนี่เองเป็นอุปสรรคใหญ่หลวงของผมในเวลาต่อมา
พวกเราทั้งคณะ เดินทางไปถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติที่จังหวัดพัทลุง และ นายหัวบุญเลิศ คนนำทางของเราเดินทางมาสมทบ พวกเราจัดแจงเตรียมตัว จัดของ สัมภาระ อาหารแห้งกระจายใส่เป้โดยเฉลี่ย เป้ของผมขนาดไม่ใหญ่มาก จึงรองรับข้าวสารอาหารแห้งไม่ได้มากเท่าไหร่ ดูเหมือนเอาเปรียบเพื่อนร่วมทริปยังไงไม่รู้ แอบมองเป้บนหลังเพื่อนๆแต่ละท่านก็แบกกันเต็มลิมิต
หัวหน้าหน่วย....บอกเล่าเรื่องราวของเขาเจ็ดยอดให้พวกเราฟังคร่าวๆ และบอกอีกว่าที่ไหนมีทากเยอะแสดงว่ามีความอุดมทสมบูรณ์สูง สัตว์ป่าก็ชุกชุม ผมเพิ่งทราบว่า บนป่าเขาเจ็ดยอกมีสะตว์ป่าหายากเช่น สมเสร็จอาศัยอยู่ ที่สำคัญป่าแถบนี้มีชาวป่า เงาะซาไก อาศัยอยู่ด้วย ก่อนออกเดินทาง ท่านหัวหน้าอุทยานเปรยขึ้นมากับพวกเราจับใจความได้ว่า พวกเรากล้าและตั้งใจมากที่มาเดินป่าหน้าฝน เพราะความลำบากที่ต้องผจญกับสภาพอากาศหนาวเย็น น้ำฝนตก และอันตรายจากน้ำป่า แต่กระนั้นเรามาถึงตรงนี้แล้วความตั้งใจพิชิตเขาเจ็ดยอดไม่มีถอย...ในใจคิดว่า ผมเด็กดอยเสียอย่าง ขึ้นเขาแค่นี้สบายมาก...
ประเดิมด่านแรกก็เรียกได้ว่าเป็นด่านแรกที่ท้าทายจิตใจอย่างมาก เพราะตลอดระยะทางเกือบ ๒๐๐ เมตร เราเดินขึ้นควนที่สูงชัน แรงต้านจากแรงโน้นถ่วงของโลก บวกกับความเหนื่อยล้าในการแบกเป้หนักๆ เพื่อนร่วมทริปบางท่านหน้าซีดเผือก และผมเองหอบจนตัวโยน...ทำให้ผมคิดถึงบรรยากาศที่เมืองเหนือ ในสมัยประเพณีเดินขึ้นดอยสุเทพที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ครั้งนั้นเราเดินขึ้นดอยใช้เวลาครึ่งวันแบบไม่พัก ประโยคเด็ดจากเพื่อนคนหนึ่งบอกว่า “ป๋ายดอย บ่เต้า ป๋ายตี๋น” เป็นภาษาเหนือ แปลว่า “ปลายยอดภูเขา ไม่เท่าปลายเท้าที่ก้าวเดิน” เมื่อคิดแบบนี้ก็หมายถึง ยอดเขาที่เราจะพิชิต ขึ้นอยู่กับแรงอุสาหะของเราจากการก้าวแต่ละก้าวของเรา เมื่อคิดแบบนี้ผมก็มีแรงฮึดผ่านควนแรกสำเร็จ แต่ก็เล่นเอาแทบหมดแรง...
ฉากจากนี้ไปที่เราใช้ชีวิตอยู่ในป่า เป็นความประทับใจครั้งหนึ่งในชีวิตของผมที่ได้เดินป่าแถบทางใต้ ที่ขึ้นชื่อเรื่องของความหลากหลายทางชีวภาพ ป่าดิบชื้นที่มีพืชพรรณที่แปลกตา สวยงาม ผมกระเตงเอากล้องตัวใหญ่ไปด้วย ตรงนี้หละครับเป็นทั้งอุปสรรคและเรื่องที่น่ายินดี ที่ผมบอกว่าเป็นอุปสรรคก็คือลำพังผมก็เอาตัวเองแทบไม่รอด เป้ที่กดหลังอยู่ก็หนักขึ้นไปตามระยะทางที่เราเดินขึ้นควนสูง ไหนจะต้องแบกกล้องตัวใหญ่ บรรจุอยู่ในถุงกันน้ำอย่างดี สะพายพาดขวางลำตัว จะถ่ายภาพแต่ละครั้งต้องบรรจงแกะถุง ทุลัทุเลพอสมควร...
ความตั้งใจของผมคือ การนำเสนอภาพความหลากหลายที่ผมได้ไปเรียนรู้ในป่าใหญ่ สิ่งที่เราไม่เคยเห็น สิ่งมีชีวิตที่มหัศจรรย์ในป่าแห่งนี้ ต้นไม้แปลกๆสีสันสวยงาม หากไม่ได้บันทึกไว้ในความทรงจำก็คงน่าเสียดายมากนะครับ
เทือกเขาบรรทัดความสวยงามและความยิ่งใหญ่ รอยต่อจังหวัดตรังและสตูล ความสูงของยอดเขา สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง ๑,๒๐๐ เมตร เดินถึงยอดเขาเราสามารถชมวิวได้ ๓๖๐ องศา มองเห็นทะเลสองฝั่ง ด้านทะเลสาบสงขลา ฝั่งอ่าวไทยและฝั่งอันดามัน จากยอดเขาสายน้ำเล็กๆหลายสายที่เราเดินย้อนขึ้นมา ส่วนใหญ่ไหลลงสู่ลำคลองละงูที่ไปออกทะเลที่บริเวณปากบารา จ.สตูล
สามวันที่เราย่ำเดิน บนเส้นทางเปียกชื้น ลื่น รกชัฏ สิ่งมีชีวิตในป่ามีความสุขท่ามกลางความอุดมของป่า ทากสีดำที่ชูคอสลอนตามรายทาง ทากสีลายเกาะตัวตามใบไม้ เตรียมดีดดิ้นพุ่งเข้าหาลำตัวของพวกเรา ผมเองเป็นคนหนึ่งที่เป็นเหยื่ออันโอชะของทาก ตัวแล้วตัวเล่า แต่ได้สเปรย์น้ำเกลือกของคุณน้อง ฉีด ทากที่เกาะติดแน่นก็ค่อยๆหลุดออกไป ไม่มีแผล เลือดไม่ไหล จุดไหนทีท่กชุกชมหมายถึงว่า ตรงบริเวณนั้นมีสัตว์ป่ามากมายไปด้วย
ในช่วงบ่ายแก่ๆของการเดินวันที่ ๒ เราก็ขึ้นถึงยอดเขาเจ็ดยอดอย่างสมบูรณ์ อาหารมื้อเที่ยงบนยอดเขา เอร็ดอร่อยมาก ข้าวเหนียว หมูแห้งทอด อร่อยมากกว่าที่ผมกินในเมือง สายฝนหรือสายหมอกหนาๆโปรยปรายไม่ยอมหยุด อากาศหนาวเย็นด้วยแรงลมกระชาก ...ลมแรงมาก เป็นธรรมดาของยอดเขาที่สูงขนาดนี้
สิ่งที่ผมสังเกตเห็นก็คือ ต้นหม้อข้าวหม้อแกงลิงขึ้นอยู่เต็มไปหมด แสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ของดินที่ไม่เพียงพอสำหรับพืชหลายๆชนิด จะมีก็แต่พืชที่มีลักษณะพิเศษแบบหม้อข้าวหม้อแกงลิง ที่มีกับดักแมลงเล็กๆเป็นอาหาร ด้วยพลังลมที่พัดแรงตลอดเวลาพืชที่ขึ้นแถบนี้ก็กลายเป็นบอนไซ ไม้แคระ กิ่งเหนียว ต้นเล็กๆบิดงอ พุ่มสูงไม่เกินบั้นเอว ต้นบัวแฉกสลับกับทุ่งหญ้าที่เปิดโล่ง มีร่องรอยของเจ้าสมเสร็จให้เห็นประปราย คาดคะเนคงเป็นสมเสร็จฝูงใหญ่พอสมควร
เราพักกันบนยอดเขาเจ็ดยอดนี่เอง ...ที่พักเราหลบตัวอยู่ข้างๆซอกเขา มีธารน้ำเล็กๆไหลผ่าน อากาศหนาวเย็นด้วยแรงลม เสียงหวีดหวิวของลมผ่านช่องเขา เสียงสัตว์ป่ากลางคืน ตลอดจนความหนาวที่ผมไม่เคยลืม
เช้าวันแรกบนยอดเขาผมตื่นตี ๔ มานั่งขดตัวกลมข้างกองไฟเล็กๆ จิบกาแฟอุ่นๆดวงดาวยามนี้สวยเหลือเกินครับ เหมือนกับว่าเราสามารถเอื้อมหยิบมันได้ หากมีใครสักคนมานั่งเบียดชิดกันในยามนี้ คงจะมีความสุขไม่น้อยเลยนะครับ
ฟ้าเริ่มสาง คุณนะไร และนายหัว ชักชวนพวกเราเดินเท้าขึ้นไปชมความสวยงามของยอดเขา ที่อลังการด้วยเมฆหมอก พร้อมหิ้วอุปกรณ์ไปต้มน้ำชงกาแฟไปด้วย ผมเดินขึ้นเขาเช้านี้อย่าง กระปรี้กระเปร่าด้วยว่าพักผ่อนหลายชั่วโมงเมื่อคืนที่ผ่านมา ภาพที่เห็นตรงนี้คือธารหมอกที่ปกคลุมยอดเขาอ้อยอิ่ง ผิดกับที่ผมยืนอยู่ ลมพัดแรงแทบจะพยุงตัวไว้ไม่ไหว
พระอาทิตย์เริ่มฉายแสงแล้ว ...อากาศเริ่มอุ่น ลมยิ่งพัดแรง เมฆ หมอกก้อนใหญ่น้อยหมุนวนรอบตัวเราตลอดเวลา ผมเข้าใจว่าเป็นความต่างของอุณหภูมิจากพลังของแสงแรกของดวงอาทิตย์ ลมที่กระโชกแรงจะแรงมากขึ้นเมื่อแสงแดดอุ่นๆส่องกระทบ
ความสวยงามและยิ่งใหญ่ ของยอดเขาใหญ่น้อยที่เรียงราย ของเช้าวันนี้ทำให้ผมลืมตัว ลืมความเหนื่อยอ่อนของการเดินทางวันสองวันนี้ไปหมด ผมคิดถูกแล้วครับที่แบกกล้องตัวใหญ่ขึ้นมาถึงยอดเขาแห่งนี้
ผมบรรจงกดชัตเตอร์ อย่างไม่ยั้งมือ
เสียงชัตเตอร์ที่รัวก้องยอดเขาเช้านี้ แข่งกับเสียงลมพัดและการเคลื่อนตัวของเมฆหมอกเช้านี้ ผมนั่งลงบนพื้นหญ้านุ่มๆ พร้อมกับจิบกาแฟอุ่นๆที่เพื่อนร่วมทริปยื่นให้อย่างมีความสุข...
ชมภาพทั้งหมดที่นี่ครับ>>> สุดยอดทริปประทับใจแห่งปี
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ศาลายา
๒๖ ธค.๕๓
ความเห็น (36)
ทริปนี้เป็นทริปวัดใจ และ เรียนรู้มิตรภาพของผู้ร่วมทริป ถือว่าเป็นความประทับใจหนึ่งของปี ๕๒ จึงขอบันทึกความประทับใจนี้ไว้ ผ่านพื้นที่ gotoknow.org
ขอบคุณ คุณนะไร พยาบาลสาวคนเก่ง คุณน้องบั้บเบิ้ลบาบา บังวอญ่า นายหัวบุญเลิศ น้องซากี้ และ พี่หนานเกียรติ
ว่าจะแอบเข้ามาอ่านแล้วออกไปทำงาน
อดมิได้ที่จะต้องทิ้งร่องรอย
เรื่องราวการเดินเขาเจ็ดยอดยังอยู่ในความทรงจำ เหมือนไปเดินมาเมื่อไม่นานนี้
ทริปนี้เป็นสุดยอดแห่งความประทับใจ
ทั้งเรื่องราวระหว่างทาง และเพื่อนร่วมทาง
ผมยังยากจะเขียนถึงอีกสักตอนสองตอน แต่ก็มีเหตุอื่นเข้ามาทำให้ยังไม่มีเวลาพอที่ละลงมือ
ผมคิดว่าอยากจะรวบรวมบันทึกทั้งหมดของทริปนี้จากทุกคน ทำเป็นหนังสือทำมือส่งไปขอบคุณนายหัวบุญเลิศ
...
ซากี้ เพิ่งไปเดพินป่าที่กุยบุรีมา วันก่อนเจอกันซากี้ชักชวนว่าน่าหาเวลาสัก ๒-๓ วันไปเดินที่นั่น
ผมสนใจและกำลังจะหาเวลาว่าง คาดว่าคงหลังจากการลงพื้นที่และเขียนงาน SHA ของแม่ต้อยเสร็จซะก่อน
สนใจไหมครับ...
อ่านบรรยาย และดูรูปภาพ ก็สัมผัสได้ถึงความสดชื่น เลยครับ
เดินป่าคือความฝันอย่างหนึ่ง ที่ยังไม่ได้ทำ
มี ทริปใหม่ดีๆ ส่งข่าวกันบ้างนะครับ เผื่อไปแจมด้วย
อยากไปแอ่วมั่งจัง อิอิ
หากมีใครสักคนมานั่งเบียดชิดกันในยามนี้ คงจะมีความสุขไม่น้อยเลยนะครับ
แฮ่ม!!! ....เป็นพักๆ นำคะ..คุณเอก...บรรยากาศคงพาไปน่ะคะ..อิอิ
เป็นการผจญภัย ...ที่น่าประทับใจจริงๆด้วย ... แหมป้าเหมียวแก่ไปหน่อย เดินขึ้น ควนไม่ไหว....เลยได้แต่อิจฉาหนุ่มๆ สาวๆเขา
สวัสดีครับพี่หนานเกียรติ
เดินป่ากุยบุรี น่าสนใจมากครับ ว่ากันว่าที่นี่มีช้างเยอะๆใช่ไหมครับ ผมพอจะรู้จักคนทำงานภาคประชาสังคมแถบนี้บ้าง
ใช่ครับ หลังงานถอดบทเรียน SHA ก็คงจะมีการพักผ่อนครั้งใหญ่ จริงผมแอบไฮโซนิดหนึ่งครับ กะจะไปญี่ปุ่น- เกาหลี แต่ก็ยังไม่ confirm นะครับ เพียงเเต่มีคนชวนเเละผมก็ดูช่วงเวลาก่อน
ต้องขอบคุณพี่เกียรติครับ สำหรับน้ำใจที่หยิบยื่นให้ผมตลอดเวลาที่เดินป่า ผมเองไม่ค่อยเดินทางเที่ยวลักษณะนี้ เลยไม่ค่อยได้เตรียมตัวให้ดีเท่ากับคนอื่น ประทับใจมากทั้งเพื่อนและบรรยากาศครับ
สวัสดีปีใหม่ครับพี่เอก
คุณ อภินันท์ ยอดมณี
ทริปต่อไป หากตามที่พี่หนานได้กำหนดไว้ในใจ ก็คงที่ กุยบุรี ผมเองยังอยากไปเดินป่าแถบโมโกจู อยู่ครับ ...
หากมีแผนการใหม่ๆ จะเเจ้งให้ทราบโดยทันทีครับ :)
ทริปหน้ามีเวลา ไปแอ่ว ด้วยกันครับผมพี่เขี้ยว มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
สวัสดีปีใหม่ครับผม
"หากมีใครสักคนมานั่งเบียดชิดกันในยามนี้ คงจะมีความสุขไม่น้อยเลยนะครับ"
แฮ่ม!!! ....เป็นพักๆ นำคะ..คุณเอก...บรรยากาศคงพาไปน่ะคะ..อิอิ
เป็นการผจญภัย ...ที่น่าประทับใจจริงๆด้วย ... แหมป้าเหมียวแก่ไปหน่อย เดินขึ้น ควนไม่ไหว....เลยได้แต่อิจฉาหนุ่มๆ สาวๆเขา
ป้าแมวเหมียวครับ หากบรรยากาศเป็นใจ ก็ทำให้เผลอคิดนะครับ เป็นธรรมดา(เช่นนั้นเอง)
ขอบคุณคุณครูทั้งสองท่านครับ
ครูประเสริฐ ศรีแสนปาง และ ครู จักรกฤษณ์
สวัสดีปีใหม่ ปีขาล กล้าหาญ มั่นใจ ครับ :)
- อยากให้มีบล๊อกการเดินป่ารวบรวมเคล็ดลับบทเรียนไว้เป็นพื้นที่สำหรับผู้ที่มีหัวใจรักการผจญภัยเหมือนกันนะคะ อาจจะมีเว็บเฉพาะเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยตรง แต่ไม่แน่ใจว่ามีบล๊อกแบบนี้ใน G2K หรือเปล่า เพราะดูเหมือนว่าคุณเอกและคุณหนานเกียรติลงเรื่องการเดินป่าไป มีคนสนใจมากเลยค่ะ ขนาดคนแก่เดินไม่ไหว แค่ได้แวะมาชื่นชมก็มีความสุขผ่านภาพสวยงามอลังการและประสบการณ์ที่ไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน...
- วันนี้ นั่งทำงานหลังขดหลังแข็ง ได้มาพักผ่อนสายตาดูวิว ค่อยยังชั่วหน่อย บอกพี่นุชแล้วนะคะว่าจะมีหนุ่มน้อยแวะไปยังที่เก่าเวลาใหม่ แล้วเจอกันค่ะ
ผมจะเดินทางไปหาพี่ ดร.นุช ที่ อเวนิว น่าจะช่วงเย็นๆครับ ตอนนี้ จัดการภาระกิจที่บ้านก่อนครับ :)
บันทึกเดินป่า บันทึกนี้ เป็นความประทับใจของผมในช่วงปีนี้ของชีวิต ลุย ทรหด สุดยอดเลยครับ
เจอกันในตอนเย็นครับ :)
อยู่ใกล้แต่เหมือนไกล
แต่สักวันคงได้ไปบ้าง
ขอบคุณนะคะที่นำภาพสวย ๆมาให้ดู
กับทริปเดินป่าปีนเขาที่น่าประทับใจ
เป็นคนใต้ที่ขับรถผ่านไปผ่านมาจังหวัดพัทลุงบ่อย
และเคยแหนมองเขาเจ็ดยอดมาก็หลายคราว
แต่ไม่เคยมีโอกาสขึ้นไปเลย
ขอบคุณอีกครั้งที่มาเล่าเรื่องราวของแผ่นดินใต้
ให้คนใต้ได้รื่นรมย์
.....สวัสดีปีใหม่นะคะ
น้องเอกคะ.........
เล่าเรื่องชวนให้เกิดความอิจฉาอีกครั้งแล้ว.........ประมาณว่า ป้าแดง ชอบเดินป่าค่ะ
มีความสุขในปีใหม่และทุกๆปีค่ะ
- ขอบคุณที่เล่า โชคดีที่ได้มาอ่าน เขาเจ็ดยอด ชื่อน่าเดินจริงๆ
- เห็นภาพแล้วคิดถึงป่า ได้กลิ่นหอมของป่า ได้ยินเสียงป่า และ เสียงลมหายใจของคนเดินป่า
- ขอแอบโชว์ทริปประทับใจของพี่บ้างนะคะ (ประมาณว่าขี้เกียจเล่าในบล็อกตัวเอง)
กอดคอกันไปทุกที่ที่มีป่า และมีนก ลำบากเล็กๆ แต่สนุกที่ใหญ่กว่า
ตัวนี้ที่ตามหา
ในป่ามีความงามที่หลากหลาย
บนยอดเขายามเย็น ไม่ค่ำ แสงไม่หมด เราไม่กลับ
เพื่อน...และ...มิตรภาพ
สวัสดีปีใหม่อีกครั้งนะคะน้องเอก
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณเอก
ได้มาติดตามการเดินป่าของคุณเอกหลายบันทึกที่ผ่านมา
ภาพที่เห็นสวยงามมาก ถ้าได้ประสบด้วยตนเองคงเห็นความงามน่าประทับใจยิ่งนัก
ขอบคุณสิ่งสวยงามนี้ค่ะ
สวัสดีครับ คุณ natuchakronปีตานามาจิตต์
มีโอกาสหรือมีเวลาว่างๆ ลองไปเดินป่าแถบใต้ดูนะครับ เขาหลวง,ป่าพะโต๊ะ,เขาเจ็ดยอด แต่ละเเห่งล้วนแล้วแต่เลื่องชื่อและน่าไปเดินครับ :)
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีปีใหม่ครับผม
pa_daeng ครับ
ทริป นี้ถือเป็นทริปประทับใจของผมครับ และต้องขอบคุณตัวเองที่อุตสาหะกระเตงเอากล้องตัวใหญ่ขึ้นไปจนได้ เลยมีโอกาสได้เก็บภาพสวยๆมาฝากครับผม
สวัสดีปีใหม่ครับผม
พี่ nui ครับ
ชมจากภาพการไปทริปของพี่ก็น่าประทับใจ ภาพสวย บรรยากาศดีจังเลยครับ ตอนนี้ก็กำลังคิดว่าหากเสร็จงานใหญ่(ชิ้นหนึ่งที่กำลังทำ) จะพักผ่อนโดยการออกทริปเดินป่าอีกสักทริปครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราว รูปภาพ ที่น่าประทับใจ :)
พี่ นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์
ภาพก็สามารถบอกความประทับใจได้ระดับหนึ่งครับ แต่บรรยากาศในสถานที่จริงนั้น ผมบรรยายไม่ถูกครับ...
ต้องขอบคุณพี่มากครับที่ติดตาม บันทึกเดินป่า มาโดยตลอด
สวัสดีปีใหม่นะครับผม
ก็น่าประทับใจหรอกนะ ผจญภัยกับแบบนี้
ทะเลหมอก ทะเลแห่งมิตรภาพ
ขอบคุณครับครู ป.๑ สำหรับผมประทับใจมากครับ
สวัสดีปีใหม่ครับ
ชอบรูปนี้เพราะสื่อให้เห็นถึงอิสระของชีวิต ที่มีจุดมุ่งหมาย เหมือนกับคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งกว่าจะสำเร็จก็เคยแพ้มาบ้างแล้ว เมื่อชนะจึงดีใจมาก
สวัสดีค่ะคุณจตุพร มาชมเขาเจ็ดยอด..ยอดเยี่ยมมากค่ะทั้งธรรมชาติและคณะเดินป่า..มาอวยพรสุขสันต์วันปีใหม่ 2553 ค่ะ
พี่เอก ไม่ชวนเลย อิอิ
นานนานทีได้มาอ่านบันทึกพี่ชาย อิจฉาค่ะ สวยมากทีเดียวเหนื่อยแค่ไหนก็คุ้มค่ะงานนี้
สวัสดีครับ ครู ครูอรวรรณสวัสดีปีใหม่ครับ
สวัสดีครับ หมอโรจน์ สวัสดีปีใหม่เช่นกันครับ
สวัสดีครับ คุณberger0123 ภาพนี้เราได้นายแบบที่ดีครับ ในภาพคือคุณหนานเกียรติ ของเรานี่เอง
สวัสดีครับ ครูrinda
ทีมเดินป่าทริปนี้เยี่ยมมากเลยครับ กำลังคิดว่าจะไปเดินป่าอีกสักแห่ง น่าจะป่าแถบใต้ ยังไม่ตกลงว่าที่ไหนนะครับ :)
น้องปืน บีเวอร์บีเวอร์ เอาไว้ช่วงหลังงานใหญ่ๆหลายชิ้นของผมเสร็จก่อนนะครับ คงต้องหาทางไปอีกสักทริป
น้องต่ายดอกไม้บานในใจเรา
คิดจะไปที่ดอยหลวงเหมือนกัน เเต่ช่วงนี้จัดการเวลาลำบากหน่อยครับ หากไปจะขอคำปรึกษาครับ
ขอน้อมรับพรจากท่าน และ ขอให้ท่านมีความสุข มีสิ่งดีๆเกิดขึ้นกับชีวิตนะครับ :)
Happy New Year, I hope 2010 brings you happiness & Joy
สวัสดีปีใหม่
สุข สวัสดี สมหวัง
คิดสิ่งใดขอจงประสบสมปรารถนา
มีสุขภาพแข็งแรง ไร้ทุกข์ไ ร้โศก ไร้โรคภัย
มีความสุขมากๆๆค่ะ
สวัสดีคะ คุณจตุพร
บังหีมไม่ชวนกันบ้างเลยนะคะ แต่อยากแอบบอกว่า วันที่น่าจะ ๒๖ ธค.๕๒ นะคะ
ทริปนี้เดินทางไกลไปเขาเจ็ดยอดกีบพี่หนานเกียรติ
เราสัญญากันว่ามีโอกาสจะไปอีก
ขอส่งใจตามไปด้วย..ซึ้งภาพนี้มากๆค่ะ..
โอ้...มีทริปแบบนี้น่าไปจัง น้าอิศยังไม่เคยเจอแบบจัดหนักเลย เคยไปคนเดียว อันตรายมากเดินไปก็นึกว่าต้องระวังให้มากๆ เกิดลื่นล้มอุบัติเหตุขึ้นมาไม่มีใครรู้แย่เลย เอามาแบ่งให้ดูกัน
http://www.chomthai.com/forum/view.php?qID=3432
ถัดมาอีก 1 อาทิตย์หลังจากไปน้ำตกปลายน้ำมา ก็มาลุยป่าที่น้ำตกกระโรม อ.ลานสกา
เขาว่าเป็นสถานที่อากาศมีมลพิษน้อยที่สุด ในประเทศไทย (คืออากาศบริสุทธิ์ที่สุดของประเทศ)
ฝากข้อดีบินเดี่ยว ไม่ต้องถามใครว่าใหวมะ..แวะมะ.. ข้อเสียอันตราย ไม่มีใครช่วย อยากหาก๊วนเที่ยวป่า
มีก็บอกด้วยนะ..(โปรดสังเกตุ สภาพ เริ่มทริปกับจบทริป นะ 55555 ห้ามกระพริบตานะ ทริปนี้ 5555)
รูปสุดท้าย..ทริปนี้ ...ที่ให้เทียบกับรูปแรก..ว่า สนุกแค่ใหน .........5555 แล้วจะมาบินใหม่ ...
เมื่อใหร่จะมีฝูงบินซะทีหน้อ.....
ดูทั้งหมดที่ลิงค์นะครับ http://www.chomthai.com/forum/view.php?qID=3432