ทำไม? ปลูกถั่วเขียวถึงได้ถั่วงอก...

บางครั้งบางคราผลของกรรมอาจต่างกัน บางอย่างเร็วทันตาเห็น แต่บางอย่างช้าจนไม่ทันใจ เหมือนกับปลูกพืชผลไม้ ถึงจะปลูกพร้อม ๆ กัน แต่ก็ให้ผลก่อนหลังไม่เท่ากัน

มีคำกล่าวที่ว่า “หว่านพืชเช่นใด...ย่อมได้ผลเช่นนั้น” มีใครคนหนึ่งแย้งขึ้นมา “จริงเหรอคะ…ทีพ่อหนูปลูกถั่วเขียวไฉนเลยถึงได้ถั่วงอกมาผัดเป็นกระทะ ๆ เลย” อึ้งกับคำถามอยู่พักใหญ่...เพราะไม่ได้คิดว่าจะมีใครถามกลับมาเช่นนี้ “พ่อหนูหวังผลเร็วเกินไปหรือเปล่าจ๊ะ หรือจุดประสงค์ของพ่อหนูไม่ได้ต้องการถั่วเขียว หากเพียงแต่ต้องการถั่วงอกเพื่อมาผัดกิน...แต่หากพ่อต้องการถั่วเขียวจริง ๆ หนูคงต้องบอกพ่อให้รอ...รอหน่อยได้ใหม? รอไปจนกว่าถั่วงอกจะเติบโตผลิดอก ออกใบ จนกลายเป็นต้นถั่วเขียวที่พ่อหวัง แล้ววันหนึ่งวันนั้นที่พ่อรอคอยมันจะคุ้มค่าเมื่อรู้ว่าได้ยลทั้งต้น ทั้งใบ ทั้งดอก หากแต่ยังได้เก็บเกี่ยวเมล็ดถั่วเขียวอีกต่างหาก…แต่หากรอไม่ไหวก็คงได้เก็บกินแค่ถั่วงอก...”

พอพูดถึงการรอคอย...ก็นึกถึงคำกล่าวหนึ่งที่ว่า “ทำดี (ได้) ดี...ทำชั่ว (ได้) ชั่ว” บางครั้งบางคราผลของกรรมอาจต่างกัน บางอย่างเร็วทันตาเห็น แต่บางอย่างช้าจนไม่ทันใจ เหมือนกับปลูกพืชผลไม้ ถึงจะปลูกพร้อม ๆ กัน แต่ก็ให้ผลก่อนหลังไม่เท่ากัน เพราะบางคนยึดแต่เฉพาะผลกรรมที่เป็นรูปธรรม หากแต่กลับมองห้ามสิ่งที่เป็นนามธรรมไป การกระทำความดีบางอย่างไม่จำเป็นต้องได้รับผลกรรมทันทีทันใดที่เป็นวัตถุ เงินทอง สิ่งของ เครื่องใช้ แต่หากผลกรรมกลับมีคุณค่าทางด้านจิตใจซึ่งคนเรามักจะมองข้ามไป เพราะเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ แต่สามารถสัมผัสได้ด้วยใจที่เป็นสุขโดยไม่ต้องรอคอย สิ่งนี้แหละที่มีค่ามากกว่าวัตถุสิ่งของ เงินทอง...มันอาจจะไม่ใช่วันนี้ เดี๋ยวนี้ ที่จะหมดไป แต่มันจะเป็นการสัมผัสถึงความสุขที่ยิ่งใหญ่และยาวนาน

หากบางอย่างจะได้มาอาจต้องใช้เวลาเป็นเครื่องตัดสิน อีกยังต้องใช้ใจสัมผัสใจ จึงจะรู้คุณค่าในสิ่ง ๆ หนึ่ง การทำความดีโดยไม่หวังผล ถือเป็นความสุขที่เปี่ยมล้นทางด้านจิตใจ ความสุขทางใจสิ่งนี้ไซร้ที่มนุษย์ต้องการ