ประเด็นร้อน…AI
เมื่อเช้าก่อนอาจารย์หมอวิจารณ์ จะไปร่วมงาน “เวทีนวัตกรรมหุ้นส่วนการพัฒนาในพื้นที่” ที่โรงแรมกานต์มณี พาเลซ ได้หารืออาจารย์หมอ เรื่องงานที่ได้รับมอบหมาย
คุยไปคุยมา ก็เลยมาถึงเรื่อง “AI” (Appreciative Inquiry) ซึ่งเป็น ประเด็นร้อน!!!ของเราชาว สคส. ขณะนี้
ที่ว่าร้อนนั้น มีอยู่ 2 ร้อน
ร้อนแรก เป็นความร้อนแรงในเนื้อหา คุณค่า
ส่วนร้อนที่สอง พวกเราเองล่ะค่ะ เหงื่อแตก!!!
AI ที่พวกเราทุกคน ได้รับมอบ...เป็นของขวัญ... ในการประชุมประจำสัปดาห์ ให้อ่านและตีความ โดยแต่ละบทมีความหนาบาง ยากง่ายไม่เท่ากัน เราเลือกและเจรจากันเอง ถ้อยทีถ้อยอาศัยค่ะ ใครอยู่ใกล้กอง (บทความ) ได้เลือกก่อน อาวุโสหน่อย (หมายถึง..มากหน่อย) ก็เจอ สองรอบ ..ฮ้า..ฮ้า../ฮือ...
AI เล่มนี้ได้รวบรวมบทความของผู้แต่งหลายคน ที่ว่าเด็ดคือ ของ “David Cooperrider” แต่อ่านยาก (การันตี โดยอาจารย์ประพนธ์ : p ที่บอก...ขอกลับไปแปล Osho ดีกว่า หลังจากที่ได้สำเร็จภารกิจตีความบทที่ 2 ไปแล้ว)
AI: คู่แฝดของ KM (และ LO) ตอนที่ 1
AI: คู่แฝดของ KM (และ LO) ตอนที่ 2
AI: คู่แฝดของ KM (และ LO) ตอนที่ 3
คุณค่าและความสำคัญของ AI ที่อาจารย์หมอวิจารณ์เชื่อมโยงให้เห็นชัดๆ คือ เรื่องของการทำโครงการ/กิจกรรม คือถ้าเริ่มแบบ เอา R หรือ Research ขึ้นก่อน คือการทำวิจัยเพื่อแก้ปัญหา เมื่อเริ่มที่ปัญหา มันก็จะตกร่องเดิม คือความรู้สึกดีๆ ความหวัง ความกระตือรือร้น ที่จะพัฒนามันจะ ....แว๊บ!! หายไปเลย ไม่มีแล้วที่จะ “ปิ๊งแว๊บ” ยิ่งพูดยิ่งเหี่ยว...ยิ่งขุดยิ่งเจอ...พันกันไปหมด แค่ชื่อโครงการ “การแก้ไขปัญหา............” คิ้วก็เป็นโบว์แล้ว นั้นเป็นเรื่องของ R&D (Research and Development)
ในทางกลับกัน หากเริ่มต้นโดย D: Development เอา “การพัฒนา...” ขึ้นก่อน เป็น D&R (Development and Research) โดยใช้ AI เป็นตัวกลางเชื่อมโยง ระหว่าง การปฏิบัติ และทฤษฎี...ความสุข...ที่ได้รับระหว่าง...การเดินทาง (Journey) ก็จะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
อาจารย์หมอสรุปว่า..วิจัย เป็นของดี..แต่ถ้าติด paradigm นี้ก็จะไม่สามารถไปสู่อีกเครื่องมือนึงได้
“….เมื่อคิดถึงเรื่องดีๆ..ก็เป็นสุข ....เมื่อคิดถึงเรื่องเศร้า...ก็เป็นทุกข์ …” ใช่มั๊ยคะ?
อาจารย์หมอ..ทำเสียงต่ำทุ้ม...แล้วบอกว่า... “นั่นมัน..ระยะสั้นนนน... AI มันเป็น...tool ระยะยาว..เป็น ...life skill..”ค่ะ...ก็ขอจบ morning talk วันนี้ด้วย
“Those of us who are facilitators and consultants know how important it is to ask the right questions when we are working with groups of people or individuals.
If we focus on difficulties in the past, people become self defeating and feel that life is hopeless.
When we ask them about their successes, they become enthusiastic and start to hope again.”
ข้อความ จาก The Thin Book of Appreciative Inquiry โดย Sue Annis Hammond
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น