สนามบินดอนเมืองมีอะไรดีๆ หลายอย่าง
ผู้เขียนมีโอกาสเดินทางไปอบรมฟื้นฟูมาตรฐานการให้รหัสโรคและหัตถการที่กรุงเทพฯ ระหว่างวันที่ 25-26 พฤษภาคมศกนี้ (2549) เพิ่งเห็นถังขยะกันระเบิด ทำเป็นถังขยะใส ไม่มีสี เพื่อให้มองเห็นขยะด้านในได้ชัดเจน
เข้าใจว่า คงจะเป็นถังขยะกันระเบิด เร็วๆ นี้มีการวางระเบิดที่หาดใหญ่ ทำให้ต้องระมัดระวังรอบคอบกันมากขึ้น...
ป้ายประกาศใหม่ติดไว้ชัดเจนตามทางเดินว่า ถ้าเจ้าหน้าที่ตรวจพบกระเป๋าหรือถุงที่ไม่เจ้าของทิ้งไว้ จะนำไปเก็บ และเปรียบเทียบปรับไม่เกิน 2,000 บาท
น่าชมเชยการท่าอากาศยานแห่งประเทศไทยที่ห่วงใย นำมาตรการใหม่ๆ มาใช้ เพื่อความปลอดภัยของส่วนรวม เสียดายที่ยังเปลี่ยนถังขยะเป็นแบบใสได้ไม่หมด ถังขยะบางส่วนยังเป็นแบบทึบแสงแบบเก่า ทำให้เกิดความเสี่ยงโดยไม่จำเป็น...
ท่านผู้อ่านท่านใดคิดค้นวิธีการป้องกันความปลอดภัยใหม่ๆ เชิญส่งความเห็นไปแนะนำการท่าอากาศยานแห่งประเทศไทยได้ครับ...
ทำให้ผมคิดถึง Sticker ท้ายรถคันหนึ่งซึ่งผมจำได้ดี ว่า....
คนขับรถเร็วกว่าท่านนั้นมี แต่... เขาตายไปแล้ว
เท่าที่ทราบ...
ผลของการถูกรถชนน่าจะเป็นผลของปาณาติบาต
1). ปาณาติบาต
(ฆ่าสัตว์) เป็นปัจจัยให้อายุสั้น
2). ปาณาติบาต
(เบียดเบียนสัตว์ ไม่ถึงตาย) เป็นปัจจัยให้มีโรค (ทางกาย)
>>>
กรณีสวมหมวกกันน็อค
และขับขี่ด้วยความระมัดระวัง เป็นปโยคะที่ดี
ถ้ากรรมไม่หนักหนาจริงๆ จะทำให้กรรมเบียดเบียนได้น้อยลง เช่น
1).
จากตายเป็นเจ็บ
2).
จากเจ็บหนักเป็นเจ็บน้อย
3).
จากเจ็บน้อยเป็นไม่เจ็บ
>>> กรรมทั้งสายดีและสายร้ายก็เบียดกันไปๆ มาๆ เหมือนกัน เช่น พระอาจารย์ท่านหนึ่งพิจารณาอายุขัยสามเณรแล้ว พบว่า อายุขัยจะหมด(ตาย) ท่านจึงเตือนให้สามเณรไปลาพ่อแม่
การให้ผลของกรรมจะให้พร้อมกันหลายๆ อย่างก็ได้ เช่น รถชนแล้วมีของเสียหาย (รถพัง หมวกกันน็อคพัง เสียค่ารถ เสียโอกาสในการทำงาน ฯลฯ)
การนำเรื่องจริงมาเล่า... อย่างที่อาจารย์เปมิชทำอยู่ หรือการที่อาจารย์โชคนำนิสิตนักศึกษาไปชมเหตุการณ์จริง เป็นเรื่องน่าอนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ เป็นอย่างมาก
ปโยคะ (ความประพฤติ-พยายาม)ที่มีผลมากต่อสังคมคือ ปโยคะของผู้เป็นใหญ่ หรือผู้บริหาร...
ขอขอบคุณอาจารย์เปมิช และท่านผู้อ่านทุกท่าน...
ขอกราบอนุโมทนา หรืออนุโมทนากับท่านที่บริจาคเงินให้โรงพยาบาล...