เอ้ก อี๊ เอ้ก เอ้ก

        สืบเนื่องมาจากพระองค์ท่านทรงอยากให้ผมลองเป่าเสียงไก่ เสียงไก่นี้ก็มาจากเพลง "ใกล้รุ่ง" คือ ในเพลงจะมีบทอินโทรดัคชั่น ที่เป่าโดยฟลุ๊ต แล้วพระองค์ท่านก็จะทรงทรัมเป็ตที่เป็นเสียงไก่.. เอ้ก อี๊ เอ้ก เอ้ก ด้วย พระองค์ก็คงจะมีพระอารมณ์ขันเกี่ยวกับเรื่องไก่นี้...มีพระราชประสงค์ว่า ผมตื่นขึ้นมาจะได้ตกใจว่า เสียงไก่ที่ไหนมันมาร้องที่บ้าน"
        เพื่อให้ต้องกับพระราชประสงค์ที่ไม่ต้องการ พล.ต.อ. เสริมทราบล่วงหน้า กระบวนการทั้งหมดจึงต้องปิดเป็นความลับ โดยทั้งคนที่นำมาและไก่ทั้ง ๗๐ ตัวนั้นต้องซุ่มรออยู่ในความมืด
        "ทีนี้ตอนมานี่ คนเอามาส่งเขาก็ไม่อยากให้ผมรู้ สืบแล้วว่าผมเข้านอนกี่โมง เขาก็มาจอดรถคอยอยู่ ถามยามหน้าบ้านว่าผมนอนหรือยัง คืนนั้นผมก็บังเอิญนอนดึก คนมารอก็ เอ๊ะ! ไม่เข้านอนสักที พอเขารู้ว่าผมเข้านอนแล้วก็วิทยุบอกกัน"
        ด้วยเหตุนี้เช้าวันรุ่งขึ้นทั่วทั้งบ้านของ พล.ต.อ. เสริม จึงเต็มไปด้วยไก่ทั้งหมดรวม ๗๐ ตัว
        "ผมมาทราบภายหลังว่า ความจริงพระองค์ท่านทรงให้หา ๒๐๐ กว่าตัว เพื่อให้ตรงกับราคาหุ้นในตอนนั้น"

ที่มา : ที่สุดของหัวใจ
สำนักพิมพ์ : กันตนา

เพลงพระราชนิพนธ์ ใกล้รุ่ง

ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ ไกล ไกล
ชุ่มชื่นฤทัย หวานใดจะปาน
ฟังเสียงบรรเลง ขับเพลงประสาน
จากทิพย์วิมาน ประทานกล่อมใจ

ใกล้ยามเมื่อแสง ทอง ส่อง
ฉันคอยมองจ้อง ฟ้าเรืองรำไร
ลมโบกโชยมา หนาว ใจ
รอช้าเพียงไร ตะวันจะมา
เพลิดเพลินฤทัย ฟังไก่ประสานเสียงกัน
ดอกมะลิวัลย์ อวลกลิ่นระคนมณฑา
โอ้ในยามนี้ เพลิน หนักหนา
แสงทองนวลผ่องนภา แสนเพลินอุราสำราญ

หมู่มวลวิหคบินผกมาแต่ รัง นอน
เข้าเชยชิดช้อน ลิ้มชมบัวบาน
ยินเสียงบรรเลง ดังเพลงขับขาน
สอดคล้องกังวาน ซาบซ่านจับใจ
เพลิดเพลินฤทัย ฟังไก่ประสานเสียงกัน
ดอกมะลิวัลย์ อวลกลิ่นระคนมณฑา
โอ้ในยามนี้ เพลิน หนักหนา
แสงทองนวลผ่องนภา แสนเพลินอุราสำราญ

หมู่มวลวิหคบินผกมาแต่ รัง นอน
เข้าเชยชิดช้อน ลิ้มชมบัวบาน
ยินเสียงบรรเลง ดังเพลงขับขาน
สอดคล้องกังวาน ซาบซ่านจับใจ...

[สายลมแสงแดด]

        อ่านก็นึกขำในพระอารมณ์ของพระองค์ที่ทรงหยอกบุคคลใกล้ชิด ดุจดังชาวบ้านธรรมดาๆที่นึกหยอกผู้ร่วมงาน
        อีกใจ ก็นึกอิจฉาที่ท่านเหล่านั้นได้ทำงานใกล้ชิดเบื้องพระยุคคลบาทของพระองค์
        ส่วนเราทำได้แต่เพียงทำงานที่ทำอยู่ตรงนี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
        ของทรงพระเจริญ