คำศัพท์อีสานน่ารู้ #3
มาเรียนรู้ศัพท์ภาษาอีสานกันต่อครับ
เอิ้น = เรียก เชิญ
กินเข้าฮ่วมพา = รับประทานอาหารร่วมสำรับ
ตื่ม = เพิ่มเติม
เมี้ยน = เก็บไว้ จัดให้เรียบร้อย
ตอด = ใช้ฟันหรือเหล็กไนกัดหรือแทงแล้วปล่อยพิษใส่
หั้น = นั้น ที่นั่น
ฮำ = รำข้าว ผงเยื่อจากเมล็ดข้าวสาร
ฮู ดัง = รูจมูก
โพน = จอมปลวก เนินดินลักษณะคล้ายและขนาดเท่าจอมปลวก
พ้อ = พบ, เจอ
แลน = ตะกวด
วี = พัด(ใช้กับพัดสานหรือพัดอย่างอื่นที่ใช้แรงคนเท่านั้น)
หว่าน = เหวี่ยง หว่านแห หมายถึง เหวี่ยแหน หรือทอดแห
จ้ำ = จุ่มลง จิ้ม ทิ่มลง
ฮ้าน = ร้าน สิ่งปลูกสร้างที่ยกพื้นสูง ส่วนมากใช้ประโยชน์ชั่วคราว เช่น ฮ้านหมอลำ หมายถึง เวทีแสดงหมอลำ
แลง = เวลาจวนค่ำ เวลาเย็น
ข้าวแลง = อาหารมื้อค่ำ
เซา = หยุด พัก
ถืกกัน = เป็นมิตรกัน ลงรอยกัน
จอนฟอน = พังพอน
พันธนัง = ผูกพัน
อยู่นำกัน = อยู่ด้วยกัน
กะโป๋ = กะลา
คุ้ย = การใช้ปั้นข้ามเหนียวจิ้มตักอาหารรับประทาน
โตน = กระโดดลงจากที่สูง กระโจน
ยองย้อ = ลักษณะการนั่งยองๆ
โฮม = รวม
ฮอด = ถึง
เฮียน = เรียน เล่าเรียน
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น