การเขียน บัน และ บรร
คำไทยที่ใช้ บันนำหน้า
การเขียน บัน และ บรร
คำไทยที่ใช้ บัน นำหน้า
บันดาลลงบันได บันทึกให้ดูจงดี
รื่นเริงบันเทิงมี เสียงบันลือสนั่นดัง
บันโดย บันโหยให้ บันเหินไปจากรวงรัง
บันทึงถึงความหลัง
บันเดินนั่งนอนบันดล
บันกวดเอาลวดรัด บันจวบจัดตกแต่งตน
คำ บัน นั้น
ฉงน ระวังปน กับ ร -
หัน.
คำไทยที่ปรากฏนอกจากกลอนบทนี้ให้ใช้ บรร
เช่น
บรรกวด - ประกวด, แข่งขัน.
บรรจง - ตั้งใจทํา เช่น บรรจงเขียน, ทําโดยระมัดระวัง
เช่น มีน้อย ใช้น้อยค่อยบรรจง.
- อย่างประณีต เช่น เขียนบรรจง, ตัวบรรจง.
บรรจถรณ์ [บันจะถอน] - เครื่องลาด, เครื่องปู, ที่นอน.
บรรจบ - เพิ่มให้ครบจํานวน เช่น บรรจบให้ครบร้อย
บรรจบให้ครบถ้วน;
- จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน, เช่น ปูกระดานให้บรรจบกัน
ทาง ๒ สายมาบรรจบกัน, ทําให้เข้ากันสนิท
เช่น ติดกรอบหน้าต่าง ให้มุมบรรจบกัน;
- ชนขวบ เช่น บรรจบรอบปี,
บรรจวบ - ประจวบ, ประสบ, พบปะ, สบเหมาะ, บังเอิญพบ.
บรรจุ - ประจุ, ใส่ลงในขวด หีบ หรือถุง เป็นต้น,
ใส่ลงไว้ในภาชนะ หรือสถานที่ที่ใดที่หนึ่งที่มิดชิด
เช่น บรรจุอังคาร บรรจุอัฐิ บรรจุศพ;
- โดยปริยายหมายความว่า ให้เข้าประจําที่,
ให้เข้าประจําตําแหน่งครั้งแรก,
เช่น บรรจุให้เป็นข้าราชการ,
- ใส่ลงไว้ตามอัตรา เช่น บรรจุเข้าไว้ในรายการ.
บรรเจิด - เชิดสูงขึ้น, สูงเด่น, เฉิดฉาย.
- งาม.
บรรณ, บรรณ- [บัน, บันนะ-] - ปีก;
- หนังสือ;
- ใบไม้.
บรรณกุฎี -กระท่อมอันมุงบังด้วยใบไม้.
บรรณพิภพ, บรรณโลก - วงการหนังสือ.
บรรณศาลา -ที่สํานักของฤๅษีหรือผู้บําเพ็ญพรตเป็นต้น
ถือกันว่ามุงบังด้วยใบไม้.
บรรณสาร - หนังสือราชการ.
บรรณาการ [บันนากาน] - สิ่งที่ส่งไปให้ด้วยความเคารพนับถือหรือด้วยไมตรี.
บรรณาคม [บันนาคม] -ห้องหนังสือ.
บรรณาธิกร [บันนา-] - รวบรวมและจัดเลือกเฟ้นเรื่องลงพิมพ์.
บรรณาธิการ [บันนาทิกาน] - ผู้จัดเลือกเฟ้น รวบรวม ปรับปรุง
และรับผิดชอบเรื่องลงพิมพ์;
- บุคคลซึ่งรับผิดชอบในการจัดทํา ตรวจแก้
คัดเลือก หรือควบคุมบทประพันธ์
หรือสิ่งอื่นในหนังสือพิมพ์.
บรรณานุกรม [บันนานุกฺรม] - บัญชีรายชื่อหนังสือที่ใช้ประกอบ
การค้นคว้า, บัญชีรายชื่อหนังสือในหัวข้อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
ยุคใด ยุคหนึ่ง หรือของผู้เขียนคนใดคนหนึ่ง
มักจะมีรายละเอียดหรือ บทวิจารณ์สั้น ๆ ประกอบ.
บรรณารักษ์ [บันนารัก] - บุคคลที่รับผิดชอบในการบริหาร
และดำเนินงานในห้องสมุด.
บรรณารักษศาสตร์ [บันนารักสะสาด, บันนารักสาด]
- วิชาที่ว่าด้วย การบริหารห้องสมุด.
บรรดา [บัน-] - ทั้งหลาย, ทั้งปวง, ทั้งหมด,
(มักใช้อยู่ข้างหน้า) เช่น บรรดามนุษย์
บรรดาศักดิ์ [บันดา-] - ฐานันดรศักดิ์ที่พระราชทานแก่ข้าราชการ
หรือบุคคลทั่วไป แบ่งออกเป็น เจ้าพระยา พระยา พระ
หลวง ขุน หมื่น พัน และทนาย โดยมีราชทินนามต่อท้าย
เช่น เจ้าพระยายมราช
บรรทม - นอน,
บรรทัด - ข้อความที่เขียนหรือพิมพ์เป็นต้นต่อเนื่องกันเป็นแถวเป็น
แนวแต่ละแนว เช่น ตัดบรรทัดที่ ๒๐ ออก,
-ลักษณนามว่า บรรทัด เช่น ให้เขียนเรียงความ
อย่างน้อย ๕๐ บรรทัด,
-เรียกตัวหนังสือที่ เขียนเต็มช่วงระหว่างเส้นบรรทัด
๒ เส้น ว่า ตัวเต็มบรรทัด,
-เรียกตัวหนังสือที่เขียนเพียงครึ่งหนึ่งของช่วงระหว่าง
เส้นบรรทัด ๒ เส้น ว่า ตัวครึ่งบรรทัด,
-เรียกอุปกรณ์การเขียนชนิดหนึ่งทําด้วยไม้เป็นต้น
สําหรับทาบเป็นแนว เพื่อขีดเส้นให้ตรง ว่า ไม้บรรทัด,
-เรียกเส้นที่ตี หรือพิมพ์ไว้บนกระดาษเป็นต้นเพื่อเขียน
หรือพิมพ์ตัวอักษรบนเส้น ใต้เส้นหรือระหว่างเส้น
ว่า เส้นบรรทัด.
บรรทัดฐาน - แบบแผนสําหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ;
บรรทุก - วางไว้ ใส่ลง หรือบรรจุลงบนยานพาหนะเป็นต้น
เพื่อขนย้าย ไปทีละมาก ๆ,
- โดยปริยายหมายความว่า รับภาระ เช่น บรรทุกงานไว้มาก,
บรรเทา - ทุเลาหรือทําให้ทุเลา, ผ่อนคลายหรือทําให้ผ่อนคลายลง,
เบาบางหรือทําให้เบาบางลง, สงบหรือทําให้สงบ,
เช่น บรรเทาทุกข์
บรรเทือง - ทําให้กระเตื้องขึ้น, พยุง, ทําให้ดีขึ้น.
บรรพบุรุษ - ผู้เป็นต้นวงศ์ตระกูลซึ่งมีผู้สืบสายโลหิตมา,
บุคคลที่นับตั้งแต่ปู่ย่าตา ยายขึ้นไป.
บรรพสตรี - หญิงผู้เป็นต้นวงศ์.
บรรพชา [บันพะ-, บับพะ-] - การบวช เช่น บรรพชาเป็นสามเณร.
บรรพชิต [บันพะชิด] - นักบวชในพระพุทธศาสนา.
บรรพต, บรรพต- [บันพด, บันพดตะ-] - ภูเขา.
บรรยง - ทําให้งาม, ทําให้ดี.
บรรยงก์ - ที่นั่ง.
บรรยากาศ - อากาศที่หุ้มห่อโลกหรือเทห์ฟากฟ้าใด ๆ,
- โดยปริยายหมายความ ถึงความรู้สึกหรือสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัว
เช่น บรรยากาศในที่ประชุม บรรยากาศรอบ ๆ บ้าน
บรรยาย [บันยาย, บันระยาย] - ชี้แจงหรืออธิบายเรื่องให้ฟังเป็นต้น, เล่าเรื่อง
เช่น ภาพยนตร์มีอักษรไทยบรรยายกํากับไว้.
บรรลัย [บันไล] - ฉิบหาย, วอดวาย, ย่อยยับ, มอดม้วย,
บรรลัยกัลป์ [บันไลกัน] - เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัป
ว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์
บรรลัยจักร [บันไลยะจัก] - วายวอด, มักใช้เป็นคําด่าประกอบคํา ฉิบหาย
เป็น ฉิบหายบรรลัยจักร.
บรรลาย - ปราย, โปรย, เช่น หยั่งหยาด
- ยอด, ที่สุด, ตรงข้ามกับ ต้น.
บรรลุ [บัน-] - ลุ, ถึง, สําเร็จ, เช่น บรรลุมรรคผล
บรรลุนิติภาวะ - มีอายุถึงกําหนดที่กฎหมายให้พ้นจากภาวะผู้เยาว์
และให้มี ความสามารถใช้สิทธิตามกฎหมายได้ด้วยตนเอง
บรรเลง - ทําเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.
บรรโลม - ประโลม, ทําให้พึงใจ.
บรรษัท [บันสัด] ( แผลงมาจาก บริษัท)
- หมู่, ผู้แวดล้อม; การรวมกันเข้าหุ้นส่วนทํา การค้าขาย;
- นิติบุคคลที่มีฐานะอย่างเดียวกับบริษัทจํากัด ซึ่งมีกฎหมาย
จัดตั้งขึ้นโดยเฉพาะ. (อ. corporation).
บรรหาร [บันหาน] ( แผลงมาจาก บริหาร) - เฉลย, กล่าวแก้, ตรัสสั่ง.
คำสำคัญ (Tags): #การเขียน บัน และ บรร
หมายเลขบันทึก: 308497เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 19:37 น. ()ความเห็น (7)
ผมกำลังเขียน เรื่อง การเขียนคำภาษาไทย พอดี ก็ยินดีด้วยนะครับที่มีคนร่วมอุดมการณ์เดียวกัน ที่จะสร้างคนไทยใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง ถ้ามีโอกาสอย่าลืมมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันบ้างนะครับ
ผมกำลังเขียน เรื่อง การเขียนคำภาษาไทย พอดี ก็ยินดีด้วยนะครับที่มีคนร่วมอุดมการณ์เดียวกัน ที่จะสร้างคนไทยใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง ถ้ามีโอกาสอย่าลืมมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันบ้างนะครับ
ขอบคุณค่ะ
อยากให้เพิ่มคำมากกว่านี้หน่อยค่ะ
กมลภัทร นวลสาย
สุดยอดเลยครับผมทำได้ตั้ง47ข้อ
สุดยอดไปเลย.........