การเปลี่ยนเปลงภายในภายหลังร่วมกิจกรรม "รำลึกท่านอาจารย์ในวาระพุทธทาส 100 ปี" ที่สวนโมกข์

เรียนรู้จุดเปลี่ยนของชีวิตจากการแลกเปลี่ยนกับบุคคลรอบข้าง

ในช่วงวันที่ 24-29 พฤษภาคม 2549 มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ได้ให้โอกาสพนักงานได้ร่วมกิจกรรม "รำลึกท่านอาจารย์ในวาระพุทธทาส 100 ปี" ที่สวนโมกข์ และตนเองก็เป็นคนหนึ่งได้ได้มีโอกาสไปรวมกิจกรรมในครั้งนี้ เราออกเดินทางจากมหาวิทยาลัยประมาณ 08.00 น. ระหว่างเดินทางพูดคุยทำความรู้จักกันอย่างสนุกสนาน ตลอดการร่วมกิจกรรมได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนพูดคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทำให้คนเองรู้สึกทึ่ง...
1. ความคิดของนักศึกษาชายที่ร่วมเดินทางไปร่วมกิจกรรมครั้งนี้ ช่อประดู่ถามว่าอะไรทำให้น้องตัดสินใจร่วมกิจกรรม น้องเล่าว่า "ตอนปี 1 เข้าเป็นเด็กเกเร สูบบุหรี่ ดื่มเหล้า ผลการเรียนตกต่ำมากจนทำให้เข้าพ้นสภาพการเป็นนักศึกษา ซึ่งทางบ้านก็ให้กำลังใจในการศึกษา ครั้งนั้นทำให้น้องเข้าคิดว่าทำไมชีวิตเขาถึงสับสน ไม่เป็นระเบียบ และทำไมเขาต้องพึ่งพาบุหรี่ ขณะนั้นเขารำคาญใจมาก และในขณะนั้นเขาได้มีโอกาสได้อ่านหนังสือของท่านพุทธทาส ซึ่งน้องรู้สึกทึ่งถึงการเขียนบรรยายที่ง่ายและเข้าใจ เมื่อน้องเขาอ่านทำให้น้องรู้สึกมีสมาธิ เกิดปัญญาขึ้นกับตนเอง ทำให้เขาจัดระเบียบตนเองใหม่ กลับมาเรียน ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มสุราอีก" ช่อประดู่ให้น้องลองช่วยยกตัวอย่างคำสอนที่น้องประทับใจ ช่อประดู่ถึงกับอึ่งคะ น้องยกตัวอย่างการปั่นจักรยานในครั้งแรกย่อมล้มเป็นธรรมดา แต่ถ้าเราไม่ลองปั่นอีกครั้งเราก็จะไม่มีวันปั่นได้ ดังนั้นหากครั้งแรกเราปั่นไม่ได้ก็ให้ลองปั่นอีก 10 ครั้ง หากไม่เป็นก็ลองปั่นอีก 100 ครั้ง....ต้องมีสักวันหากเราพยายามและอดทนเราก็จะปั่นได้แน่นอน...ช่อประดู่รู้สึกว่าตัวอย่างที่น้องเล่าทำให้เราเกิดปัญญาที่จะพยายามและลองทำให้สิ่งที่ตนเองคิดว่าตนเองยังทำไม่ได้ หรือไม่มั่นใจที่จะทำ....ขอบคุณคะ

 

2. ความคิดของพี่แป้นที่ได้แลกเปลี่ยนขณะนั้งรถกลับมหาวิทยาลัย ถึงการมองแต่จุดที่ไม่ดีซึ่งบางทีเป็นจุดเล็กนิดเดียว ซึ่งมีสิ่งที่ดีมากกว่าสิ่งที่ไม่ดี แต่หลายครั้งเราก็นึกสิ่งที่ไม่ดีได้มากกว่าสิ่งที่ดี

 

3. การพัฒนาตน เป็นการทำให้เกิดประโยชน์กับตนเอง ทำประโยชน์กับผู้อื่น หากเกิดประโยชน์กับตนเองมาก ก็จะเกิดประโยชน์กับผู้อื่นมากเนื่องจากทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ดี ดังนั้นก็อย่างลังเลที่จะทำประโยชน์เพื่อตนเองและทำประโยชน์ให้กับผู้อื่น
           .....และเราจะไม่ลืมที่จะนำสิ่งที่ได้เรียนรู้แบ่งปัน ทำประโยชน์ให้กับผู้อื่น...ขอบคุณคะ