KM ยุคอาจารย์หมอกำธรฯ

 

ดิฉันได้อ่านหนังสือระลึกครบรอบ 100 ปี ศาสตราจารย์นายแพทย์กำธร สุวรรณกิจ ซึ่งจัดทำขึ้นเมื่อ มีค.49 ในงานระลึก 43 ปี กรมอนามัย

อาจารย์สุคนธ์ เจียสกุล เป็นโต้โผในการถอดบทเรียน การสร้างงาน สร้างคน ยุคสมัยอาจารย์หมอกำธรฯ

ประทับใจในตอนหนึ่ง ที่ น.พ.มรกต กรเกษม ท่านได้กล่าวรำลึกถึงอาจารย์กำธรฯ ไว้ว่า

"ในสายตาของผม อาจารย์กำธรฯ เป็นอธิบดีที่ไม่ชอบนั่งโต๊ะ ท่านจะออกไปตรวจราชการต่างจังหวัดเป็นประจำ ซึ่งส่วนใหญ่จะเดินทางด้วยรถยนต์ โดยไปกันแค่ 3 คน คือ ตัวท่าน ผู้ทำหน้าที่เลขา และคนขับรถ หน้าที่หลักของเลขา ก็คือ จดบันทึกสาระสำคัญจากการตรวจเยี่ยมโดยเฉพาะ สิ่งที่ท่านได้แนะนำ หรือสั่งการไว้ และให้ทำรายงานให้ท่านดู ในเช้าวันรุ่งขึ้น ก่อนจะเริ่มงานในวันต่อไป โดยปกติเลขาจะเขียนรายงานนี้ หลังจากการสังสรรค์ได้เลิกราแล้ว ซึ่งมักจะค่อนข้างดึก เพื่อให้อาจารย์ได้ดูในระหว่างทานอาหารเช้าในวันรุ่งขึ้น แม้จะดึกแค่ไหน และสังสรรค์กันกันหนักแค่ไหน แต่ผมไม่เคยเห็นเป็นอุปสรรค ที่จะทำให้อาจารย์ตื่นสาย และลดความแอคทีฟ ของอาจารย์แม้แต่น้อย ตรงกันข้าม บางครั้งตัวเลขาเอง ซึ่งอายุน้อยกว่ามากมาย กลับเป็นผู้ที่ออกอาการเสียเอง ในการต้อนรับนั้น อาจารย์ไม่ชอบให้มีพิธีรีตอง ชอบแบบเรียบง่าย เป็นกันเอง ไม่ต้องให้ใครเดือดร้อน ในการทำหน้าที่เลขาของผมนั้น ผมได้เห็นความเด็ดขาด และความฉับไวในการตัดสินใจของอาจารย์อยู่บ่อยๆ และไม่เคยมีสักครั้งที่พลาด"

---

ดิฉันเคยได้ดูหนังเรื่อง "เสียงกู่จากครูใหญ่" ... ใครหลายคนคงเคยได้ดูกันมาแล้ว หนังเก่า แต่เรื่องราว และเสียงพากย์ ก็เร้าใจไม่ใช่น้อย ... ก็ไม่ผิดเพี้ยนกันสักเท่าไร นั่นก็คือ KM ต้องเรียนรู้เขา และรู้เรา ผ่านการบันทึก และจดจำไปพร้อมๆ กันละค่ะ

หนังสือนี้ อ่านได้ที่ http://advisor.anamai.moph.go.th/tamra/100YEARD.PDF ค่ะ