ดูข่าวในทีวี...น้ำท่วม...ฝนตกหนัก....ที่จังหวัดอุตรดิตถ์ และสุโขทัย....ที่จังหวัดอุตรดิตถ์น้ำท่วมอำเภอลับแล และอำเภอเมือง....มีผู้เสียชีวิต และสูญหาย ทำให้นึกถึงพี่สาวของเรา 2 คน คือพี่หมี (อาจารย์บุญญารัตน์ เจียมกลิ่น) และพี่ตา (อาจารย์มนตรา เจียมกลิ่น) ซึ่งอยู่ที่อำเภอลับแลและอำเภอเมือง...พยายามโทรศัพท์...(จนมือจะหงิก) ก็ไม่ติด....พอดีพี่ออ (เอกภาษาอังกฤษ) โทรมา...บอกว่า บ้านพี่ตา ปลอดภัย แต่ บ้านพี่หมีน้ำท่วมถึงหน้าต่าง ห้องนอน รถเก๋งจมน้ำทั้งคันถึงหลังคารถ (เสียหายหมดเลย) ข่าวของเครื่องใช้ในบ้านพังเสียหายหมด รวมทั้ง Notebook ไม่สามารถนำข้าวของเครื่องใช้อะไรออกมาได้เลย.....ได้แต่ชีวิตรอดออกมา.....เพราะน้ำมาตอน ตี 4 ไม่ทันตั้งตัว.....
ได้ฟังข่าวจากพี่ออ...แล้วใจหาย...สงสารพี่หมีจังเลย....ที่ประสบอุทกภัยทางธรรมชาติ...ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ...ข้าวของเครื่องใช้ไม่ตายก็หาใหม่ได้....ของให้มีกำลังใจที่เข้มแข็ง....สู้...สู้.....ค่ะ....เป็นห่วงมากและเป็นกำลังใจให้เสมอ......รวมถึงเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ คนอื่น ๆ ที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัยในครั้งนี้....
ผมภาวนาขอให้พื้นที่ที่ประสบอุทกภัยในครั้งนี้ กลับสู่ภาวะปกติโดยเร็วครับ
พอทราบข่าวก็โทรหาพี่ทั้งสองทันที... ทุกคนปลอดภัยดีแล้ว
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่ๆด้วยนะค่ะ สู้ต่อไปนะ... ครูตรา & ครูมี๋นะคะ...
ขอขอบคุณมากค่ะที่ส่งกำลังใจมาให้ ช่วงที่เกิดเหตุการณ์ไม่ได้อยู่บ้านไปต่างจังหวัด กลับมาก็เห็นแต่สภาพคราบโคลนเต็มพื้นบ้านไปหมดเลยน้ำก็ไม่มีล้าง ต้องใช้กระดาษหนังสือพิมพ์ปูนๆบนพื้นกระดานกันเท้าเปื้อนต้องประหยัดน้ำใช้มาก ได้รับความช่วยเหลือจากกำนัลตำบลทุ่งยั้งนำรถน้ำมาช่วยล้างบ้านให้ เป็นครั้งแรกที่น้ำป่าไหลท่วมบ้าน
ขอเป็นกำลังใจให้พี่มี๋ พี่ตาและคนอื่น ๆ ด้วยนะคะ
หลังวันเกิดเหตุน้ำท่วม ได้โทรไปหาพี่ตา พี่มี๋ถามข่าวคราวแต่โทรไม่ติด เป็นห่วงมาก แต่ตอนนี้ได้คุยกับพี่ตาแล้วว่าพี่ตา พี่มี๋ปลอดภัยดี ตอนนี้พี่ตากำลังล้างโคลน แต่พี่มี๋เข้าบ้านได้ยัง สู้ สู้ นะเป็นกำลังใจให้
คิดถึงเพื่อน ๆ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ ครับ ไม่ทราบสถาณการณ์เป็นอย่างไรบ้าง กรุณาส่งข่าวด้วย ผมเคยผ่านมา และแวะเยี่ยมเยือนเสมอ ตั้งแต่ อุตรดิตถ์ ทองแสนขัน แพร่ เด่นชัย พิษณุโลก ไปถึงพะเยาโน่นนะครับ จะขับรถขึ้นมาถึงไหมนี่ ? ขอเป็นกำลังใจและเอาใจช่วยทุกคนทางเหนือเด้อครับ
มานิต
ขอขอบคุณมาก ๆ ครับสำหรับความเป็นห่วงจากทุก ๆ ท่าน
ผมคนอุตรดิตถ์ครับ
วันนี้ก็ย่างเข้าไปวันศุกร์แล้ว เพิ่งใช้คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เนทได้ บอกได้เลยว่าเมื่อก่อนไม่เคยเจอไม่เข้าใจหัวอกคนที่ประสบอุทกภัยเลยครับ มันแสนสาหัสจริง ๆ ถึงแม้ครั้งนี้ผมจะรอดได้มาด้วยโชคจากการที่บ้านอยู่บนเนินพ้นจากน้ำป่าไหลหลาก แต่มีคนโชคร้ายที่พบกับภัยครั้งนี้นับแสนครับ
ผ่านมาถึงวันนี้น้ำลดเกือบหมดทุกพื้นที่แล้วครับ เหลือแต่ในราชภัฏที่ยังมีน้ำท่วมอยู่ประมาณหัวเข่าในบางส่วน
เสียหายมากครับเพราะราชภัฏเป็นพื้นที่ต่ำ บ้านพักอาจารย์ข้างในส่วนใหญ่สร้างมานานมีครอบครัวพ่อ แม่ ลูก ปู่ ย่า ตา ยาย อยู่กันเป็นจำนวนมาก
ถ้าท่านนึกภาพไม่ออก ให้ท่านจินตนาการถึงเหตุการณ์สึนามิในประเด็นที่ความเสียหายกว้างมาก ๆ ผู้คนประสบภัยเรือนหมื่น มีส่วนชุมชนย่อย ๆ อีกมากมายหลายร้อยชุมชน คนเรือนพัน ที่ความช่วยเหลือเข้าไปไม่ถึง พื้นที่ประสบภัยกว้างจริง ๆ ครับ แม้ในคนในพื้นที่เองยังเข้าไปไม่ถึงเลย โดยเฉพาะพื้นที่ที่ถูกมองข้ามมากที่สุดก็คือภายในตัวเมืองอุตรดิตถ์ ตรงข้ามมหาวิทยาลัยราชภัฏ ชุมชนหลังรพช. เพราะด้วยความที่อยู่ในเมืองอยู่ใกล้หน่วยช่วยเหลือมาก ๆ จึงถูกมองข้ามไปหมด
ผมไม่ได้พูดลอย ๆ ครับ
นับตั้งแต่วันแรกที่เกิดเหตุ ผมรับฟังข่าววิทยุ 96.75
สวท.อุตรดิตถ์ตลอด จนถึงวันที่ 26 พ.ค. 2549
วิทยุคลื่นนี้ยังมีคน
โทรเข้ามาเพื่อขอความช่วยเหลืออย่างไม่ขาดสาย
โดยเฉพาะคนที่ถูกรถหน่วยเคลื่อนที่ผู้ช่วยเหลือผู้ประสบภัยขับผ่านเลยไป เห็นหน่วยช่วยเหลือ แต่ช่วยเหลือก็เลยไปสถานที่ที่ห่างไกลตามสื่อโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ และวิทยุนอกพื้นที่รายงานข่าวออกไปจนพื้นที่เต็มไปด้วยผู้คนจากทั่วสารทิศรุมกันเข้าไปช่วยเหลือ จนต้องออกประกาศทางสื่อวิทยุภายในจังหวัด ให้ทราบถึงพื้นที่ที่เดือดร้อนที่ถูกมองผ่านเลยไป ที่ถูกมองข้ามจากทั้งคนในและคนนอกพื้นที่
มีเรื่องราวอีกมากมายครับ ที่อยากเล่าให้ฟัง เพราะนี้คือ Tacit Knowledge ที่น้อยคนนักที่จะประสบพบเจอมา
เป็นความรู้ที่แลกมาด้วยชีวิต ถ้าวันนั้นผมไม่โชคดีที่เลือกซื้อบ้านบริเวณที่อยู่ทุกวันนี้ อีกนานหรืออาจจะไม่มีโอกาสที่จะได้มาถ่ายทอดความรู้สึกให้ทุก ๆ ได้รับรู้ครับ
ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ
คนอุตรดิตถ์
ได้ดูข่าวทางทีวีเป็นห่วงพี่ ๆ และเพื่อน ๆ ได้โทรไปหาพี่ตา พี่หมี และอ้วน เพื่อนร่วมห้องเทคโนฯ 46 ได้ทราบว่าทุกคนปลอดภัยก็ดีใจมาก ส่วนทรัพย์สินที่เสียหายปลอบพี่ ๆ ไปว่าไม่เป็นไหรค่อยหาใหม่ได้ แต่ยังเป็นห่วงทุกคน