อุตรดิตถ์....น้ำท่วมหนัก.....เพื่อนๆ ของเราได้รับผลกระทบอย่างหนัก


เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...สู้..สู้..

             ดูข่าวในทีวี...น้ำท่วม...ฝนตกหนัก....ที่จังหวัดอุตรดิตถ์  และสุโขทัย....ที่จังหวัดอุตรดิตถ์น้ำท่วมอำเภอลับแล  และอำเภอเมือง....มีผู้เสียชีวิต  และสูญหาย   ทำให้นึกถึงพี่สาวของเรา  2  คน คือพี่หมี (อาจารย์บุญญารัตน์  เจียมกลิ่น)   และพี่ตา (อาจารย์มนตรา  เจียมกลิ่น)  ซึ่งอยู่ที่อำเภอลับแลและอำเภอเมือง...พยายามโทรศัพท์...(จนมือจะหงิก) ก็ไม่ติด....พอดีพี่ออ (เอกภาษาอังกฤษ)  โทรมา...บอกว่า  บ้านพี่ตา  ปลอดภัย  แต่  บ้านพี่หมีน้ำท่วมถึงหน้าต่าง ห้องนอน รถเก๋งจมน้ำทั้งคันถึงหลังคารถ (เสียหายหมดเลย)  ข่าวของเครื่องใช้ในบ้านพังเสียหายหมด รวมทั้ง  Notebook ไม่สามารถนำข้าวของเครื่องใช้อะไรออกมาได้เลย.....ได้แต่ชีวิตรอดออกมา.....เพราะน้ำมาตอน ตี 4  ไม่ทันตั้งตัว.....

               ได้ฟังข่าวจากพี่ออ...แล้วใจหาย...สงสารพี่หมีจังเลย....ที่ประสบอุทกภัยทางธรรมชาติ...ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ...ข้าวของเครื่องใช้ไม่ตายก็หาใหม่ได้....ของให้มีกำลังใจที่เข้มแข็ง....สู้...สู้.....ค่ะ....เป็นห่วงมากและเป็นกำลังใจให้เสมอ......รวมถึงเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ  คนอื่น ๆ ที่ได้รับผลกระทบจากอุทกภัยในครั้งนี้....

หมายเลขบันทึก: 30501เขียนเมื่อ 23 พฤษภาคม 2006 21:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 06:41 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
เป็นกำลังใจให้พี่น้องชาวอุตรดิตถ์ทุกคนค่ะ

ผมภาวนาขอให้พื้นที่ที่ประสบอุทกภัยในครั้งนี้ กลับสู่ภาวะปกติโดยเร็วครับ

 

พอทราบข่าวก็โทรหาพี่ทั้งสองทันที... ทุกคนปลอดภัยดีแล้ว

ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้พี่ๆด้วยนะค่ะ  สู้ต่อไปนะ... ครูตรา & ครูมี๋นะคะ...

ขอขอบคุณมากค่ะที่ส่งกำลังใจมาให้ ช่วงที่เกิดเหตุการณ์ไม่ได้อยู่บ้านไปต่างจังหวัด  กลับมาก็เห็นแต่สภาพคราบโคลนเต็มพื้นบ้านไปหมดเลยน้ำก็ไม่มีล้าง ต้องใช้กระดาษหนังสือพิมพ์ปูนๆบนพื้นกระดานกันเท้าเปื้อนต้องประหยัดน้ำใช้มาก              ได้รับความช่วยเหลือจากกำนัลตำบลทุ่งยั้งนำรถน้ำมาช่วยล้างบ้านให้ เป็นครั้งแรกที่น้ำป่าไหลท่วมบ้าน

ขอเป็นกำลังใจให้พี่มี๋ พี่ตาและคนอื่น ๆ ด้วยนะคะ

หลังวันเกิดเหตุน้ำท่วม ได้โทรไปหาพี่ตา  พี่มี๋ถามข่าวคราวแต่โทรไม่ติด   เป็นห่วงมาก  แต่ตอนนี้ได้คุยกับพี่ตาแล้วว่าพี่ตา พี่มี๋ปลอดภัยดี  ตอนนี้พี่ตากำลังล้างโคลน  แต่พี่มี๋เข้าบ้านได้ยัง  สู้  สู้   นะเป็นกำลังใจให้

 

 

คิดถึงเพื่อน ๆ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ ครับ ไม่ทราบสถาณการณ์เป็นอย่างไรบ้าง กรุณาส่งข่าวด้วย ผมเคยผ่านมา และแวะเยี่ยมเยือนเสมอ ตั้งแต่ อุตรดิตถ์ ทองแสนขัน แพร่ เด่นชัย พิษณุโลก ไปถึงพะเยาโน่นนะครับ จะขับรถขึ้นมาถึงไหมนี่ ? ขอเป็นกำลังใจและเอาใจช่วยทุกคนทางเหนือเด้อครับ

มานิต

http://gotoknow.org/ymanit

http://spaces.msn.com/ymanit

 

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

ขอขอบคุณมาก ๆ ครับสำหรับความเป็นห่วงจากทุก ๆ ท่าน

ผมคนอุตรดิตถ์ครับ

วันนี้ก็ย่างเข้าไปวันศุกร์แล้ว เพิ่งใช้คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เนทได้ บอกได้เลยว่าเมื่อก่อนไม่เคยเจอไม่เข้าใจหัวอกคนที่ประสบอุทกภัยเลยครับ มันแสนสาหัสจริง ๆ ถึงแม้ครั้งนี้ผมจะรอดได้มาด้วยโชคจากการที่บ้านอยู่บนเนินพ้นจากน้ำป่าไหลหลาก แต่มีคนโชคร้ายที่พบกับภัยครั้งนี้นับแสนครับ

ผ่านมาถึงวันนี้น้ำลดเกือบหมดทุกพื้นที่แล้วครับ เหลือแต่ในราชภัฏที่ยังมีน้ำท่วมอยู่ประมาณหัวเข่าในบางส่วน

เสียหายมากครับเพราะราชภัฏเป็นพื้นที่ต่ำ บ้านพักอาจารย์ข้างในส่วนใหญ่สร้างมานานมีครอบครัวพ่อ แม่ ลูก ปู่ ย่า ตา ยาย อยู่กันเป็นจำนวนมาก

ถ้าท่านนึกภาพไม่ออก ให้ท่านจินตนาการถึงเหตุการณ์สึนามิในประเด็นที่ความเสียหายกว้างมาก ๆ ผู้คนประสบภัยเรือนหมื่น มีส่วนชุมชนย่อย ๆ อีกมากมายหลายร้อยชุมชน คนเรือนพัน ที่ความช่วยเหลือเข้าไปไม่ถึง พื้นที่ประสบภัยกว้างจริง ๆ ครับ แม้ในคนในพื้นที่เองยังเข้าไปไม่ถึงเลย โดยเฉพาะพื้นที่ที่ถูกมองข้ามมากที่สุดก็คือภายในตัวเมืองอุตรดิตถ์ ตรงข้ามมหาวิทยาลัยราชภัฏ ชุมชนหลังรพช. เพราะด้วยความที่อยู่ในเมืองอยู่ใกล้หน่วยช่วยเหลือมาก ๆ จึงถูกมองข้ามไปหมด

ผมไม่ได้พูดลอย ๆ ครับ

นับตั้งแต่วันแรกที่เกิดเหตุ ผมรับฟังข่าววิทยุ 96.75 สวท.อุตรดิตถ์ตลอด จนถึงวันที่ 26 พ.ค. 2549 วิทยุคลื่นนี้ยังมีคน
โทรเข้ามาเพื่อขอความช่วยเหลืออย่างไม่ขาดสาย

โดยเฉพาะคนที่ถูกรถหน่วยเคลื่อนที่ผู้ช่วยเหลือผู้ประสบภัยขับผ่านเลยไป เห็นหน่วยช่วยเหลือ แต่ช่วยเหลือก็เลยไปสถานที่ที่ห่างไกลตามสื่อโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ และวิทยุนอกพื้นที่รายงานข่าวออกไปจนพื้นที่เต็มไปด้วยผู้คนจากทั่วสารทิศรุมกันเข้าไปช่วยเหลือ จนต้องออกประกาศทางสื่อวิทยุภายในจังหวัด ให้ทราบถึงพื้นที่ที่เดือดร้อนที่ถูกมองผ่านเลยไป ที่ถูกมองข้ามจากทั้งคนในและคนนอกพื้นที่

มีเรื่องราวอีกมากมายครับ ที่อยากเล่าให้ฟัง เพราะนี้คือ Tacit Knowledge ที่น้อยคนนักที่จะประสบพบเจอมา

เป็นความรู้ที่แลกมาด้วยชีวิต ถ้าวันนั้นผมไม่โชคดีที่เลือกซื้อบ้านบริเวณที่อยู่ทุกวันนี้ อีกนานหรืออาจจะไม่มีโอกาสที่จะได้มาถ่ายทอดความรู้สึกให้ทุก ๆ ได้รับรู้ครับ

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

คนอุตรดิตถ์

http://gotoknow.org/papangkorn

  • ส่งใจมาช่วยครับ
  • ปี 2543 บ้านผมมิดขื่อประตูเลยครับ
  • เรียกว่าถ้าจะออกนอกบ้านต้องดำน้ำออกไป แต่น้ำก็ไหลเชี่ยวมากครับ
  • ปีนี้บ้าน Roomate ผม (สมัยเรียน) อยู่ที่สุโขทัย ท่วม 80 ซม.
  • การจัดการความรู้เรื่องน้ำท่วม 1
    http://gotoknow.org/archive/2006/05/30/23/19/55/e32243

ได้ดูข่าวทางทีวีเป็นห่วงพี่ ๆ และเพื่อน ๆ ได้โทรไปหาพี่ตา พี่หมี และอ้วน เพื่อนร่วมห้องเทคโนฯ 46 ได้ทราบว่าทุกคนปลอดภัยก็ดีใจมาก ส่วนทรัพย์สินที่เสียหายปลอบพี่ ๆ ไปว่าไม่เป็นไหรค่อยหาใหม่ได้ แต่ยังเป็นห่วงทุกคน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท