เข้ามายามดึกสงัดแล้ววันนี้...ช่วงบ่ายมีหน้าที่เป็นกรรมการคุมสอบนิสิต ม. ทักษิณถิ่นสงขลา...ซึ่งมีการคุมสอบอย่างนี้ไปตลอดทั้งสัปดาห์ ภาคเช้าบ้างภาคบ่ายบ้างบางทีก็ทำหน้าที่คุมสอบทั้งเช้าและบ่าย...
สวัสดีคะอาจารย์อยู่ที่ไหนไม่เคยเห็นนะ...เออ...ผมก็พึงเคยเห็นอาจารย์เหมือนกันนะ...ก็ได้บอกแจ้งไป...ฉันทำงานวันสุดท้ายแล้วคะ...อ้อ...คือหมดอายุราชการแล้ว...อายุ 60 ปี ...และจะทำงานอะไรต่อละครับ...ยังไม่คิดคะ...ยังไม่มีการวางแผนใด ๆ ทั้งสิ้น...
ผมได้ฟังแล้วกลับมาคิดว่า...ทำไมสังคมไทยเรามักมีคนจำนวนมากที่ไม่ค่อยมีการวางแผนชีวิตไว้ล่วงหน้า...(คิดเองนะครับอาจจะผิดก็ได้ )
หลังเลิกงานเลยเริ่มเก็บหนังสือประกอบการสอนเอาเข้าหิ้งดันไปเจอกลอนแหล่นี้ที่เคยฮำเล่นสมัยเดินอยู่บนเส้นทางนักเทศน์แหล่ทำนองดังนี้...
พ่อนาคเอ๋ยฟังเฉลยสักนิด พ่อจงตั้งจิตและตั้งใจ
คือผมจะกล่าวเรื่องราวพ่อนาคและแม่นาคนี้หนอพระคุณมากหลาย
ฟ้าสมุทรภูเขาสิ่งนั้นเล่าว่าใหญ่ชั่งไปก็ยังไม่กึ่งครึ่งพระคุณ
พระคุณบิดาและมารดรเลี้ยงพ่อนาคมาก่อนลำบากยากหลาย
แสงแดดแผดเผาเพราะเจ้านั้นใช่ไหม ลำบากเพียงใดแม่ไม่เคยบ่นสักคำ
เมื่อไปไหนมาแม่มองหาไม่เห็นหน้าตรึงใจเต้นอุตส่าห์ติดตาม
พ่อน้อยแม่หนูแม่เลี้ยงดูเช้าค่ำ ป้อนข้าวอาบน้ำให้ลูกน้อยกินนม
จะเอาลูกนอนแม่แสนอ้อนระงม อุ้มให้ลูกกินนมหรือเจ้าก็อ้อนไม่เอา
บางทีปากอมหัวนมแม่อยู่ แถมมือทั้งคู่ตระกายเกา
ว่าทั้งข่วนทั้งตีแถมถีบด้วยฝีเท้า กระทำเอาองค์พระมารดา
ความชั่วหนักเบาที่เฉาโฉด แม่ยังไม่โกรธยังเรียกหนูจ๋า
พระคุณของท่านสุดพรรณนาลูกเติบโตมากันด้วยเพราะใคร
ถ้าพ่อแม่เขาทิ้งอันที่จริงไม่รอด ชีพต้องม้วยมอดลงสูญหาย
นี่พ่อแม่รักจริงเขาจึงทิ้งเจ้าไม่ได้ ถนอมเอาไว้จนเติบโตมา
จะกินจะนอนแม่ยังป้อนข้าวเคี้ยว จะเล่นจะเที่ยวแม่ยังปกปักรักษา
ดูแลเลี้ยงลูกทุกเวลา เมื่อเป็นไข้โรคาของลูกเกิดมี
เป็นไข้ก็ชั่งเป็นซางก็ตาม อีแดงอีดำแถมถูกภูติถูกผี
เรียกมิ่งเรียกขวัญ แม่สงสารลูกนี้ รักลูกเท่าชีวีนะพ่อนาคเอย.
เกิดเป็นลูก ผู้ชาย ได้แทนคุณ
ผู้เกื้อหนุน แม่พ่อ ผู้ก่อเกิด
ร่มพระธรรม กล่อมเกลา เจ้าเป็นเลิศ
ขอจงเกิด ความสุข ทุกข์อย่ามี
สวัสดีครับ คุณพรชัย
วาว ๆ เข้ามาแบบกลอนสอนใจให้ได้คิดเลยหนานี่...
คงเคยบวชเรียนแล้วนะครับผม...
สวัสดีค่ะท่านอ.หล่อใหญ่
มาอ่านกลอนแหล่นาคค่ะ เคยไปงานบวช
ช่วงไฮไลท์อย่างนี้ ได้เห็นน้ำตาลูกผู้ชายก็ครานี้เองค่ะ
แม้หลายๆท่านยังแอบตาซึมๆ ไปด้วยซาบซึ้ง
มาทายทักด้วยระลึกถึงค่ะ ... ฝนตกไหมคะฝั่งโน้น
สวัสดีครับ คุณpoo
กลอนแหล่นี้จะจดจำกันสืบต่อมาจนไม่รู้ว่าใครเป็นคนต้นคิดแต่งออกมา...
ผมเองก็จดจำมาจากคุณน้ำผึ้ง เพชรอุทัย เธอมากับสามีมาร้องแหล่ทำขวัญนาคเลยบันทึกเทปให้ผมละ...อิ อิ อิ
มีความสุขมาก ๆ นะครับ...
พอได้เข้ามาอ่านกลอนนี้ดู
จบไปก้อต้องบวชทดแทน
บุญคุณพ่อแม่แล้วคับ
...................
แวะมาอ่านกลอนครับ
พระคุณพ่อแม่ ยิ่งใหญ่เกินกว่าคณานับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
**** อ่านแล้วประทับใจ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ ลูกศิษย์เด็กใต้สไตล์บ้านๆ
พึ่งกลับมาจากงานกินเหนียวทางไปบ้านของลูก ๆ แถวนั้นละ...
ควรได้บวชก่อนเบียดนะ...อิ อิ อิ
สวัสดีครับ คุณครูโย่ง หัวหน้า~ natadee
ท่ามกลางสายฝนพรำ ๆ ในเมืองหาดใหญ่แดนใต้
เออ...ได้บวชรึยังละนี่...อิ อิ อิ
สวัสดีครับ คุณกิติยา เตชะวรรณวุฒิ
เป็นกลอนแหล่ทำนองภาคกลางนะครับ
มักจะได้ยินตอนมีงานบวชนาคละ...
ไม่ทราบว่าผมจะติดต่อคุณน้ำผึ้ง เพชรทัย ได้อย่างไรครับ ผมอยากได้พี่ทำขวัญนาคครับ เพราะสมัยพี่ผมชพี่เขามาน่ะ รบกวนด้วยครับ ขอบคุณมากครับ