ผู้เขียนได้มีโอกาสเดินทางไปเยี่ยมโรงเรียนต่างๆทั้งในระดับประถมศึกษา
มัธยมศึกษา วิทยาลัยและระดับอุดมศึกษาใน New
Zealand โรงเรียนที่เราไปมีชาวเมารี( Maori)เรียนอยู่ด้วยจึงร้องเพลงต้อนรับคณะของเราก่อนเข้าห้องประชุมต้องถอดรองเท้า
ห้ามถ่ายภาพเวลาทำพิธีเสียดายมากเพราะผู้เขียนใช้จมูกชนกับหัวหน้าเผ่า
ซึ่งเป็นครูพละศึกษาของโรงเรียนมีเชื้อสายเมารี
ชาวเมารีจะเล่นกีตาร์( guitar)และร้องเพลง( sing)ภาษาเมารีไปด้วย
หลังจากนั้นก็ร้องเพลงภาษาอังกฤษ เขาให้เราร้องเพลงไทย
…ผู้เขียนขึ้นเพลงลอยกระทง( วันเพ็ญ
เดือนสิบสอง…) ตามด้วยภาคภาษาอังกฤษ
ปรากฏว่าชาวเมารีที่โรงเรียนชอบมาก
ลองดูห้องเรียนศิลปะ(Art room)นะครับ
ห้องเรียนคอมพิวเตอร์( Computer room) ที่จัดวางคอมพิวเตอร์ได้ดีมาก ใช้เนื้อที่คุ้มค่า
โรงยิม(Gyms)และทางเดินระหว่างอาคารจะติดรูปศิลปะของชาวเมารี
ที่ขาดไม่ได้คือห้องสมุด( Library) ที่ผู้เขียนอยากดู
จำนวนนักเรียนในแต่ละห้อง ไม่เกิน 20
คนเขาจึงดูแลนักเรียนได้ทั่วถึง ในขณะที่บ้านเรามีจำนวนนักเรียนประมาณ
50 คนต่อห้อง สงสารคุณครูเมืองไทยไหมครับ...
เรื่องเล่า...เห็นภาพด้วยดีจังเลยคะ
แล้วเจอกันที่ มข.นะคะ..พร้อมคุณชายขอบ
จะชวน"เปื้อน"ทั้งสองคนไปแซบๆ..ส้มตำคะ
แป่วววว โดนดุอีกแย้วววไปก็ได้ งอนแล้วด้วย แง ๆๆๆๆ
ถอด ค่ะ ถอด รองเท้าเนี่ยถอนไม่ได้ ไม่ใช่ฟัน...@~@
ยามมาอีกแล้วนะคะ...แกล้งเราหรือเปล่าให้ตามมาเติม
ต่อด้วยขอชมว่า เล่าได้ดีแถมมีอะไรหยอดท้ายน่ารักๆให้คนต่อเสมอค่ะ