ปัญหาครอบครัว |
ขอแชร์ด้วยคนค่ะอาจารย์เพื่อนๆส่งเมล์ให้ บทความของ ไมตรี ลิมปิชาติ
7 อย่า และ ไม่รับคืน
> นสพ. เดลินิวส์ วันอาทิตย์ ที่ 23 สิงหาคม 2552 เวลา 0:00 น
เมื่อต้นเดือน ผมได้ไปในงานมงคลสมรสระหว่างน.ส.วรรณพร อุดมชาติ กับ นายสหทัช ถาวรนานที่สโมสรทหารบก
> ในงานมีแขกผู้ใหญ่ขึ้นไปกล่าวอวยพรคู่บ่าวสาวตามพิธีการแต่งงานที่ถือปฏิบัติกันมานาน
> มีพ่อของเจ้าสาวคือพลตรีสิทธิพร อุดมชาติ ขึ้นไปกล่าวขอบคุณแขกและอวยพรคู่บ่าวสาวด้วย
> พ่อของเจ้าสาว ไม่ได้อวยพรแบบธรรมดาทั่วไป แต่ได้ขึ้นไปขับเสภา
> บนเวทีอย่างไพเราะ และ จับใจ ชนิดว่า แขกผู้มาร่วมงานต้องหยุดกินอาหารอย่างลืมตัวเพื่อฟังเสภาอย่างเดียว
>
การขับเสภาของพ่อเจ้าสาวนั้น
> เป็นการอวยพรแบบสอนแนะนำลูกสาวในการครองใจสามีให้อยู่หมัดพร้อมกับฝากฝังลูกเขยไปในตัวด้วย
> และต่อไปนี้คือบทเสภาที่ว่า
>
> อันบ้านเรือนใหญ่โต รโห! ฐาน
> มีเสาทาน หลายต้น พอทนไหว
> เกิดเป็นคน อยู่เดียว ก็เปลี่ยวใจ
> ต้องแต่งงาน กันไว้ อาศัยกัน
> ธรรมชาติ ของชีวิต พ่อคิดแล้ว
> ว่าลูกแก้ว คงต้องพราก จากอกฉัน
> ได้ออกเรือน มีคู่ครอง ฉลองวัน
> มีงานหมั้น วิวาห์ตาม ประเพณี
>
> เป็นเมียเขา พ่อขอสั่ง ไว้เจ็ดอย่า
> หนึ่งเป็นกงสุล ออกวีซ่า เขาจะหนี
> กำหนดเวลา ไปและกลับ ให้สามี
> มันไม่ดี อย่าไปทำ จะช้ำใจ
>
> อย่าที่สอง คิดเป็นนัก โบราณคดี
> ผัวเรานี้ แอบซ่อนเงิน ไว้ที่ไหน
> เที่ยวรื้อค้น ดูโน่นนี่ จะบรรลัย
> ลามปามไป แฟ้มงานผัว ตัวจะตรม
>
> อย่าที่สาม อย่าเป็นกรม สรรพากร
> เงินทุกบาท มีขั้นตอน น่าขื่นขม
> คอยจัดแจง เรื่องการเงิน แถมอบรม
> เมียคนไทย มักนิยม คิดว่างาม
>
> อย่าที่สี่ คิดเป็นผู้ พิพากษา
> ตัดสินโทษ ลงอาญา โดยไม่ถาม
> ชีวิตคู่ ยากตัดสิน อย่าวู่วาม
> คิดก่อนทำ สองประสาน บ้านมั่นคง
>
> อย่าที่ห้า ยื่นคำขาด กับสามี
> ทำแบบนี้ รังแต่จะ เ! ป็นผุยผง
> ความรุนแรง เหตุบานปลาย จะเพิ่มวง
> นวลอนงค์ ลูก ของพ่อ อย่าพึงทำ
>
> อย่าที่หก คิดว่าเป็น ดาราดัง
> เอาใจยาก ไม่ค่อยฟัง ช่างน่าขำ
> มีเรื่องมาก ให้ผัวทุกข์ ควรจดจำ
> ชีวิตคู่ ลูกอย่าทำ เป็นดารา
>
> อย่าสุดท้าย คิดเป็นหญิง เพียงคนเดียว
> ตลอดเสี้ยว ชีวิตของ คุณพี่ขา
> ต้องมีน้อง คนเดียว นะพี่ยา
> รักเท่านั้น มีคุณค่า มามัดใจ
>
> หันมาบอก ลูกเขย ว่าพ่อขอ
> ถ้าถามพ่อ ได้ลูกเขย ถูกใจไหม
> วันมาขอ พ่อแม่มา พ่อถูกใจ
> ยกลูกให้ เอ็งเอาไป ไม่รับคืน
> พร้อมกับฝาก ลูกสาว ให้ช่วยสอน
> ยามเธองอน ช่วยฝึกหัด ค่อยขัดขืน
> พาครอบครัว ถาวรนาน ให้ยั่งยืน
> ความชื่นมื่น ผูกสมัคร รักนิรันดร์..
>
>
ขอบคุณครับ ถ้าปฏิบัติได้จริงผมว่าครอบครัวคงมีความสุขมาก ๆ เลยครับผม ช่วยลดปัญหาสังคมที่เกิดขึ้นจากการหญ่าร้าง สวัสดีครับ
สวัสดีครับตอนนี้ครอบครัวผมแตกแยกอยู่ช่วยผมที
ดิฉัน เกิดปี 2516 สามีเกิดปี 2523 ลูกติดดิฉันเป็นชาย อายุ 10ปี
ตอนนี้ดิฉันมีเรื่องกุ้มใจมาตลอด ระยะเวลา 7ปีกว่าที่อยู่กินกันมา
ดิฉันอยากได้ข้อแนะนำในการดำเนินชีวิตที่ดี จึงอยากได้คำปรึกษาจากทุกท่านที่หวัง
ดี
เนื่องด้วยดิฉันรู้จักเค้าตั้งแต่เค้าเป็นร.ป.ภ. ที่เดียวกับพ่อเด็ก
สาเหตุที่ดิฉันต้องแยกทางจากพ่อเด็กเพราะ พ่อเด็กทำงานแบบ ทำงานเผื่อกินหลายวัน เช่น ทำวันนี้ อีก2-3วันกลับไปทำใหม่เมื่อเงิน
ใกล้หมด มันจึงมีปัญหาบ่อย ๆ ที่จะไม่มีเงินจ่ายค่าบ้านเค้า และ ไม่มีแม้กระทั่งส่งลูกตัวไปโรงเรียน ประจวบกับญาติทางเราเค้าไม่เอาด้วย เค้าไม่ยอมรับเพราะไม่มีความกระตือรือร้น
พอมาเจอคนใหม่ ตอนแรก เขาก็ดีกับลูกของเรา ได้แค่พักเดี่ยว เขาก็ออกปากให้เราเอาลูกไปไว้บ้าน ได้ 1 / 2 ปี ดิฉันก็ต้องเอากลับลงมา เพราะแม่ดิฉันตีลูกชายจนเป็นเรื่องถึงโรงพัก ก็เลยรับมาอยู่ด้วยกัน ตั้งแต่นั้นมา เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป
ดื่มสุรากับเพื่อน ติดเพื่อน ฟังเพื่อนมากกว่าเรา ไปไหนไม่บอก ถามไม่ตอบ อยู่บ้านถ้าเค้าไม่ดื่ม เค้าจะไม่ตอบ ไม่คุยด้วย ถ้าถามเทราซี้ เค้าจะโวยวาย ทุบตีเรา ไม่กลับบ้าน นอนกินเหล้ากับเพื่อน แม้กระทั้งครั้งหนึ่งเอาผู้หญิงมานอนที่ห้อง ก็ไม่รับ ทั้ง ๆ มีหลักฐานอยู่ เจ็ดปีย้ายบ้าน มา 2 ครั้ง เพราะเสียงเทลาะ ทำลายข้าวของที่เราซื้อมาทั้งหมด ตั้งแต่อยู่กับเค้ามา เงินไม่เคยให้เราเลยด้วยซำ
เช่น ถ้าเราขอ ด่าว่าเราเสีย ๆ หาย ๆ บางครั้งด่ายังครอบครัวของเรา
เงินเราซ่อนไว้ ก็บอกไม่ได้เอา เราก็นึกว่าลูกเอาไปก็ตีลูก เค้ากับนอนเฉยไม่รับรู้ปากแข็งเป็นอย่างเดียวว่าไม่ได้เอา
เทลาะกับเรา ก็ทำลายข้าวของหมด เฉพาะของเรา ถ้าเราทำของเค้าคืนเค้าจะอารวาทมาก
เลิกงานมาเค้าจะนั่งกินเหล้าไม่มืดไม่ดึกไม่เมาไม่กับบ้าน บางครั้ง ต้องออกตามเค้าเองด้วยซ้ำ
เวลาป่วย ก็ไม่เคยพาไปหาหมอ ไม่เคยดูแลแม้แต่ซื้อยาให้เราทาน แต่ถ้าเค้าล้ม เค้าจะถามหายาจากเรา ให้เราไปดูเค้าถ้าไม่ก็จะบ่นจะด่าอยู่อย่างนั้น
เรื่องเจ้าชู้ก็ที่หนึ่ง มีอะไรนอกบ้านมา ตอนกับมาถึงบ้านจะตีไหนก็ไม่รู้เราต้องเดินไปเปิดประตูให้เค้า ถ้าไม่เปิดก็จะถีบประตูเกือบพัง เพื่อนข้างห้องโทรมาด่าทุกครั้งไป ไม่สนว่า ตี 2,3,4 คือต้องเปิด ถ้าเป็นดิฉัน กลับช้า แค่ 4 ทุ่ม ก็จะปิดประตูไม่ให้ฉันเข้า ดิฉันต้องไปเช่าโรงแรมอยู่
พอดิฉันมีเงินมาหน่อย เค้าจะไม่จ่ายอะไร กินเหล้า มั่วผู้หญิง (ปากเค้าบอกเสมอว่าไม่เคยมีอะไรกับใคร) เล่นไพ่ ไฮโล มวย บอล ดื่มทุกอย่าง ยกเว้นเหล้าขาว
พอมีทองใส่ก็ให้เราไปจำนำมาจ่ายค่าบ้าน จ่ายค่าเหล้าค่านี่สินเค้า พอเราทวงทำเฉยไม่พูด ๆ แต่ว่าติดเงินอะไรเรานักหน้า เทลาะกันจนถึงขั้นทำร้ายร่างกายถึงขั้นต้องเย็บ แต่เค้าก็ไม่สนใจเราเลย เงินทองไม่เคยให้ดิฉันเค้าซ่อนเงินทุกครั้งที่กลับมาถึงบ้าน
ดิฉันเคยเอาเงินเค้าจากในกระเป๋าเค้าไม่เกิน20 .- แค้เค้าชอบเอาเราไปว่าให้เพื่อนฟังว่าเราชอบขโมยเงินเค้าไป(ทำเป็นเรื่องใหญ่เสมอ แต่ถ้าเงินเราหาย พูดเพียงว่า ไม่เกี่ยว ไม่เคยยุ่งไม่มั่ว)
เรื่องเสื้อผ้าเราก็ซื้อให้ เค้าไม่เคยซื้อให้เราเลยด้วยซ้ำ ให้ลูกแค่กางเกงบอลขาสั้น 2 ตัวเอง
ล่าสุดฉันเป็นคนจองห้องเช่าไว้ ในราคา 4,000.- กว่าบาท แต่ดิฉันว่าดิฉันไม่ได้ค่ามัดจำคืนเป็นแน่เพราะ
1. กระจกโต๊ะเครื่องแป้ง ตู้เสื้อผ้า ก๊อกน้ำ สวิสปัก อ่างล้างหน้า ลูกบิดประตูห้องเช่า เค้าทำพังหมด ให้เค้ามาซ่อมให้ เค้าบอกว่าไม่ทำ
2. สิ้นเดือนนี้เค้าไม่จ่ายค่าห้องให้ด้วย
ความดีเค้าก็มี ทำกับข้าวให้ทานในบางครั้ง ไปตลาดเอง
ขอความกรุณาทุกท่านช่วยตัดสิ้นใจให้ด้วยนะค่ะ
ครัวผมมีปัญหา/2556วันที่5เดือน4พอ่แม่ผมรบกัน
การปล่อยให้คนอัมพาตทั้งตัวอยู่บ้านคนเดียว
โดยปกติแล้วมีลูกสาวและภรรยาเฝ้าดูอาการอยู่
มีวันนึงลูกสาวไปต่างจังหวัด แล้วภรรยาอยู่ในบ้าน
ซึ่งตอนนั่นไม่ทราบว่าภรรยาอยู่ที่บ้านหรือป่าว
หลังจากที่ลูกสาวจากบ้านไม่กี่วันจู่ๆพ่อได้เสียชีวิตลง
งานศพของพ่อจากไปไม่นานแม่ได้คนที่อุปการะมีคนหาเงินเข้าบ้าน
ซึ่งมีอยู่หลายครั้งที่ภรรยาไปบ้านคนนั้น และ
มีอยู่คืนนึงที่เห็นแม่ประคองคนนั้นที่เมาอยู่เดินผ่านประตูบ้าน
ซึ่งตอนนั้นลูกสาวเห็นอยู่ได้แต่กำมีดแอบยืนดูอยู่
แต่ได้แค่ยืนอยู่เท่านั่นแล้วเข้าห้องไปดูแลพ่อและร้องไห้อยู่คนเดียว
ปัจจุบันลูกสาวได้อยู่กับคนนั้นและแม่
และเธอได้เห็นเค้าสองคนทะเลาะกันบ่อย
ลูกสาวได้แต่อยู่ในห้องคนเดียว
นี่คือเรื่องที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แค่เล่าสู่กันฟัง
อยากได้คำแนะนำให้กับลูกสาวหน่อยว่าเธอควรทำยังไงดี
และคุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับบทความนี้
ตอนนี้หนูได้ทำโครงงานปัญหาครอบครัว ช่วยหน่อยค่ะ