พี่เม่ยไปร่วมกิจกรรมกับเขาด้วย ทั้งเล่นกีฬา(ฟุตบอล) เชียร์กีฬา (สี...ส้มมมมมม) พอเหนื่อยได้ที่ ก็มาตั้งวง "เม้าท์" แบบสุนทรียสนทนาที่ด้านหลังกองเชียร์ วงสนทนาเราเปิดประเด็นเรื่องความภูมิใจที่ได้เห็นกิจกรรมนี้...Work..Work!ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม: "เนี่ย!..ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าพวกเราจะช่วยกันจัดกิจกรรมนี้ได้ "ยิ่งใหญ่" ขนาดนี้พี่เม่ย: "จริงด้วย...จริงด้วย..."ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม: "ตอนแรกนะ ก็หวั่นๆว่างานจะล้ม บางคนแซวว่า ระวังจะมีแต่กรรมการกับนักกีฬามาเล่นกันเองนะ"พี่เม่ย: "จริงเหรอ...จริงเหรอ..."ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม: "แล้วเป็นไง? ดูซิ ทั้งกรรมการจัดงาน ทั้งท่านผู้นำ ยิ้มกันไม่หุบเลย ยืนทำ "ปากเลี่ยมเหลี้ยมจุบ" กันอยู่นั่นแหล่ะ"พี่เม่ย: (....งง...งง...) "อะไรนะ ปากเลี่ยมเหลี้ยมจุบ"เพื่อให้พี่เม่ยเข้าใจอย่างชัดแจ้ง คู่สนทนาจึงแสดงท่าทางของ "ปากเลี่ยมเหลี้ยมจุบ" ให้ดูเป็นตัวอย่าง...แชะ! พี่เม่ยกดชัตเตอร์เข้าให้ ...แต่...ไม่สามารถนำภาพมาให้ชมได้ เพราะไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของภาพค่ะ...อ๋อ! เป็นกิริยาของการอมยิ้ม ปนๆกับการเชิดปากเชิดหน้าด้วยความภาคภูมิใจในผลงานของตน "จนออกนอกหน้า" นั่นเอง.....
เพราะติดใจในสำนวนนี้อยู่มากๆ พี่เม่ยจึงนำมาพูดต่อทั้งที่บ้านและที่ทำงาน...น่าทึ่ง!...เมื่อพี่เม่ยพบว่า...
สำนวนใต้ ที่แม้แต่คนใต้ด้วยกันเองก็ยังรู้จักและนำมาใช้ไม่ทั้งหมด...เกิดเป็นความต่างในความเหมือน...ก็ไม่เห็นจะเป็นไร!การทำงานก็คงจะเช่นกัน วิธีการทำงานของแต่ละคนก็คงจะมีความต่างในความเหมือนกันอยู่บ้าง ..ก็ไม่น่าจะเป็นไร...เนาะ!
หมายเหตุ คำอธิบายสำนวน"ปากเลี่ยมเหลี้ยมจุบ"นี้ พี่เม่ยสรุปมาจากการพูดคุย สอบถาม สังเกต และบางส่วนคาดเดาตามความเข้าใจของตนเอง หากมีความผิดพลาดในการสื่อความหมาย ต้องขออภัยทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และจะมีความยินดีอย่างยิ่ง ถ้ามีท่านผู้รู้ในเรื่องนี้เข้ามาช่วย ลปรร. ด้วยค่ะ....
"พี่เม่ย"
เห็นชื่อเรื่องก็ถูกใจ พอเข้ามาฟังพี่เม่ยเล่า "vij" ปากเลี่ยมชุบเลยค่ะ รู้จักค่ะคำนี้ บ้านอยู่อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลาค่ะ แถวบ้านพูดกันบ่อยโดยเฉพาะเวลามีเรื่องเล่าที่เราสนใจนะคะจะนั่งฟัง "ปากจะเลี่ยมชุบ" เลยค่ะ ของหนู "ชุบ" นะคะ
แต่จะเลี่ยมสุด ๆ ต้องเน้นโดยเฉพาะเวลานินทาคนอื่นในวงสนทนา โอ๊ย!! เพื่อนแต่ละคนนั่งฟัง "ปากเลี่ยมชุบ" เลยค่ะ
อ่านเสร็จนั่งยิ้มกับบันทึกนี้เลยค่ะชอบมาก "ปากเลี่ยมชุบ"
ตอนแรก งงงง. กับสำนวนนี้
แต่พอนึกถึงท่านผู้เป็นเจ้าของ อาการที่ว่า
"อ๋อ! เป็นกิริยาของการอมยิ้ม
ปนๆกับการเชิดปากเชิดหน้าด้วยความภาคภูมิใจในผลงานของตน
"จนออกนอกหน้า" นั่นเอง....."
ก็พอจะเข้าใจ
นึกภาพออกค่ะ แหม..ก็ patho sport day
ประสบความสำเร็จ ออกปานนั้น คงต้องทำ
"ปากเลี่ยมจุบ" หลายๆ รอบ ล่ะค่ะ
มีแค่นี้หรอ