ที่มา : http://ebook.nfe.go.th/ebook/html/002/197.htm
นิจจาใจเจ้าจะให้พี่เจ็บจิต ดังเอากริชแกระกรีดในอกผัว
เกรงผิดคิดบาปจึงหลาบกลัว พี่นี้ชั่วเพราะหมิ่นประมาทความ
อื่นไกลไหนพี่จะละเล่า นี่เจ้าว่าดอกจะยั้งไว้ฟังห้าม
เสียแรงมาว่าวอนจงผ่อนตาม อย่าหวงห้ามเสน่หาให้ช้าวัน
ว่าพลางคลึงเคล้าเข้าแนบข้าง จูบพลางทางปลอบประโลมขวัญ
ก่ายกอดสอดเกี่ยวพัลวัน วันทองกั้นกีดไว้ไม่ตามใจ
พลิกผลักชักชวนให้ชื่นจิต เบือนบิดแบ่งรักหาร่วมไม่
สยดสยองพองเสียวแสยงใจ พระพายพัดมาลัยตลบลอย
แมลงภู่เฝ้าเคล้าไม้ในไพรชัฏ ไม่เบิกบานก้านกลัดเกสรสร้อย
บันดาลคงคาทิพย์กระปริบกระปรอย พรมพร้อยท้องฟ้านภาลัย
อสนีครื้นครั่นสนั่นก้อง น้ำฟ้าหาต้องดอกไม้ไม่
กระเซ็นรอบขอบสระสมุทรไท หวิวใจแล้วก็หลับกับเตียงนอน
เป็นอย่างไรครับ โป๊มากไหมครับ ผมว่าน่าจะอธิบายให้เห็นวิธีเขียนของกวีมากกว่า ที่จะยกบทนี้หนีจากแบบเรียน.....ถ้าคิดว่าหยาบคาย ยั่วยุอารมณ์ทางเพศ...ผมว่าไปช่วยกันปราบวีซีดี..ดีวีดี...ลามกดีกว่าครับ
เห็นด้วยครับครูพิสูจน์
ความงดงามทางภาษาของบทอัศจรรย์แสดงให้เห็นความสุภาพไม่หยาบโลน น่าจะกล่อมเกลาจิตใจเยาวชนได้ดีกว่าหนังสือลามก ซีดีลามก ที่เยาวชนแอบอ่านแอบดู ครูสามารถอธิบายเรื่องคุณธรรมจริยธรรมได้ด้วย ยิ่งปิดเด็กก็ยิ่งอยาก แวดวงการศึกษาควรจะคิดใหม่ทำใหม่ครับ
มาสนับสนุนครูพิสูจน์หนึ่งเสียงครับ
ขอบคุณ ลุงอัยการผู้เชี่ยวชาญกฎหมาย...ในวรรณคดี...อีกด้วยครับ
กวีท่านอุตส่าห์กลั่นกรอง
งดงาม ด้วยวิธีถ่ายทอด
น่าเสียดายค่ะ
ขอบคุณ ณัฐรดา ที่มาร่วมแสดงความคิดเห็นครับ
กวีศิลป์สรรค์สร้างวางอักษร เป็นบทกลอนอ่อนช้อยละห้อยให้
ใช่ขีดเขียนสะอารมณ์ผสมไป มุ่งขานไขในศาสตร์ศิลป์ให้ยินดี
บทอัศจรรย์นั้นมีทุกชีวิต อยู่ที่จิตของผู้อ่านท่านบ่งชี้
คุณค่างามตามอักษรกลอนวิธี บทอัศจรรย์กวีศรีแผ่นดิน
ขอขอบคุณ วิโรจน์ โปรดกลอนกานท์
ร่วมสื่อสาร วจี กวีหรู
ฝีปากกลอน ถึงขั้น มือชั้นครู
ร่วมเชิดชู วรรณกรรม ค่าล้ำกัน
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ บทกวีเป็นสิ่งสวยงามและเก่าอย่างมีคุณค่า ทุกวันนี้เด็กบางกลุ่มขาดความสุภาพเกินเยียวยา ดิฉันเป็นครูชนบท
สอนวิชาภาษาไทย ลูกหลานลืมของเก่าๆ หลงอะไรที่มาใหม่ๆ ปลูกฝังสิ่งดีๆกับเด็กยากค่ะ ฝากผู้ดูแลการศึกษาดูแลเด็กไทยเราด้วยนะคะ อย่าให้แต่วัตถุอย่างเดียว ร่วมด้วยช่วยกันค่ะ
ขอบคุณ ครูพรทิพย์ มาร่วมกันแสดงความคิดเห็นและร่วมแนวทางปลูกฝังเยาวชน ให้สิ่งที่ถูกต้องสร้างสรรค์ให้เขาเหล่านั้นครับ
ซึ้งกมลกลวิธีของผู้แต่ง ท่านได้แปลงเป็นคำสำเนียงหวาน
ที่อ่านมาหาใช่เรื่องอนาจาร มีแต่ด้านคุณค่างานกวี
ช่วยแปล บทนี้ที นะครับ จะ ส่ง อาจารย์แล้ว ๏
๏ ข้าไทได้ฟังขุนช้างใช้ ต่างเที่ยวค้นด้นไปจะเอาหน้า
ทั้งห้องนอกห้องในไม่พบพา ทั่วเคหาแล้วไปค้นจนแผ่นดิน
เห็นประตูรั้วบ้านบานเปิดกว้าง ผู้คนนอนสล้างไม่ตื่นสิ้น
เสาแรกแตกต้นเป็นมลทิน กินใจกลับมาหาขุนช้าง
บอกว่าได้ค้นคว้าหาพบไม่ แล้วเล่าแจ้งเหตุไปสิ้นทุกอย่าง
ข้าเห็นวิปริตผิดท่าทาง ที่นวลนางวันทองนั้นหายไป ฯ
๏ ครานั้นขุนช้างฟังบ่าวบอก เหงื่อออกโซมล้านกบาลใส
คิดคิดให้แค้นแสนเจ็บใจ ช่างทำได้ต่างต่างทุกอย่างจริง
สองหนสามหนก่นแต่หนี พลั้งทีลงไม่รอดนางยอดหญิง
คราวนั้นอ้ายขุนแผนมันแง้นชิง นี่คราวนี้หนีวิ่งไปตามใคร
ไม่คิดว่าจะเป็นเห็นว่าแก่ ยังสาระแนหลบลี้หนีไปไหน
เอาเถิดเป็นไรก็เป็นไป ไม่เอากลับมาได้มิใช่กู ฯ
๏ จะกล่าวถึงโฉมเจ้าพลายงาม เกรงเนื้อความนั่งนึกตรึกตรองอยู่
อ้ายขุนช้างสารพัดเป็นศัตรู ถ้ามันรู้ว่าลักเอาแม่มา
มันจะสอดแนมแกมเท็จ ไปกราบทูลสมเด็จพระพันวษา
ดูจะระแวงผิดในกิจจา มารดาก็จะต้องซึ่งโทษภัย
คิดแล้วเรียกหมื่นวิเศษผล เอ็งเป็นคนเคยชอบอัชฌาสัย
จงไปบ้านขุนช้างด้วยทันใด ไกล่เกลี่ยนเสียอย่าให้มันโกรธา
บอกว่าเราจับไข้มาหลายวัน เกรงแม่จะไม่ทันมาเห็นหน้า
เมื่อคืนนี้ซ้ำมีอันเป็นมา เราใช้คนไปหาแม่วันทอง
พอขณะมารดามาส่งทุกข์ ร้องปลุกเข้าไปถึงในห้อง
จึงรีบมาเร็วไวดีงใจปอง รักษาจนแสงทองสว่างฟ้า
ไม่ตายคลายคืนฟื้นขึ้นได้ กูขอแม่ไว้พอเห็นหน้า
แต่พอให้เลื่อนหลายหลายเวลา จึงส่งมารดานั้นคืนไป
ช่วง ที ขอบคุณ อย่างสูง คราฟ
จะนำไปเผยแพร่ต่อให้นักเรียนโรงเรียนฤทธิยะ ๒ ได้อ่านบ้างครับ
เพื่อความสมบูรณ์เต็มตามศักยภาพของผู้เรียน
ตามมาตรา ๒๒ (ตามที่ได้เข้าอบรมร่วมกัน)
ขอบคุณนะครับที่ทำให้ภาษาไทยนั้นสมบูรณ์
อ่านไม่เข้าใจเลยค่ะ
= ="
ช่วยเเปลให้หน่อยคับ
ครานั้นขุนแผนแสนสนิท ฟังความนิมิตก็ใจหาย
ครั้งนี้น่าจะมีอันตราย ฝันร้ายสาหัสตัดตำรา
พิเคราะห์ดูทั้งยามอัฐกาล ก็บันดาลฤกษ์แรงเป็นหนักหนา
มิรู้ที่จะแถลงแน้งกิจจา กอดเมียเมินหน้าน้ำตากระเด็น
จึงแกล้งเพทุบายทำนายไป ฝันอย่างนี้มิใช่จะเกิดเข็ญ
เพราวิตกหมกไหม้จึบได้เป้น เนื้อเย็นอยู่กับผัวอย่ากลัวทุกข์
พรุ่งนี้พี่จะแก้เสนียดฝัน แล้วทำมิ่งสิ่งขวัญให้เป้นสุข
มีให้เกิดราคีกลียุค อย่าเป็นทุกข์เลยเจ้าจงเบาใจ
ผมก็เป็นนักเรียนคนหนึ่ง ตอนนี้ศึกษาอยู่ระะดับชั้น ม.6 น่าเสียดายที่ไม่ได้เรียนบทอัศจรรย์ดังกล่าวนี้ครับ
ขอบใจ นวสิน หาดูได้ในหนังสือเรียนที่สำนักพิมพ์เอกชนพิมพ์ครับ หรือในหนังสือขุนช้างขุนแผนฉบับเต็มก็ได้ครับ
ช่วยถอดคำประพันธ์ให้หน่อย ขอบคุณอย่างมาก
ครานั้นขุนช้างได้ฟังว่า แค้นดังเลือดตาจะหลั่งไหล
ดับโมโหโกรธทำว่าไป เราก็ไม่ว่าไรสุดแต่ดี
การไข้เจ็บล้มตายไม่วายเว้น ปัจจุบันอันเป็นทั้งกรุงศรี
ถ้าขัดสนสิ่งไรที่ไม่มี ก็มาเอาที่นี่อย่าเกรงใจ
ว่าแล้วปิดบานหน้าต่างผาง ขุนช้างเดือดดาลทะยานไส้
ทอดตัวลงกับหมอนถอนฤทัย ดูดู๋เป็นได้เจียววันทอง
เพราะกูแพ้ความจมื่นไวย มันจึงเหิมใจทำจองหอง
พ่อลูกแม่ลูกถูกทำนอง ถึงสองครั้งแล้วเป็นแต่เช่นนี้
ช่วยแปลให้หน่อยนะครับ
คิดอยู่ว่าจะทูลพระพันวษา เห็นช้ากว่าจะได้มาร่วมห้อง
จะเป็นความอีกก็ตามแต่ทำนอง จึงให้ลูกรับน้องมาร่วมเรือน
จะเป็นตายง่ายยากไม่จากรัก จะฟูมฟักเหมือนเมื่ออยู่ในกลางเถื่อน
ขอโทษที่พี่ผิดอย่าบิดเบือน เจ้าเพื่อนเสนหาจงอาลัย
พี่ผิดก็มาลุแก่โทษ จะคุมโกรธคุมแค้นไปถึงใหน
ต้องขออภัยน้องๆ ที่ไม่ได้ช่วยแปลให้เพราะ ไม่ได้เข้ามาอ่านบันทึกนี้เสียนาน ตอนนี้คนที่ถามคงจบม.๖ กันไปแล้ว
ถอดคําประพันธ์นิจจาใจเจ้าจะให้พี่เจ็บจิตดังเอากริชแกระกรีดในอกผัวเกรงผิดคิดบาปจึงหลาบกลัวพี่นี้ชั่วเพราะหมิ่นประมาทความอื่นไกลไหนพี่จะละเล่านี่เจ้าว่าดอกจะยั้งไว้ฟังห้ามเสียแรงมาว่าวอนจงผ่อนตามอย่าหวงห้ามเสน่หาให้ช้าวันว่าพลางคลึงเคล้าเข้าแนบข้างจูบพลางทางปลอบประโลมขวัญก่ายกอดสอดเกี่ยวพัลวันวันทองกั้นกีดไว้ไม่ตามใจพลิกผลักชักชวนให้ชื่นจิตเบือนบิดแบ่งรักหาร่วมไม่ไยดี ถอด
ให้หน่อยคับ
นิจจาใจเจ้าจะให้พี่เจ็บจิต ดังเอากริชแกะกรีดในอกผัว
เกรงผิดคิดบาปจึงหลาบกลัว พี่นี้ชั่วเพราะหมิ่นประมาทความ
อื่นไกลไหนพี่จะละเล่า นี่เจ้าว่าดอกจะยั้งไว้ฟังห้าม
เสียแรงมาว่าวอนจงผ่อนตาม อย่าหวงห้ามเสนหาให้ช้าวัน
ว่าพลางคลึงเคล้าเข้าแนบข้าง จูบพลางทางปลอบประโลมขวัญ
ก่ายกอดสอดเกี่ยวพัลวัน วันทองนั้นกั้นกีดไว้ไม่ตามใจ
พลิกผลักชักชวนให้ชื่นชิด เบือนบิดแบ่งรักหาร่วมไม่
สยดสยองพองเสียวแสยงใจ พระพายพัดมาลัยตลบลอย
แมลงภู่เฝ้าเคล้าไม่ในไพรชัฎ ไม่เบิกบานก้านกลัดเกสรสร้อย
บันดาลคงคาทิพย์กะปริบกะปรอย พรมพร้อยท้องฟ้านภาลัย
อสนีครื้นครั่นสนั่นก้อง น้ำฟ้าหาต้องดอกไม้ไม่
กระเซ็นรอบขอบสระสมุทรไท หวิวใจแล้วก็หลับกับเตียงนอน ฯ ช่วยแปลหน่อยค่ะ