เมื่อน้องหม่อง ทองดี เจอพี่อาร์มที่น่ารัก..เรื่องราวดีๆของวันนี้
เมื่อน้องหม่อง ทองดี เจอพี่อาร์มที่น่ารัก..เรื่องราวดีๆของวันนี้
บ่ายวันนี้ วันที่ฟ้าเชียงใหม่ใสกระจ่าง..
วันที่ได้กลับมาทำงานในสำนักงาน หลังจากทัวร์ทั่วไทยเสียนาน
น้องธุรการนำกล่องไปรษณีย์ใบใหญ่มาวางบนโต๊ะ
ฮิฮิ.. น้องน้ำฝนหัวเราะเบาๆ “เดี๋ยวนี้มีเพื่อนเป็นคนใต้นะ” “นี่..หน้ากล่องเขียนด้วยว่า “อย่าโยนนะคะ”
เพียงแวบแรกที่ได้ยินก็ทราบโดยความรู้สึกว่าต้องเป็นของ น้องอาร์ม น้องสาวที่น่ารักจาก G2K แน่ๆ..
วางงานที่กำลังทำลง..แกะกล่องเบาๆ ด้วยความรู้สึกตื้นตัน สัมผัสได้ถึงความตั้งใจ ความรัก และ ความปรารถนาดีของผู้ส่ง ของทุกชิ้นล้วนน่ารักน่าทะนุถนอม เหมือนบุคลิกของสาวน้อย ซาบซึ้งใจมาก ทำให้ต้องถอนหายใจลึกๆด้วยความรู้สึกเต็มตื้น หนทางไกลแสนไกลใช่อุปสรรคของความรัก ความคิดถึง และกัลยาณมิตรที่น้องสาวหยิบยื่นให้พี่อ้วน..
ชิ้นแรกที่หยิบ เพราะต้องตา เป็นตัวตุ๊กตาหนังตะลุง (ไม่แน่ใจว่าเรียกถูกหรือเปล่า) ก็ทดลองดึงแขนดู กระดุ๊กกระดิ๊ก..กำลังดึงขึ้นดึงลงสนุกๆ พอดีมีคุณครูวีนัสรินทร์ หรือ “ครูน้อย” ที่ได้ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์สี ของประเทศ สักสัปดาห์ล่วงมาแล้ว เพราะเป็นครูประจำชั้นของ “น้องหม่อง ทองดี” คนดังของประเทศ เดิมมาหาพร้อมสวัสดีทักทาย “อ้าว! ตัวเอง..เขาเห็นอยู่กรุงเทพแหมบๆ กลับมาแล้วหรือ..น้องหม่องล่ะ “นู่นๆ ค่ะ.. ห้องนู้นกำลังดึงตัวไว้ รุมล้อมซักถามกันอยู่ค่ะ มาพบท่านผอ.เขตค่ะ..จึงแวะมาสวัสดี ศน.ด้วย” โอย..ดีใจๆ จะได้เห็นคนดังระดับประเทศ (กว่าจะถูกปล่อยตัวจากการเป็นพระเอกหน้ากล้องคู่ลุงป้าน้าอาทั่วห้อง นานหลายนาทีอยู่ )
- มานี่ลูก มานั่งที่เก้าอี้ข้างๆครูอ้วนนี่ “ดูนี่..ตัวอะไรนี่ รู้จักไหมครับ”(พร้อมดึงแขนเจ้าเมืองกระดุ๊กกระดิ๊ก)
- ไม่รู้จักครับ
- พี่อาร์มเรียกหนังตะลุง.. “รู้จักไหมครับ..หนังตะลุง”
- ไม่รู้จักครับ
- แล้วรู้จักพี่อาร์มไหมครับ..
- ไม่รู้จักครับ
- เฮ้! ไม่รู้จักได้ไง พี่อาร์มน่ารักออก.. (พี่อาร์มขา..น้องหม่องรูปหล่อไม่รู้จักสาวสวยเจ้าค่ะ..)
- ฮือๆ.. แงๆ..
- ไม่รู้จักก็ไม่เป็นไร ..พับเครื่องบินให้ครูอ้วนดูหน่อยได้ไหมครับ
- ได้ครับ
..น้องหม่อง ทองดี นักเรียนชั้น ป.๔ โรงเรียนบ้านห้วยทราย (ข้างบ้านผู้เขียนค่ะ)..
กำลังสาธิตการพับเครื่องบินกระดาษที่โต๊ะทำงานของผู้เขียน
วันจันทร์ที่ ๗ กันยายน ๒๕๕๒
กระดาษที่สาธิตได้รับมาจากประเทศญี่ปุ่น
(ที่เชิญน้องหม่องไปร่วมแข่งขันในวันที่ ๑๖ กันยายน ที่กำลังจะมาถึง)
จากการสังเกต..พบว่าสมาธิมีความจำเป็นมากสำหรับคนพับกระดาษ
พับเสร็จแล้ว..น้องหม่องก็สาธิตการพุ่งเครื่องบินขึ้น
โฮ..เจ้าตัวเล็กถลาร่อนวนไปมาดังมีชีวิต
พับเสร็จ ลุงๆป้าๆ ก็ขอไปเป็นที่ระลึก
ต้องพับหลายลำเลยทีเดียว
กว่าจะปล่อย เด็กชายน้องหม่อง ทองดี ไปเกือบชั่วโมงเห็นจะได้ ในความคิดเห็นส่วนตัว เรื่องนี้หากน้องหม่องไม่เป็นเด็กไร้สัญชาติก็คงไม่ดังมากมายถึงปานนี้ จริงๆแล้วเด็กๆกลุ่มนี้มีเยอะมาก บางโรงเรียนในเชียงใหม่ เขต ๑ มีมากกว่าถึงร้อยละ ๘๐ เพราะเป็นบุตรหลานของคนไทยใหญ่ และ พม่าที่มาเป็นแรงงานในตัวเมืองจำนวนมาก ..นับว่าเด็กชายหม่อง เป็นผู้ได้รับประสบการณ์ชีวิตครั้งนี้ ด้วยความสามารถในการพับกระดาษ ..คิดถึง น้องดร.ชิวขึ้นมาทันที ..ศิลปะการพับกระดาษกับนักวิทยาศาสตร์ ไม่แน่..อนาคตของน้องหม่องอาจเป็นนักวิทยาศาสตร์ก็ได้นิ..
- หนุ่มน้อยไปแล้ว..ก็คิดถึงสาวน้อยเมืองสงขลาต่อ..
- ความตั้งใจและน้ำใจของสาวน้อยที่มีและมอบให้..ซาบซึ้งใจจริงๆ
- ของฝากทุกชิ้น..มีจดหมายน้อยอธิบายอย่างน่ารัก ด้วยคงเกรงผู้รับจะไม่รู้จัก
- น่ารักมากค่ะ..ยืนยันว่าทุกสิ่งอย่างเป็นตัวแทนที่สื่อถึง "มิตรภาพ" ที่ไร้ขีดจำกัดจริงๆ
คำพูดในจดหมายน้อยของ น้องอาร์ม ..สาวน้อยแดนใต้ผู้มากน้ำใจ
ที่เพื่อนๆ ต้องสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน ความน่ารัก และมีอารมณ์ขันของน้องอาร์มด้วย
(ฉบับที่ ๑)
ขนมขี้มอด
เป็นขนมของคนใต้ค่ะ พี่อ้วน และเขาเล่ากันว่าทุกครั้งที่สมเด็จพระเทพฯท่านเสด็จ ท่านทรงขอให้มีผู้นำขนมขี้มอดมาถวายทุกครั้งค่ะ ^_^ ขนมนี้หาทานได้ยากค่ะ เพราะปัจจุบันไม่ค่อยมีคนทำแล้วค่ะ (อร่อยนะคะ) ขนมขี้มอดมีส่วนผสมของข้าวที่นำไปตากแห้ง มะพร้าว น้ำตาล และเกลือค่ะ
พี่อ้วนลองชิมดูนะคะ ^_^
ปล. วิธีกิน : เปิดกระดาษด้านบนออกแล้วกรอกเข้าปากเลยค่ะ..งิงิ (ประทับใจวิธีกินของน้องอาร์มนี่แหละค่ะ)
(ฉบับที่ ๒) N’ มด พวงกุญแจ N’ ปูน้อย พวงกุญแจ N’ กบ
(ฉบับที่ ๓) โรตีกรอบ OTOP ของปัตตานี
(ฉบับที่ ๔) ตัวละครหนังตะลุง
หมายเหตุ ฉบับ ๒-๔ จะนำมาเพิ่มข้อมูล ให้เพื่อนๆได้อ่านด้วยค่ะ เพราะได้รับความรู้เกี่ยวกับวิถีชีวิตของพี่น้องทางภาคใต้ ที่น้องอาร์มได้บอกกล่าวเยอะค่ะ
...ขอบคุณในน้ำใจและมิตรภาพของสาวน้อย น้องอาร์ม ผ่านบันทึกนี้ด้วยค่ะ..
ด้วยรัก จริงใจ และสุดแสนซาบซึ้ง
พี่อ้วน..ค่ะ
"..กับเรื่องราวดีๆของชีวิต ที่อยากบอกกล่าวเพื่อนๆค่ะ.."
ความเห็น (25)
สุขกาย สบายใจนะครับ
แต่สำหรับผมนั้น ไม่ได้นอนมาสองคืนแล้วครับ...
พรุ่งนี้จะเดินทางไปมุกดาหาร...
ชีวิตยังเป็นเช่นนี้...
สมาธิผมยังมั่นคง-แต่สังขาร ก็โรยราก่อนวัยไปมากโข
....
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน
- ดีใจค่ะ..ที่อาจารย์แวะมาทักทาย
- ไม่ได้ไปเยี่ยมอาจารย์แผ่นดินเลยค่ะ นานแล้ว
- ไม่ถามแล้วว่า..เหนื่อยไหม
- ขนาดไม่ได้นอนตั้งสองคืนมาแล้ว..
- อึมมม..ไม่สบายใจหรอกค่ะ ที่ได้รับฟังเช่นนี้
- แม้ว่าเป็นการกระทำที่ตัวเองก็เคยทำเช่นกัน
- เหมือนกับเราทำร้ายร่างกายโดยไม่รู้ตัว
- อาจารย์บอกเองว่า..สังขารโรยไปก่อนวัยมากโข
- นี่ละมังคะ ..ผลกิดจากเหตุ..
- อยากให้อาจารย์พักผ่อนให้มากขึ้นนะคะ
สวัสดีครับ
มาจับผิดๆๆ (ได้รางวัลไหม)
อู้ เจอคนดังด้วย น้องหม่องพับกระดาษเก่ง ต้องเจอคุณครูพี่ชิว
กินขนมขี้มอด ต้องฉีกปลาย แล้วเทเข้าปาก อร่อยกว่า อิๆๆๆ
นอนหลับสบายดีนะครับ ;)
สวัสดีค่ะ
- เห็นภาพน้องหม่องแล้วแสนจะชื่นใจ
- และแสนจะดีใจ กับภาพความน่ารักของน้องอาร์ม ชาวสงขลา
- บ้านเดียวกับครูอิง ชาวสงขลา ก็น่ารักแบบนีแหละค่ะ อิ..อิ...อิ...
- เขาถึงเรียกกันว่า "สงขลาเมือผู้ดี" ไงค่ะ แหะ แหะ แหะ
- ขอบพระคุณ ศน. อ้วนค่ะ ที่นำสิ่งดี ๆ มาฝากกัน
- มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
สวัสดีค่ะ ท่านศน.อ้วน
เข้ามาเยี่ยมท่านศน.คนเก่งค่ะ คิดถึงมาก ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ..คุณครูภาษาไทยคนเก่ง(ตัวจริง)
- แก้ไขแล้วค่ะ ๑ คำในบันทึก
- แต่ที่คุยกับอาจารย์แผ่นดิน ผิดอีก ๑ มือไว ไม่รอบคอบดังเดิมค่ะ (เห็นแล้วววว..)
- ยังมีที่ไหนอีกคะ..
- ใช่แล้วค่ะ..เห็นน้องหม่องก็คิดถึงอีกหนึ่งน้อง ..น้องชิว..
- สวทช.แหละค่ะ ที่จะเป็นผู้พาน้องหม่องไปในสัปดาห์หน้านี้
- ดูลีลาการพับแล้ว สมาธิถูกดึงและเบี่ยงเบนค่ะ จากผู้ชมรอบโต๊ะ
- คุณครูก็เห็นจุดนี้แล้ว และก็จะนำไปบอกในการเตรียมตัวค่ะ
- สำหรับขนมขี้มอดแสนอร่อย..ขำๆวิธีกินของน้องอาร์มค่ะ
- "กรอกเข้าปากเลย" (อิอิ..เหมือนจับยากรอกปากเด็กๆเลยละ)
- ม่ายเอาแล้ว..เดี๋ยวน้องอาร์มจะอมยิ้มแก้มป่อง (แล้วต่อไปพี่อ้วนก็อด)
- คนใต้เหมือนกันก็เลยรู้จักวิธีกินขนมให้อร่อยใช่ไหมล่ะคะ
- พี่อ้วนแจกขนมให้น้องๆในห้อง ทำตามขั้นตอนที่น้องอาร์มบอกแหละค่ะ
- โอย...เลอะแก้มเลยค่ะ เพราะฉีกกระดาษกว้างไป
- อร่อยจริงๆค่ะ กลิ่มหอมของข้าวคั่ว หอมไปทั่วเชียว ทำให้คิดถึงข้าวคั่วของแม่ค่ะ
- เคยคั่วให้แม่..แล้วก็เอามาตำ ใส่ห่อนึ่งไก่ (ห่อหมกไก่ใบยอค่ะ)
- ขณะตำ ก็แอบหยิบใส่ปากไปด้วย อร่อยมากค่ะ แต่ไม่หวานเหมือนขนมขี้มอดของน้องอาร์ม
- คนใต้ใจดีจัง
- ขอบคุณมากค่ะ..กินอิ่มนอนหลับสบายดีค่ะ
- คนถามล่ะคะ..สบายดีไหม คงเหนื่อยเช่นเคย
- รักษาสุขภาพด้วย.. (ไม่เหมือนผู้บ่าวข้างบนนะคะ)
ระลึกถึงเสมอค่ะ..พี่อ้วน
สวัสดีค่ะพี่อ้วน
กำลังนึกๆอยู่ว่าของที่ส่งไปจะถึงพี่อ้วยไหมน้อ...อิอิ
ดีใจมากๆค่ะที่พี่อ้วนชอบของที่ส่งไปให้ค่ะ ลายมืออาจจะไม่สวยนะค่ะ แต่ตั้งใจเขียน
และส่งให้ด้วยใจ เช่นเดียวกับที่พี่อ้วนส่งสิ่งดีดี ของกินแสนอร่อย และกำลังใจดีดีมาให้ค่ะ
พี่อ้วนทานขนมแล้วบอกอาร์มด้วยนะค่ะ ว่าอร่อยไหม อิอิ
รักและคิดถึงพี่อ้วนเสมอค่ะ ^_^
- พี่ศน อ้วนครับ
- ตัวหนังที่พี่ได้เป็นตัวพระครับ
- ว่ากันว่า....(ทำให้พี่อยากทราบ ฮ่าๆๆ)
- ยังมีอีกลายตัวเช่น ไอ้เท่ง ไอ้นุ้ย สะหม้อ ฯลฯ
- เห็นมิตรภาพที่ไร้ขีดจำกัดครับพี่
- ใครพบไอ้(คุณ)เรืองบ้างครับ
- เห็นว่า ตัดสินเปตองตัวดำ(ปกติก็ดำอยู่แล้ว)เหลือแต่ตา
- ฮ่าๆๆ
สวัสดีครับ พี่อ้วน
มาร่วมดีใจด้วยคนครับ สำหรับของฝากจากน้องอาร์ม ผมคิดว่าจริงๆ แล้วของต่างๆ นี่เป็นเพียงสัญลักษณ์ที่เป็นรูปธรรมเท่านั้น เพราะแก่นแท้ก็คือ ความรัก ความนับถือ และความระลึกถึงที่มีให้กันครับ
กรณี น้องหม่อง นี่มีหลายมิติทีเดียว เป็นประเด็นที่สังคมไทยต้องแก้ไขไปทีละเปลาะ ไม่ว่าเรื่องของคนไร้สัญชาติ ความสามารถของเด็กไทย หรือแม้แต่เรื่องทางเทคนิคอย่างเครื่องบินกระดาษพับ
เฉพาะเรื่องเครื่องบินกระดาษพับนี่ จริงๆ แล้วมีการศึกษาอย่างละเอียดในต่างประเทศว่า รูปร่างแบบไหนถึงจะบินได้นาน แบบไหนบินได้เร็ว แบบไหนบินผาดโผน (เช่น ขว้างขึ้นไปแล้ว บินลงมาเป็นเกลียววนสวยงาม) หรือแบบไหนที่บินพุ่งเข้าเป้าได้แม่นยำ (มีแข่งแบบนี้จริงๆ ครับ)
ในบล็อกพับกระดาษนี่ ผมนำมาใส่ไว้ 2 แบบครับ เป็นแบบที่ญี่ปุ่นออกแบบไว้ และทดสอบแล้วว่าใช้งานได้ดี
เครื่องบินแบบคลาสสิค (Classic Plane)
เครื่องบินปลาหมึก (Cuttlefish)
ถ้ามีคุณครู หรือเด็กๆ คนไหนสนใจ ก็ลองพับดูได้ครับ ^__^
สวัสดีค่ะ..ครูอิงคนสวย
- บันทึกนี้ ศน.อ้วนอยากบอกกล่าวถึงสิ่งดีงามในชีวิตที่ได้พานพบค่ะ เป็นความสุขลึกๆจากใจ
- ความเป็นกัลยาณมิตรที่พวกเราผองพี่น้องต่างหยิบยื่นให้แก่กันและกัน ด้วยรัก ด้วยใจ แม้จะไม่รู้จักตัวตนกันมาก่อนก็ตาม
- ดังเช่นครูอิงค่ะ..มาทุกครั้งมิพลาดดอกไม้แสนสวยที่หอบมาฝาก ศน.อ้วนและเพื่อนๆ
- น่ารักที่สุดค่ะ
- เพียงเท่านี้..ก็แสนยิ่งใหญ่ในความรู้สึกและความทรงจำค่ะ
- อิอิ..คนสงขลาน่ารักจริงๆค่ะ
- ขอบคุณๆ ค่ะ
ด้วยความจริงใจค่ะ..ศน.อ้วน
ครูตาจ๋า..
- คิดถึง คิดทึ้ง คิดถึง เหมือนกันค่ะ
- ครูตาเหนื่อยอะป่าวค่ะ..
- วันนี้ ศน.อ้วนเหนื่อยน้อยค่ะ ..
- จึงแว๊บๆมาคุยกับเพื่อนๆได้
- เสื้อสีส้มจ๊าบมากๆๆๆ
- แล้วเราต้องได้พบกันอีกนะคะ
คิดถึงเสมอค่ะ..ศน.อ้วน
น้องอาร์มจ๋า..
พี่อ้วนขอบคุณในน้ำใจของสาวน้อยมากค่ะ..สุดแสนซาบซึ้ง..ดังเช่นที่น้องดร.ชิวพูดแหละค่ะ.."แก่นใจ" ของผู้ให้ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดๆ แม้เพียงคำพูด ..อิอิ..พี่อ้วนยังซึ้งเลยยย
ขนมขี้มอดอร่อยมากค่ะ..เป็น OTOP ภูมิปัญญาที่แสดงถึงวิถีชีวิตของคนในท้องถิ่นได้ชัดแจ๋วนะคะ ..ทุกภาคมีข้าวคั่ว แล้วแต่ว่าแต่ละภาคจะคิดปรุงแต่งให้ออกมาเป็นเช่นไร และก็ช่างเหมาะเจาะกับแต่ละบ้านแต่ละชุมชนด้วย
บ้านพี่อ้วนมีข้าวควบ เป็นแผ่นๆเหมือนแผ่นซีดีขนาดยักษ์ ปิ้งแล้วหอม ๆ ตามสี่แยกไฟแดงก็จะมีพ่อค้าแม่ค้าหาบขาย เวลากัดแล้วก็จะดังควั๊บ..ควั๊บ จึงได้ชื่อข้าวควบ (ไม่ได้หมายถึงควบกันเป็นคู่ๆ ค่ะ..อิอิ) เหมือนขนมขี้มอดของน้องอาร์มก็เหมือนขี้มอดจริงๆ ..นี่แหละเน๊าะ พี่อ้วนถึงรักนักรักหนากับภูมิปัญญาของปู่ย่า ตาทวด ที่สรรค์สร้างไว้ให้ลูกหลาน
พี่อ้วนก็ขออนุญาตน้องอาร์ม เอาภาพและเกร็ดความรู้มาบอกเล่าให้เพื่อนๆได้รู้จักของดีๆ ของทางภาคใต้ ที่หลายๆท่านอาจยังไม่เคยเห็น เผื่อท่านใดมีโอกาสได้ไปเที่ยวก็จะได้ทราบเป็นข้อมูลด้วย ..นะคะ
ขอบคุณจากใจจริงของพี่อ้วนอีกครั้งหนึ่งค่ะ..
สวัสดีครับ
ขอแนะนำให้ประยุกต์ขนมขี้มอดของน้องอาร์ม กับเครื่องบินพับกระดาษของน้องหม่อง
และเึทคนิคการพับให้ลงตรงเป้าของดร.ชิว
เราจะได้เครื่องบินกระดาษพับสอดไส้ขนมขี้มอด ที่ส่งตรงถึงเป้าหมายครับ ;)
สวัสดีเจ้า..น้องบ่าวคนเก่ง
- ว้า..อุบไว้อีก
- เล่าเหอะ..นะคะ
- อยากรู้จริงๆด้วยแหละค่ะ..น้องอาร์มบอกว่า "ตัวที่ให้..คือตัวเจ้าเมืองค่ะ"
- เข้ามาเล่าต่อนะคะ..พี่อ้วนจะรอ
- พี่อ้วนก็รอ "คุณเรือง"อยู่ค่ะ
- พูดเสียเห็นภาพเชียวค่ะ..กรรมการเปตอง เหลือแต่ตา
- ระวังเด้อค่า...คุณเรืองจะงอนตุ๊บป่อง
- (ฮา)
............^_^...........
สวัสดีค่ะ..น้องชิว
ดีใจค่ะ..น้องชิวมาเยี่ยมน้องหม่อง และมาร่วมรับความสุขกับพี่อ้วนด้วย เป็นความเบิกบานของชีวิตอย่างยิ่งค่ะ..ไม่ใช่เพราะของฝาก ดังที่น้องชิวเห็นด้วยแหละค่ะ แต่เป็นมิตรจิตมิตรใจของผู้ให้.. โดยเฉพาะเด็กๆวัยรุ่นน่ารักๆ รู้จักหาของกระจุ๊กกระจิ๊กที่ล้วนแต่เป็นของที่เป็นสื่อแทนความเป็นท้องถิ่น ..พี่อ้วนคิดว่าเพื่อนๆก็คงเห็นด้วยกับน้องชิว..ถึงคำว่า "มิตรภาพ" ที่ไร้ขีดจำกัดจริงๆ
สำหรับน้องหม่องนั้น จริงๆด้วยค่ะ..เป็นเรื่องที่ทุกภาคส่วนต้องได้รับรู้และแก้ปัญหาไปทีละประเด็น ในส่วนของภาคการศึกษา พรบ.การศึกษาแห่งชาติ ได้กำหนดไว้ชัดเจนว่าเด็กๆที่อยู่ในประเทศไทยทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานอย่างเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเรียนเก่งหรือเรียนอ่อน หรือจะเป็นลูกใครก็ตาม
ณ วันนี้เป็นโอกาสและจังหวะชีวิตของน้องหม่องที่ได้รับการเปิดตัว โดยทั้งหมดไม่ได้เกิดจากเจ้าตัวเอง ในมุมมองของพี่อ้วนก็ว่าดีค่ะ คุยกับท่านผอ.โรงเรียนเล่นๆวานนี้ค่ะว่า โห..คนเรานี่เวลาจะดังขึ้นมาอะไรก็ฉุดไม่อยู่เนอะ แต่เดี๋ยวนี้ ยุคนี้ ทั้งดังและดับ มาเร็วไปเร็วค่ะ..เหมือนติดจรวด ไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม
เครื่องบินของน้องหม่อง..หากตามที่น้องชิวอธิบายเป็นแบบบินผาดโผนค่ะ คือสังเกตดูจากการขว้างขึ้นไปแล้วบินวนเป็นเกลียวค่ะ เหมือนสว่าน ควงลง สักสองชั้น และก็ฉวัดเฉวียนไปอีกไกลๆ ก่อนที่จะร่วงลงพื้น
เมื่อหลายเดือนก่อนพี่อ้วนไปอบรม ก็ได้ร่วมกิจกรรมพับจรวดค่ะ สนุกมาก (พี่อ้วนเรียกว่าจรวดเพราะรูปร่างไม่เหมือนเครื่องบินค่ะ..ปลายแหลมๆ เหมือนเครื่องบินแบบคลาสสิค (Classic Plane)ของน้องชิวค่ะ) วิทยากรกำหนดว่าผู้เข้าเป้าคือผู้ชนะ ..สนุกมากค่ะ
มีภาพให้ดูด้วยนะคะ..พี่อ้วนสุดสวิงเต็มที่ค่ะ..อิอิ
ว้า..ครูภาษาไทยพูดให้งงค่ะ
- ดีใจ ได้พบคนดัง
- อิอิ
- ให้กำลังใจน้องหม่องครับ
- เด็กไทย ถ้าตั้งใจทำอะไรแล้ว
- ไม่แพ้ชาติใดในโลกครับ
- อิอิ
สวัสดีค่ะ..น้องโย่ง
- นานแล้วนะคะ..ที่เราไม่ได้คุยกัน
- สบายดีนะคะ
- ขอบคุณค่ะ ที่น้องโย่งมาให้กำลังใจน้องหม่อง
- ใช่แล้วค่ะ..โอกาสเป็นสิ่งสำคัญ สำหรับความสามารถนั้นพี่อ้วนเห็นด้วยค่ะ ว่าเราไม่แพ้ชาติใดๆในโลก
- เราก็คงได้เพียงให้กำลังใจค่ะ และคอยเฝ้าลุ้น..
คิดถึงเสมอค่ะ..พี่อ้วน
สวัสดีค่ะ
- พี่คมและลิงน้อยที่โรงเรียนติดตาม..เรื่องของน้องหม่องมาตลอดค่ะ
- ดีใจกับน้องหม่องมากค่ะมิตรภาพ...ไร้ขีดจำกัดเสมอนะคะ
- เห็นสิ่งของที่เป็นสัลักษณ์ของท้องถิ่น..ที่มีคุณค่ามากจากผู้ให้และผู้รับมากนะคะ
- จะติดตามต่อค่ะ และจะฝึกพับจรวดแบบน้องหม่องบ้างค่ะ
- ขอขอบพระคุณค่ะ
มาเยี่ยมชมน้องหม่อง..ที่โรงเรียนน้องหม่องมีแต่ชื่อ..นามสกุลก็ไม่มีค่ะมีอยู่ 2 คนพี่น้อง..ก็น่ารักดีแกไม่ดื้อพยามเรียนภาษาไทยอย่างตั้งใจ..เสียดายตอนนี้ไม่ได้สอนประถมแล้วแกอยู่ป.5ค่ะตอนนี้..เลยไม่ทราบความเป็นไปของแกค่ะ..
เชียร์น้องหม่องอะคับ
คือว่าผมไม่ใช่ครู ไม่ใช่ศน.ด้วย โพสได้ปะคับ (ไม่รู้เวปเพจของรร.บ้านห้วยทราย อะ)
แต่ผมดูรายการชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร ของน้องแล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ
แล้วก็รู้สึกทึ่งมากกับความเสียสละ ความทุ่มเท ของครูใหญ่(ผอ.)กับคุณครูผู้หญิงอีกคนที่คอยทำเรื่องให้น้องเค้า
ขอให้น้องหม่องกับคุณครูทั้งสองมีความสุขมากๆนะครับ
ถามจริง ๆ เหอะครูประจำชั้น หรือครูอัตราจ้างวิทยาศาสตร์ที่เป็นคนสอนน้องหม่อง....แล้วใครทำให้คะแนนผลสำฤทธิ์ทางการเรียน
นักเรียน ร.ร.บ้านห้วยทรายดีขึ้น.... ทุกวันนี้คุณมองถึงความสำคัญของเขาบ้างใหม...
อุตสาห์เจียระไนหินมาเป็นเพชร...แล้วคุณ ๆๆ ไม่ยกย่องเขาบ้างหรอ..... กับคำว่า " ครูอัตราจ้าง "
ทุกวันนี้คุณ ๆ ให้ความสำคัญเขามากแค่ไหน.. ..เขาเจียระไนเพชรให้ครูประจำชั้น...กับ ผู้อำนวยการ...แล้วคุณตอบแทนเขาอย่างไรบ้าง....
....ข้าพเจ้าไม่เห็นมี..บุคคลใดพูดเลยว่าในฐานะครูประจำชั้นก็ได้ให้ความรักเอาใจใส่..และมอบหมายให้ครูอัตราจ้าง วิทยาศาสตร์ คณิต พลศึกษา เป็นผู้ฝึกสอนและแนะแนวทาง..นำพาไปแข่งขันจนได้รับรางวัลและมีโอกาสรับใช้ประเทศ... เหนื่อยใจมากกับการมอบอาหารชั้นเลิศ..ใส่พานให้ครูประจำการและผู้อำนวยการ...ซึ่งธรรมเนียมปฏิบัติผู้น้อยค้ำคออยู่...หวังเป็นอย่างมากว่าสักวันหนึ่งเขาจะเมตตาหาตำแหน่งมาบรรจุให้.....อนาทแท้ครูอัตราจ้างไทย......กี่ปีแล้วที่ สพท.เขต 1 เชียงใหม่ไม่มีการเปิดสอบบรรจุภายในให้กับกลุ่มครูอัตราจ้าง กับพนักงานราชการ....จะทนอยู่อย่างนี้หรือ...โรงเรียนจะยอมเสียครูดีมีความสามรถไป...
...............จะมีใครเห็นใจครูอัตราจ้างบ้าง..............เง้อคงทนกันต่อไป....ปิดทองหลังพระเหอะน้องเอ๋ย...ชพค.ก็เก็บหลายบาทอยู่..ครูคงตายกันเยอะ...เดี๋ยวมีตำแหน่งว่าอยู่...คุณหญิงท่านก็เร่งบรรจุครูเพิมอยู่...สพท.เชียงใหม่เขต 1 พิจารณาหน่อยเถอะครับ...............
......................................................ทำเพื่อเด็กต่อไป.............................สู้....
ครูอุบล ฯ
น้องหม่องไม่ใช่พม่า
ทองแท่งงามของไทย
ดีไปหมดฝีมือไม่รองใคร
เราคนไทยเอาใจช่วย หม่อง ทองดี
นายช่างพิทักษื นิลพงศ์
นายช่างโยธา อบต.เสาเภา
น้องมองเราเลือดเดียวกัน จากพี่คนปักษ์ใต้
อยากฝากคำพูดถึงน้องมอง ว่าพี่เป็นคนไทปักษ์ใต้(ภาคใต้ของประเทศไทย) พี่ภูมิใจในตัวน้องมาก ในฐานะที่เป็นคนเชื้อชาติไทด้วยกัน น้องรู้หรือเปล่าว่าความสามารถทุกอย่างในตัวน้องมองนี้ น้องได้รับสายเลือดความเก่งฉลาดมาจากบรรพุบุรษของเรานะน้อง เราเลือดเดียวกัน แม้วันนี้เราเชื้อชาติไทจะรวมปึกแผ่นเป็นราชอาณาจักรเหมือนดังสมัยล้นเกล้ารัชกาลที่ 1-4 ได้ ซึ่งในตอนนั้นดินแดนของที่พ่อแม่น้องมองเคยอาศัยอยู่นั้นทรงมีล้นเกล้า ร.1-4 เป็นร่มโพธิ์ร่มไทป้องป้องดูแลทุกข์สุขปวงชนชาวไท แต่ด้วยการที่เราถูกแบ่งแยกดินแดนโดยคนต่างเชื้อชาติเข้ามารังแก รุกราน ทำให้ดินแดนพร้อมคนไทต้องตกไปอยู่ภายใต้การดูแลของคนเชื้อชาติอื่น ซึ่งพ่อแม่ปู่ย่าของเราต้องกลืนน้ำตาเพราะถูกรังแกจากคนต่างเชื้อชาติ และต้องอยู่กันคนละประเทศ พรัดพรากจากญาติพี่น้องคนไทด้วยกัน
วันนี้ขอให้น้องมองสรรเสริญท่านนายกรัฐมนตรี ท่านคือผู้กู้อิสรภาพให้กับน้องมอง ให้กับคนไทอีกครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ชาติไท
สาเหตุเพราะว่าน้องมองกับท่านนายกรัฐมนตรีเป็นคนเลือดเดียว ดังนั้นพ่อแม่คนเดียวกันเลือดเดียวกันย่อมไม่ทอดทิ้งกันแน่ เพราะเราคือคนไท
สุดท้ายนี้ขอให้น้องพัฒนาประเทศไทยของเราไปด้วยกัน สำหรับดินแดนบรรพบรุษของเราในรัฐฉานที่โดนเขาเข้ามาขโมยไปจากพีน้องคนไท เข้ามารังแกพี่น้องคนไท ขอให้ไปหน้าที่ของเจ้ายอดศึกในการทวงอิสรภาพคืนสู่คนไทจากชาวต่างเชื้อชาติ และให้มีความสงบสุขแก่พี่น้องไทเหมือนดังสมัยล้นเกล้า ร.1-4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
รบกวนอ่านข่าวนี้กันหน่อยนะคะ
http://gotoknow.org/blog/archanwell-and-stateless-and-nationalityless/300924
ถ้าเอาเรื่องทุนการศึกษาไปผูกติดกับสัญชาติไทยอีก แล้วน้องจะได้ทุนไหมคะเนี่ย
น้องหม่องดีใจที่ได้ทุนการศึกษา ฝันของแกจะสลายเอาง่ายๆ ไหมคะ
ไม่สบายใจที่อ่านข่าวนี้ค่ะ