จากคุณกิจเป็นคุณอำนวย

อากาศในวันนี้ที่สุพรรณบุรี บอกได้คำเดียว ว่าสมควรแก่การจัดการระบบสมองของตนเองให้หยุดพัก โดยการหลับตาและหายใจลึกๆ สูดอากาศที่แสนจะบริสุทธิ์เข้าปอดแบบเต็มพิกัด เพราะถ้าใครได้เคยเข้ามาที่ข้าวขวัญ และมีโอกาสมานอนค้างอ้างแรมกันแล้ว ก็คงพอจะนึกภาพที่ฉันบรรยายไว้ได้ดีทีเดียว แต่ใจฉันก็ยังอิ่มไม่เต็มที่เมือ่กำลังหวนคิดถึงพื้นที่ที่ตัวเองเป็นพี่เลี้ยงอยู่ นั่นก็คือ บ้านหนองแจง อ.ดอนเจดีย์ ว่าป่านนี้จะมีละอองฝนโปรยไปกระทบพื้นดินที่แห้งกรังเหมือนพื้นที่อื่นแล้วหรือยัง...ฉันไม่รอช้า รีบใช้เครื่องมือสื่อสารโทรหาน้าเบี้ยว ไทยลา หัวหน้ากลุ่มชาวบ้านทันที " บ่เจ๋อฝนเลย สักเม็ด หัวหน่าซมพู่" (กรุณาอ่านให้ได้อรรถรส) แค่นี้ใจฉันก็รับรู้ถึงความห่อเหี่ยวของหัวใจชาวนาแล้ว บ้านอื่นเมืองอื่นเค้ากำลังเตรียมเต็มที่กับการทำนา แต่หนองแจง แหงนหน้ามองฟ้า ก็ยังปราศจากฝน ตอนนี้ฉันมีเวลาเจอชาวบ้านของตัวเองน้อยมาก นับตั้งแต่โรงเรียนชาวนาหลักสูตรที่ 3 จบลงไปตั้งแต่เดือนมีนาคม ทั้งฉันและชาวบ้านต่างก็หยุดปฏิบัติภาระกิจเพื่อชีวิตไมได้แตกต่าง ขณะที่ฉันกำลังขมักเขม้นในการรับแขกที่มาเยี่ยมเยือนองค์กรในแต่ละสัปดาห์ที่แทบจะไม่ได้หยุดนับแต่เดือนเมษายน ชาวบ้านของฉันต่างก็ถือโอกาสที่เราไมได้มาเจอกันที่โรงเรียนไปรับจ้างเป็นแรงงานขุดมัน หรือตัดอ้อย ตามสภาพของตนเอง ด้วยหวังว่า ช่วงเวลาที่เพื่อนเค้าทำนากันได้ แต่ตัวเองไม่มีสิทธิ์ได้ทำ ขอเพียงช่วงเวลาหนึ่งที่จะได้มีโอกาสหารายได้เข้าสู่ครอบครัว และทุกคนในข้าวขวัญก็เข้าใจในจุดนี้ดี เพราะฉนั้น ถ้าถามว่าในช่วงนี้ที่มีแขกมาเยือนเรา และถ้าประสงค์จะเข้าพื้นที่แล้วล่ะก็ จะไม่มีบัญชีหมู่บ้าหนนองแจงอยู่เลย ด้วยข้อจำกัดดังกล่าว ซึ่งระยะห่างหรือรอยต่อของช่วงเวลาที่ห่างเหินกันไปนี่แหล่ะ คือข้อพึงระวังที่คุณอำนวยในพื้นที่ทั้งหลายควรจะใส่ใจ เพราะกิจกรรมโรงเรียนชาวนาของข้าวขวัญที่ใครหลายคนอาจได้รู้จัก ว่า เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่เน้นการใช้เวลาที่มีมาพบปะกันอย่างต่อเนื่องในทุกๆสัปดาห์ เพื่อสร้างความต่อเนื่องทั้งในเรื่องของกิจกรรมและความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น อันมีความหมายเชิงลึกมากกว่า เจ้าหน้าที่และเกษตรกร พวกเราเองก็กังวลเหมือนกันว่า ในระยะที่ชาวนาไมได้เข้าร่วมกิจกรรมในโรงเรียนอย่างต่อเนื่องนั้น อาจจะทำให้นักเรียนชาวนาบางคนหลุดไปจากกระบวน แต่พวกเราก็มีวิธี ฉะนั้น ในระหว่างการรอปรับปรุงและพัฒนาองค์ความรู้ใหม่ๆ เพื่อที่จะวางแผนปรับหลักสูตรการเรียนรู้อยู่นั้น เนื้องานที่เข้ามาหนักๆในระยะนี้ นั่นก็คือ การอบรมการเป็นนักจัดการความรู้ โดยการใช้ KM ให้กับองค์กรต่างๆที่มีความมุ่งมั่นจะพัฒนาศักยภาพของตนเอง ก็ทำให้พวกเรามีกิจกรรมพิเศษทำร่วมกับคุณกิจ ที่ในวาระนี้ ก็ได้ยกระดับตัวเองเป็น "คุณอำนวย" ไปในตัว ถึงมันจะหนักที่ตอ้งรับแขกบ่อย แต่นักเรียนชาวนาหลายคนก็บอกว่า มันเป็นการทบทวนความรู้ของตนเองในช่วงเวลาของการห่างหายจากโรงเรียนได้ดี ซึ่งแน่นอนว่าถ้า คุณกิจ คิดเช่นนั้น ก็ทำให้พวกเรามีกำลังใจในการทำงานร่วมกับชาวบ้านต่อไป....