ธารน้ำแข็งเบื้องหลังคือ...... คือบททดสอบหัวใจแกร่ง


 

                พี่เคยพูดกับน้องว่า "ที่ไหนอยู่แล้วมีความสุข ....ให้อยู่ที่นั่น  อยู่กับคนที่เห็นคุณค่าของเรา" แล้วภาพแห่งความสุขก็จะอยู่กับเราเสมอ

 

                นึกย้อนไป...สมัยเป็นเด็ก น้องสาวคนนี้ เคยทดสอบหัวใจของตนเอง  ด้วยการเดินเท้าจากบ้านในตลาด ถึงบ้านในสวน(ช่วงที่ย้ายมาจากนครปฐมใหม่ ๆ บ้านในสวนยังสร้างไม่เสร็จ) อายุน้องสาวตอนนั้นประมาณ 5 - 6 ขวบ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่สมาชิกในครอบครัวบางส่วนต้องติดสอยห้อยตามไปกับพ่อที่บ้านในสวน ส่วนที่เหลือต้องอยู่กับแม่ 

                พี่จำได้ว่า....วันนั้นเป็นวันหยุดเรียน  พ่อเรียกลูก ๆ ที่พอจะช่วยพ่อได้ ให้ขึ้นรถไปบ้านในสวน ลูกที่ยังเล็ก ๆ ก็จะอยู่กับแม่  เมื่อพ่อออกรถไปแล้ว....ภาพเบื้องหลังนั้น... ตัวพ่อเอง และสมาชิกในรถหารู้ไม่ว่า...มีใครอีกคนที่ ตะโกน เรียก!!!!พ่อ  และโบกมืออยู่ไหว ๆ  เพื่อบอกอะไรบางอย่าง  แต่...ก็ไม่มีใครได้ยิน หรือสังเกตเห็นได้

.....

.....

                เมื่อมาถึงสวน ต่างคนก็จับโน่น ทำนี่กันตามความสามารถที่แต่ละคนจะทำได้ ตามคำสั่งของพ่อ   พี่ยังคงระลึกถึงวันนั้นได้ดี และไม่เคยคิดเลยว่า...หัวใจของน้องสาวคนนี้จะแข็งแกร่งกว่าที่คิด... ด้วยวัยเพียงแค่นั้นกับระยะทางจากบ้านในตลาดถึงบ้านในสวน  ระยะทางหาใช่แค่เพียง 1 หรือ 2 ก.ม.ไม่..... แต่ระยะทางตลอดเส้นทางนั้นร่วม 20 ก.ม.

                สิ่งทุกคนตกใจ!!  เพราะเบื้องหน้าของพวกเรา คือ...ภาพของน้องสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า ด้วยเนื้อตัวกร้านแดด.... เพราะอะไรหรือ? น้องถึงทำได้ขนาดนี้   มันผิดวิสัยของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ต้องเดินตามทางกลางแดดตลอดเส้นทาง 20 ก.ม. เพื่อ...มาให้ถึงตามความตั้งใจของตนเอง

                พ่อเข้าไปอุ้ม...น้อง  .... "มาได้อย่างไร?  แล้วแม่ไปไหน?  ใครมาส่ง?"  แล้วอีกหลาย ๆ คำถาม

                พี่จำได้ ว่า น้องพูดทั้ง ๆ น้ำตา...ว่า  "หนูเรียกพ่อแล้ว  แต่พ่อไม่หยุด หนูอยากมากับพ่อ หนูเลยวิ่งตามรถ" และเดินมาตลอดทาง เมื่อหิวน้ำก็แวะเข้าไปบ้านข้างทาง  ขอน้ำเขากิน.....  วันนั้น พ่อต้องรีบขับรถกลับบ้านในตลาด เกรงว่าเรื่องราวจะมากไปกว่านี้  เพราะรู้ว่าแม่ต้องเป็นห่วงและเป็นกังวลมากแค่ไหน

....

....

....

....

                ย้อนเรื่องราวในอดีต....เมื่อนำมาใคร่ครวญกับหลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

                พี่รู้ว่า...หัวใจของน้องเจ็บปวดแค่ไหน? บนเส้นทางของชีวิต ที่บางครั้งยากที่จะปฏิเสธ  ยากที่จะโยนทิ้ง  แม้นจะไม่ยินดีที่จะรับ...แต่ทุกอย่างก็เป็นไปตามเหตุ ตามปัจจัยโดยแท้

                ชีวิต..... มีเพียง สิ่งสองสิ่งที่สลับกันไปมา..ให้เราเรียนรู้

                เมื่อยอมรับได้     "สุข..ก็รู้ว่าสุข  ทุกข์...ก็รู้ว่าทุกข์"

                มาถึงวันนี้ พี่ยังคงนับถือหัวใจที่เข้มแข็งของน้องสาวคนนี้ เสมอ

 

             

                เบื้องหน้าอาจมีทั้งสิ่งที่ทำให้ใจเป็นสุข และทุกข์ ระคนกันไป  แต่เบื้องหลังหากเปราะบาง ก็คงเป็นเพียงน้ำแข็งที่ละลายแล้วเท่านั้น 

                พี่รู้เสมอว่า  "ธารน้ำแข็งที่สวยงาม ต้องยืนหยัดด้วยอุณหภูมิที่คงที่สม่ำเสมอ หากหลอมละลายแล้ว ธารน้ำแข็งจะไม่งามดั่งในรูป .....   ฝันที่วาดไว้...ก็คงเป็นเพียงแค่ความฝันหาเป็นจริงได้ไม่"

....

               ลูกเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ...ที่ยังคงเหลืออยู่ 

                น้องสามารถเริ่มต้นใหม่กับชีวิตได้เสมอ ตราบใดที่น้องยังมีความหวัง

            น้องเคยพูดกับพี่ว่า ลูกเรียนเก่ง...ลูกอยากเรียนแพทย์

....

 

                พี่และทุกคนในครอบครัวจะคอยเติมฝันให้น้องเสมอ  อย่าท้อทอย  อย่ายอมแพ้.... ต่อโชคชะตา

                อาจมีใครที่เคยผิดหวัง  อาจมีใครที่เคยล้มเหลว อาจมีใครที่เคยร้องไห้มาทั้งชีวิต

 

                แต่พี่เชื่อของพี่เสมอว่า...ความแข็งแกร่งของหัวใจที่น้องเคยแสดงออกมาให้ทุกคนเห็นในวัยเด็กยังคงอยู่ในตัวของน้องเสมอ   มาสร้างสิ่งมหัศจรรย์  ให้เกิดขึ้นเหมือนธารน้ำแข็งเบื้องหลัง   เพราะพี่รู้ว่าน้องของพี่ทำได้

 

 

 

และพี่หวังอยู่ในหัวใจลึก ๆ ของพี่เสมอ

ร้องไห้เสียใจได้ แต่อย่าหมดหวังและสิ้นหวังในหัวใจ

ความแข็งแกร่งทางจิตใจ แม้นมีสิ่งมากระทบให้สึกกร่อนลง

แต่ก็มิอาจทำลายสิ่งสวยงามที่ปรากฏอยู่ในจิตใจลงได้

และวันนั้น... หัวใจของ "แม่" คนหนึ่ง ก็จะมีความสุข

ดูธารน้ำแข็ง.... ที่อยู่เบื้องหลังของน้องซิ  หัวใจของน้องเท่านั้นที่จะรู้ว่า "งดงามเพียงใด"

                                                                              


หมายเลขบันทึก: 293585เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2009 11:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม 2017 18:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (25)

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

อ่านบันทึกนี้แล้ว ยิ้มอย่างมีความสุข  ^_^

ความสุขแรก ก็คือ สุขใจที่ได้รับรู้ความเข้มแข็งของหัวใจงดงาม เธอเข้มแข็งมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กตัวน้อย ๆ จนเป็นคุณแม่ที่ต้องดูแลลูกชาย แม้มีอุปสรรค มรสุมชีวิตอย่างไร

....ชื่นชมค่ะ....

ความสุขถัดมา ก็คือ สุขใจกับความรัก ความผูกพัน น้ำใจของสมาชิกในครอบครัว ในฐานะพี่ชายที่คุณแสงแห่งความดีมีให้กับน้องสาว และกำลังใจจากทุกคนที่ส่งมอบให้น้องสาว พี่สาว ....

.... อ่านแล้วดีจังเลย ....

ขอส่งกำลังใจให้ "แม่" ได้ทำหน้าที่ที่เธอรักและปรารถนาลุล่วงไปด้วยดี ด้วยใจที่แกร่งกล้า ภายใต้อ้อมกอดที่อบอุ่นของพี่ชายแสนดีค่ะ

เบื้องหลังธารน้ำแข็งงดงามสดใส ... อาจไม่เป็นเช่นนั้นเสมอไป...

ขอบคุณข้อคิดค่ะ

(^___^)

อ่อนนอก..อ่อนด้วยวัย...แข็งใน..แกร่งด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยพลังต่อสู้และประสบการณ์...ทุกก้าวของชีวิต...คือคุณค่าที่ควรจดจำนะคะ..ชื่นชมเรื่องเล่าค่ะ...

อ่านแล้วรู้สึกเข้มแข็งมีพลัง...แต่ไม่วายที่จะแทรกความหม่นเศร้า...ซ่อนไว้ในเรื่องราวชีวิต

ยามท้อแท้...ขอให้ทุกดวงใจจงเข้มแข็ง...เป็นกำลังใจให้กับบุคคลในเรื่องเล่าและทุกคนที่ทุกข์ท้อค่ะ

สวัสดี ครับ คุณคนไม่มีราก

วันนี้ เศร้า ๆ เหงา ๆ ดีแท้

นั่งทานโดนัท ที่เพื่อนที่ไม่เคยเจอกันนานมาก...นำมาฝากครับ

ทานด้วยกันเลยนะครับ คุณ นงนาท คุณ vij ที่แวะมาเยี่ยม

 

..อ่อนนอก..แข็งใน..บนถนนชีวิต..วิกฤตโลก..น้ำแข็งร้อยล้านปีกำลังละลาย..ทำท่าจะเร็วขึ้นเรื่อยๆ...เห็นว่าคงจะเป็นส่วนที่แข็งในของมนุษย์เป็นแน่..ไม่ยอมละลาย..นำพลังนี้ไปหลอมธรรมชาติของเรา..ให้ไหม้หมอนเป็นทุกข์..แบกไปทิ้งทะเลจนเป็นปัญหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน..เอวังคงจะเป็นเช่นนี้...นะคะสวัสดีค่ะ..ยายธี

ส่งกาแฟมาดื่มกับโดนัท...น่าทานจังค่ะ

จองที่เป็นชอคโกแลตอันล่างขวาสุดนะคะ

(^___^)

อ้าว...แล้ววันนี้เศร้า เหงา เรื่องอะไรคะ...น่า...ยิ้ม ๆ ดีกว่าค่ะ

เหงา เศร้า สุข สนุก ก็ชั่วคราว....จริงไหมคะ...

เอ้า ... ยิ้ม ๆ มีความสุขก้นนะคะ

อ้าวคุณยายธีก็มาทักทาย...

กาแฟอีกแก้วนะคะ

(^___^)

คุณคนไม่มีรากครับ

ชีวิต ที่หมองหม่น...แค่เมื่อพบพานก็จะรู้สึก นะครับ

แม้นจะดูรูปที่ถ่าย ในช่วงที่มีความสุข ก็จะรู้สึกหมองในจิตใจ

เพราะ มองด้วยใจที่หมอง นั้นเอง

ผมมองน้องสาวกับลูกชายในรูป   คิดย้อนไปในห่วงหนึ่งของชีวิต

ก็อดชื่นชมยินดี น้องมาโดยตลอด...แล้ววันหนึ่งชีวิตก็หักมุม

วันนี้ ผมมีเพียงกับกำลังใจและถ้อยคำในบันทึกนี้ ที่สามารถส่งแทนความห่วงใยที่เรามีต่อกันได้....ผมรู้ดีว่า..สิ่งสำคัญในชีวิตของทุกคนคือ ...ครอบครัว...

เป็นสิ่งที่โยงใยมาถึง....กำลังใจจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

เพราะผมรู้ว่า...กำลังใจที่ได้รับเป็นเช่นไร

อ่านบันทึกของคุณคนไม่มีราก เรื่องการให้ และการรับ แล้ว รู้สึกดียิ่งนัก อ่านหลายรอบ คิดทบทวน แล้วอ่านซ้ำ เป็นบันทึกที่ทำให้ รุ้สึกว่า

การให้ยิ่งใหญ่ เพียงใด  ?  หลายต่อหลายคำตอบที่ผมอ่านเจอในบันทึกของแต่ละท่าน เขียนไว้มากมาย  สุดท้ายก็ต้องจบที่ตัวเรา

ผมเปิดบันทึก ที่นี่ เพราะต้องการรับข้อมูลข่าวสาร และรู้สึกว่า เมื่อเรารับแล้ว ไฉนเลย?  เราจะไม่ให้บ้าง  การให้ตอบแทนจึงเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ สำหรับผมเช่นกัน ให้โดยไม่คิดว่าจะมีต่อยอด หรือหวังผลเช่นไร?  ทุกบันทึก จึงไม่ได้หวังผลว่าจะได้.... แม้กระทั่งบันทึกก่อนหน้านี้ ก็ไม่เคยรู้สึก.....ว่าจะมีสิ่งใดตามมา  ....สิ่งสวยงาม ในโลก ของเรามีอยู่มากมาย   เมื่อผมเดินอยู่กลางสะพานชีวิต ผมได้ชื่นชม ได้เรียนรู้ ...มีความสุข ครับ คุณคนไม่มีราก

ยินดี และดีใจ ที่มีกัลยาณมิตร เช่น คุณ

 

สวัสดีค่ะ

แวะรับความรู้สึกดีๆ

ที่พี่มีให้กับน้อง

น่ารักมากเลยค่ะ  ธารน้ำแข็งอยู่ได้ไม่คงทนก็คงละลาย  แต่ความรักที่มีย่อมคงทนแน่นอน

 ขอให้มีความเข้มแข็งและชนะอุปสรรคทั้งหลายไปได้

มารับทราบความรู้สึก...ของคุณแสงแห่งความดีค่ะ

..... ทำไงดี ปลอบคนไม่ค่อยเป็น....

เอางี้แล้วกัน ชวนไปฟังเพลงเพราะ ๆ ดีกว่าค่ะ

http://gotoknow.org/blog/my-reminder/290507

"อารมณ์" มีผลต่อความคิดและจิตใจ และจิตใจก็คือทุกสิ่งที่จะทำให้...เป็นจริงค่ะ

ทานข้าวหรือยังคะ ทานข้าว ทานขนม ดื่มกาแฟ เดินเล่น ฟังเพลงเพราะ ๆ สักเพลง....จะดีขึ้นค่ะ

(^___^)

สวัสดี ครับ

P

2. นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
เมื่อ พ. 02 ก.ย. 2552 @ 11:49


อ่อนนอก..อ่อนด้วยวัย...แข็งใน..แกร่งด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยพลังต่อสู้และประสบการณ์...ทุกก้าวของชีวิต...คือคุณค่าที่ควรจดจำนะคะ..ชื่นชมเรื่องเล่าค่ะ...

******

ขอบพระคุณ มาก ครับ

ต้องขอโทษด้วย นะครับ ที่นำบันทึก แบบนี้มาให้อ่าน

เป็นบันทึกที่แสดงถึงความเป็นตัวตนที่ตัวเองเป็น

เขียนแล้ว...อาจทำให้รู้สึกดีขึ้น ครับ

ด้วยความระลึกถึง ครับ

*******

ปล.วันนี้ กาแฟตั้งเต็มบันทึกเลย ครับ

ขอบคุณเจ้าของกาแฟที่นำมาเสริฟ์ไว้เผื่อสมาชิกที่มาอ่านด้วย ครับ

คุณแสงแห่งความดีค่ะ 

อ่านแล้วมีความรู้สึกที่ดีจังเลยนะคะ

คุณแสงแห่งความดีนอกจากจะให้กำลังใจมิตรภายนอกได้ดีแล้ว

มิตรภาพภายในครอบครัวยังผูกพันเหนียวแน่นและน่าซึ้งใจ(จริงๆ)

ดีจังเลยนะคะ...พี่ชายที่ให้กำลังใจน้องสาวเพื่อทำหน้าที่แม่ได้อย่างเข้มแข็ง

เธอเคยสร้างความเข้มแข็งโดยที่ทุกคนไม่คาดคิดมาแล้วเมื่อวัยเพียง 5 ขวบ

ปัจจุบันเธอคงเข้มแข็งและแกร่งมากกว่าเมื่อวัยนั้น

กำลังใจสามารถสร้างพลังความเข้มแข็งได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจนะคะ

ขอร่วมส่งกำลังใจด้วยคนค่ะ

มาส่งยิ้ม...กลับบ้านอย่างมีความสุขค่ะ

(^___^)

เป็นการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดานะครับ มาให้กำลังใจครับ

ขโมยมาจากบ้านพี่คนไม่มีรากค่ะ

น่ารักมากเลย

บันทึกนี้อ่านแล้วเติมกำลังใจได้เพียบ

ขอบคุณค่ะพี่แสง

เข้ามาอ่านความแข็งแกร่งและเด็ดเดี่ยวของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ในยามที่ไร้เดียงสา วิ่งฝ่าแดด เพื่อจะตามพ่อ โดยไม่คิดว่าระยะทางที่จะผ่านไปนั้นจะพบความยากลำบากหรือไม่ ขอให้ได้ไป ตามความหวัง

แสดงว่าเป็นคนใจเด็ดเดี่ยวมาก คนเช่นนี้ทำอะไร คิดว่าจะเป็นคนต่อสู้และมีความเพยรพยายามไม่ท้อถอย แม้ว่าจะผ่าอุปสรรคทั้งปวงและจำทำตามที่ตนเองปรารถนาหรือฟันฝ่าไปจนได้

อยากรู้จังตอนนี้น้องคนนี้ ทำงานอะไร สมกับที่เป็นคนแข็งแกร่ง ด้วยความมุ่งมั่น  คงจะฝ่าฟันทุกอย่างได้ด้วยความอดทนนะคะ

และเป็นกำลังใจให้คุณแสงแห่งความดีนะคะ ในขณะที่คุณกำลังเดินอยู่ระหว่างสะพานชีวิตนั้น  อย่าลืมว่า มีเพื่อน กัลยาณมิตร GTK อยู่ตามรายทาง เหนื่อยตรงไหน ก็แวะพักให้หายเหนื่อย เติมกำลังให้ดีขึ้น หายเหนื่อยแล้วค่อยลุยเดินทางต่อไป  อีกไม่นานก็จะจบที่ปลายสะพานแล้ว แล้วคุณจะไปไหนต่อ ต้องมีการวางแผนแล้วคะ ไปหละ  

 

สวัสดีค่ะ

  • สุขก็รู้ว่าสุข..ทุกข์ก็รู้ว่าทุกข์
  • คำสั้น ๆ นี้คือชีวิตนะคะ
  • ขอเป็นกำลังใจให้น้องสาวด้วยอีกคนค่ะ

เขียนบันทึกได้งดงามขึ้นเรื่อย ๆ

ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้เขียนเรื่อย ๆ ค่ะ

พี่แจ๋วจะคอยอ่าน

สุขกายสบายใจนะคะ

งดงามทั้งเรื่องราวและการเล่า

อ่านไปยิ้มไป แอบเศร้าเล็ก ๆ

  • แวะมาซึมซับความซาบซึ้งใจค่ะ

ความแข็งแกร่งทางจิตใจ แม้นมีสิ่งมากระทบให้สึกกร่อนลง

แต่ก็มิอาจทำลายสิ่งสวยงามที่ปรากฏอยู่ในจิตใจลงได้

และวันนั้น... หัวใจของ "แม่" คนหนึ่ง ก็จะมีความสุข

ดูธารน้ำแข็ง.... ที่อยู่เบื้องหลังของน้องซิ  หัวใจของน้องเท่านั้นที่จะรู้ว่า "งดงามเพียงใด"

    ช่วงนี้ ศิลารีบเคลียร์งานเพื่อไปทำบุญต่างจังหวัดค่ะ กลับมาจะนำบุญมาฝาก รักษากายใจให้เข้มแข็งนะคะ  เส้นทางนี้ เรายังต้องเดินไปอีกยาวไกล เติมเต็มพลังให้มากมายเพื่อมีความสุขในวันใหม่ทุก ๆ วันค่ะ

 

  • กำลังใจดีย่อมฝ่าฟันทุกสิ่งได้
  • เกิดขึ้นแล้วดับไป ไยต้องเศร้าหมอง
  • แล้วมันก็เป็นอย่างนี้
  • ที่แท้แน่อยู่ในใจแล้ว...มิใช่หรือ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ

วันนี้มาเยี่ยมตามหาคุณแสงแห่งความดีโดยเฉพาะเลย

เห็นด้วยกับคุณคนไม่มีรากที่กล่าวไว้ว่า...

"อารมณ์" มีผลต่อความคิดและจิตใจ และจิตใจก็คือทุกสิ่งที่จะทำให้...เป็นจริง...

ในฐานะที่ผมก็มีน้องสาว เข้าใจความรักและสงสารน้องครับ เราคงทำได้เพียงให้กำลังใจและกำลังกายหากน้องต้องการอ้อมแขนที่แข็งแรง...

ผมชื่นชมคุณครับ

สวัสดี ครับ

9.

สวัสดีค่ะ

แวะรับความรู้สึกดีๆ

ที่พี่มีให้กับน้อง

น่ารักมากเลยค่ะ  ธารน้ำแข็งอยู่ได้ไม่คงทนก็คงละลาย  แต่ความรักที่มีย่อมคงทนแน่นอน

 ขอให้มีความเข้มแข็งและชนะอุปสรรคทั้งหลายไปได้

ขอบคุณคุณครูตุ๊กตามาก นะครับ

ผมเชื่อครับว่า...กำลังใจที่มีให้กันและกันสำคัญแค่ไหน

สิ่งของมีค่า มอบกันได้มากมาย  มีอยู่สิ่งเดียวที่ล้ำค่าเกินกว่าจะตีราคาค่างวดเป็นเงินทองหรือสิ่งของ

ขอบคุณกำลังใจที่คุณครูตุ๊กตา นำมาฝาก นะครับ

สวัสดี ครับคุณ

Ico32

กลับมาอ่านบันทึกเก่า ๆ เพื่อสร้างกำลังใจให้กับตัวเอง

ขอบคุณ สำหรับกำลังใจดี ดี ที่มีมาให้อย่างสม่ำเสมอ นะครับ

 

สวัสดีครับ

Ico48

วันนี้ มรสุมชีวิตของน้องดีขึ้น ผมเองก็รู้สึกดีเช่นกันครับ

 

วันคืนที่ผันผ่าน...สร้างบทเรียนให้ชีวิตคนเราเสมอนะครับครู

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท